kuma

5.bölüm(kaybettim)

Sabahın erken saatlerinde gün doğmadan çok kötü sancıyla uyanan Leyla ağrıdan kıvranıyor yerinde duramıyor sırtında sızı hisetmeye başladı yatağında bile iğne batıyor gibiydi soğuk soğuk ter atıyordu...
Sancılara dayanamayan Leyla yavaş yavaş ayağa kalkmasıyla bacaklarına kadar akan yoğun ve ılık bir sıvı hisseti eliyle kontrol ettiğinde kanın aktığını görmüş karşı odada Şervan ağa nın odası olduğu için ağır adımlarla odanın kapısına doğru yürüdü bu sırada yürümekte bile Zorluk çekiyordu..
Odanın kapısını çaldı
Kimse ses vermedi yine çaldı , kapıyı pınar açtı
Pınar; ne var niye bu saate geldin

Leyla;Şervan ağayı çağır lütfen çok kötüyüm kanamam var. Korkudan dolan gözleri tir tir titriyordu...
Leyla'nın sesiyle uyanan Şervan ağa

Şervan ağa; ( endişeyle )Ne oldu Leyla bebeğe bişeymi oldu

Leyla ; bilmiyorum çok sancım var kananmam var ve durmuyor bişey yapın lütfen ölüyorum
Pınar hiç şaşırmamış veya endişelenmemişti, bu normalmiydi...

Pınar ; amma abartın ne olacak normal git uzan yarın geçer

Şervan ağa;( korkuyla) ne saçmalıyorsun pınar hemen hazırlan gidiyoruz hastaneye hemen!!!

Şervan ağa esfomanlarını giymiş ve Leyla'nın koluna gitmisti, Leyla yürümekte zorlanıyordu yüzü sapsarı olmuştu gözü kararıp yere düşmeden Şervan ağa onu tutmuş ve kaslı kollarına alarak arabaya kadar taşımış ve şöförle gitmisti Leyla hem korkuyor hemde canı çok yanıyordu Şervan Ağa'nın gözlerindeki kaybetme korkusu nerden baksan anlaşılacak türdendi ilk defa bu kadar endişe ediyordu bebeği için...

Pınar çok sakindi ama korkuyordu sanki bir şeyde payı varmış gibi...
Hastaneye varan Şervan ağa leylayı tekrar kucaklayıp acile getirmişti doktorlar hemen ilgilenmişti Şervan ağa bebeği kaybedecek diye ödü kopuyordu heran bir şey olabileckmiş gibi hissediyordu kalbi ağzında atıyor gibiydi ne gelen vardı ne giden ayakta kaç tur attı bilinmez koridorun bı o başına bir diğer başına tur atıp duruyordu ...

"Yarım saat sonra"
Doktor; hemen Leyla hanımı kürtaja almamız lazım yoksa kan kaybından, hastayı kaybederiz şervan bey sizinde imzanız gerekmektedir...

Şervan Ağa'nın mutluluğu sadece bir ay sürmüştü bebeğin kalp atışlarını dinlemişlerdi o kalp atışlarını ilk duyduğu an gözleri dolmuştu çok mutluydu şimdi o kalp artık atmıyordu... daha bebeğini kucaklarına almadan kaybetmişlerdi... Şervan ağa bu durumda leylanın hayatı tehlikesi için gereken evrakları imzalamış ve bebeğinin yok edilişi için kendi elleriyle imza atmıştı...
İçi yanıyordu kalbî sızlıyordu, sanki biri canın yarısını kesiyordu gözlerinden bir yaş aktı o an daha tadamadığı babalık duygusunu kaybetmişti...
Leyla yavaş yavaş anestezi etkisinden çıkmış gözleri bulanık tı ama başında iki adam olduğunu anlayabiliyordu

Leyla;( kısık,ve boğuk bir sesle) bebeğim nasıl

Şervan ağa; dinlen leyla yorma kendini, sonra konuşuruz olurmu

Leyla; bebeğim nasıl doktor bey

Doktor; Leyla hanım sizin sağlığınız için sizin yaşamınız için onu almamız gerekiyordu malesef bebeği kaybettik...

Leyla küçük yaşta anne olmanın üzüntüsünü hemen atlatmıştı bebeğinin kalp atışlarını dinlediği gün içinde kötü olan herşeyi atmış ve bebeğine odaklanmıştı herşeyini bebeğiyle paylaşıyordu bı nevi bebeği arkadaşı olmuştu , bebeği için herşeye katlanacaktı ama nasıl bebeği gayet sağlıklıydı nasıl olmuştu Leylanın göz yaşları boncuk boncuk akmıştı ...

Şervan ağa leylayı öyle görünce içi yanıyordu bebeğini kaybetti Leyla'nın göz yaşlarını silip sakinleşmesi için sarılmıştı.

"3 saat sonra "
Leyla kendine gelmişti taoparlanmıştı hastaneye gelen şinda yengesine giyecek temiz elbiseler getirmiş yengesini giydirmişti
Hastaneden Çıkmak için taburcu işlemleri için Şervan ağa aşağı inip hal edecekti