အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၇၂)

"ရွင္က လိန္ဖန္ မဟုတ္ပါဘူး....." လင္ရွန္းက သူမကိုယ္သူမ ေျပာေနသလိုမ်ိဳး "လိန္ဖန္က ေျဖေဆးသြားယူတာ၊ သူ ျပန္ေရာက္ မလာေသးဘူး၊ ေကာင္းကင္က ေမွာင္ေနၿပီ၊ သူ လမ္းေပ်ာက္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ သူ ဒီလို လမ္းအေဝးႀကီးကို သြားရေတာ့ သူ ဗိုက္ဆာေနလိမ့္မယ္၊ ကြၽန္မ သူစားဖို႔ အစားအစာတစ္ခ်ိဳ႕ သြားျပင္ထားလိုက္အုံးမယ္" ၿပီးေနာက္ လင္ရွန္းက အိပ္ရာထဲမွ ကုန္းထဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့ သူမ ယိမ္းထိုးသြားေတာ့ေလတယ္။

သူမရဲ႕စကားလုံးတိုင္း စကားလုံးတိုင္းက သူ႔ရဲ႕ရင္ဘတ္ကို ဇာခ်ဳပ္အပ္နဲ႔ တစ္စြပ္စြပ္ ထိုးသြင္းေနသလိုပင္. တုေဟာင္ နာက်င္မႈကို ေအာင့္ထားလိုက္ကာ သူက လင္ရွန္းအား ျပန္ဖိခ်လိုက္ၿပီးေတာ့- " မင္းက အခုမွ ႏိုးလာတာေလ၊ မင္း ထလို႔မရေသးဘူး"

"ကြၽန္မကို လာမတားနဲ႔၊ ကြၽန္မ သစ္ၾကားသီးေတြ အခြံခြာရဦးမယ္၊ လိန္ဖန္က သစ္ၾကားသီးစားရတာ ႀကိဳက္တယ္၊ သူက အဲလိုေသးေသးေလးေတြကို ႀကိဳက္တာ၊ အဲဒါကို သူႀကိဳက္တာက ကြၽန္မ သူ႔အတြက္ ႏႊာေပးထားတာကို ႀကိဳက္တာ....."

လင္ရွန္းျဖစ္ပုံက သူမရဲ႕ ကမာၻငယ္ေလးတစ္ခုလုံးက ထြက္သြားခဲ့သလိုပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္. တုေဟာင္ သူမကို တားဖို႔ႀကိဳးစားတာကို အေရးမလုပ္ဘဲနဲ႔ သူမက အိပ္ရာထဲမွ မရမက ထဖို႔လုပ္လိုက္သည္. သူမက သစ္ၾကားသီးထည့္ထားသည့္ ေသတၱာနဲ႔ ဗူးေတြကို သြန္ခ်လိုက္ခဲ့သည္။

" ဟမ္? သစ္ၾကားသီးေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲ။ ေရွာင္လု အဲဒါေတြအားလုံးကို ကုန္ေအာင္စားလိုက္ၿပီလား၊ ကြၽန္မ သူ႔ကို ဆုံးမ လိုက္မွ...."

"စုန႔္ေလာင္ ၊ ေတာ္ပါေတာ့ .. ေလာင္ေလာင္!" တုေဟာင္က လင္ရွန္း ေရွာင္လုကို ရွာေနတာကို စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ တားျမစ္လိုက္ခဲ့သည္. "ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့၊ မင္း အိပ္ေရးမဝေသးဘူး မဟုတ္လား။ နည္းနည္းေလာက္ အိပ္လိုက္ပါဦးလား ..ေနာ္" လိမၼာပါကြာ....."

"ကြၽန္မ ႏိုးေနၿပီ၊ ကြၽန္မေရွ႕မွာလာပိတ္မေနပါနဲ႔ေတာ့! ကြၽန္မ နန္းေတာ္ဂိတ္တံခါးမွာ လိန္ဖန္ကို သြားေစာင့္ရအုံးမယ္၊ သူ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး၊ ကြၽန္မ ဂိတ္တံခါးေပါက္မွာ သူ႔ကို ေစာင့္ေနမွာကို သူလိုခ်င္မွာ ကြၽန္မေျပာရဲတယ္၊ သူ ျပန္လာတယ့္အခါက်ရင္ ကြၽန္မ သူ႔ကို ေစာင့္ေနရမယ္၊ ကြၽန္မသြားမယ္....." လင္ရွန္းရဲ႕အသံက တေျဖးေျဖးျဖင့္ အားေပ်ာ့သထက္ ေပ်ာ့လာခဲ့သည္. ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ သူမ မ်က္ရည္ေတြက က်ိဳးျပတ္က်လာေတာ့သည္. " ရွင္...ကြၽန္မကို လာမပိတ္ထားနဲ႔.....လာမပိတ္ထားနဲ႔.....ကြၽန္မ အႏူးအၫႊတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္.....ကြၽန္မ ရွင့္ကို အႏူးအၫႊန႔္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္....." သူမက ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ၿပိဳလဲက်လုနီးပါး ျဖစ္သြားခဲ့ေတာ့သည္။