"အဲ့ဒါကြောင့်ပြောတာပေါ့..သားချုမင်...သားငယ်က
ဒီကိုဘယ်လိုပြန်လာမှာလဲ...သူ့အမေကမွေးလဲမွေးတက်ပါ့
ကွာ....သားနဲ့သားငယ်ကိုနှစ်နှစ်ခြားပြီးမွေးပေမဲ့တကမ်း
ကျကွာတာက(9)နှစ်လေ...ငယ်ငယ်တည်းကရုပ်ရောအရွယ်ပါမတိမ်းမယိမ်းဆိုတော့...အမြွှာလို့တောင်ထင်ကြတာ..
သားleoကအဖေကပ်တယ်...သားငယ်ရိပေါ်ကအမေကပ်တယ်....အန်ကယ်တို့ကွဲရတာလည်း...သူတို့အဘိုးကြောင့်ပဲ
..ဟိုမှာအပြီးနေမယ်ပြောတော့....သူ့အဖေမခွဲနိုင်လို့ဆိုပြီး
လိုက်သွားတာလေ"
"ဟုတ်ကဲ့...မားပြောပြထားလို့...ကျွန်တော်တစ်ပတ်ရိုက်မခံရတာ...နို့မို့ဆို...leoစကားတွေထဲ..မျှောသွားနိုင်တယ်"
ပါးနဲ့အတူသူရယ်လိုက်မိသည်....အပြုံးကတောင်မပီပြင်ချေ
"ဒါဆိုကျွန်တော်ပြန်လိုက်ပါဉီးမယ်...မာမီစောင့်နေမှာမို့လို့ပါ
အန်ကယ်"
"ကောင်းပါပြီ...သားချုမင်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ...အန်ကယ်"
ဒေါက်တာချုမင်ခြံထဲမှထွက်သွားတာကို...တာဝန်အရ
နှုတ်ဆက်ပြီး...အပေါ်ပြန်တက်လာခဲ့လိုက်သည်။
အိပ်ရာပေါ်တွင်လှဲကာ...မျက်လုံးမှိတ်စဉ်....မျက်ဝန်းထဲ
မှာ...မျက်နှာတစ်ခုကအလိုလိုပေါ်လာသည်....စူးစူးရဲရဲ
မျက်ဝန်းတွေကိုသူမမေ့။ခနဲ့ပြုံး...ပြုံးပြလိုက်တဲ့....
နှုတ်ခမ်းပါးပါးတစ်စုံကိုလည်း....မျက်ဝန်းထဲမှာစွဲထင်နေ
လေသည်။
ထိုလူက....ဘယ်သူများလဲ?။ကိုကိုနဲ့ဘယ်လိုများပတ်သက်နေတာလဲ။
ကိုကို့ကိုဘာကြောင့်မုန်းနေရတာလဲ....ဘာဖြစ်လို့..
သူ့အကြည့်တွေကိုမြင်ရင်...ကြောက်နေရတာလဲ..
မေးခွန်းတွေများသော်လည်း....အဖြေကမရှိပေ။
သူကlandanမှာကြီးပြင်းလာသူမို့သူလူမကြောက်ပါ
သို့သော်...ထိုလူကိုတော့မြင်မြစ်ချင်းကြောက်တယ်ဆိုတာ
ဝန်ခံပါသည်။အထူးသဖြင့်....သူ့ရဲ့အကြည့်စူးစူးတွေပါပဲ။
ကိုလူချောရေ...chinaကိုပထမဉီးဆုံးပြန်ရောက်တဲ့
နေ့မှာခင်ဗျားက..ကျွန်တော့်အိမ်မက်ထဲရောက်လာတဲ့
သူဖြစ်နေတာမတရားဘူး...ဒါပေမဲ့..ထိုကြောက်ရွံ့မှုကိုပဲ
သူသဘောကျနေမိပြန်သည်။အဲ့ဒါဘာကြောင့်လဲ...သူအဖြေ
ရှာမရ။
🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞
"မသွားရဘူး....ဘယ်ကိုမှသွားမယ်မကြံနဲ့...leo"
"ပါး!"
"မရှည်နဲ့...shoppingတို့partyတို့ဆိုပြီးအကြောင်းပြထွက်တာအကြိမ်ရေမနည်းတော့ဘူး..ပြီးရင်..ပြသနာပေါင်း
စုံသယ်လာမှာ...မင်း..ငါ့ကိုတော်ရုံပဲဒုက်ခပဲပေးပါ....leo"
သူအပြင်ထွက်ချင်တဲ့စိတ်တောင်..ကြက်ပျောက်ငှစ်ပျောက်
ပင်...ပါးကbreakfastစားပြီးcompanyကိုသွားသည်။
"ငါမှာထားတာတွေမမေ့ကြနဲ့...တစ်ခုခုလွဲချော်သွားတာနဲ့
နင်တို့တွေသေပြီသာမှတ်"
အိမ်အဝရောက်တော့...ခပ်ကျယ်ကျယ်အော်ပြောသွားတဲ့..
ပါးကြောင့်သူသက်ပြင်းချလိုက်မိသည်...ကော်ဖီသောက်ပြီး
အပေါ်တက်ရန်ခြေလှမ်းနေတုန်း။
"တူ...တူ...တူ"
ဟင်!phoneလာနေတာလား..သူခြေလှမ်းကိုရပ်တန့်ပြီး
ဖုန်းသွားကိုင်လိုက်သည်။
"ဟဲလို"
"leoလေးလား...ကျဲပါ"
"ဘယ်သူလဲ...ဘယ်ကျဲလဲ"
"သြော်..yanziကျဲကိုမမှတ်မိဘူးလား"
"ဒီမှာ..ကျွန်တော်မသိဘူး..ကျွန်တော်ကleoမဟုတ်ဘူး"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
