Konser +18

46

Media: Ceylin Akın

İyi okumalar ziyagillerr

--

Gözlerimi açarken üstümde olan yorgunluk nedeniyle tekrardan gözlerimi kapattım. Gözlerimi tekrardan açmaya çalıştım fakat nafile. Sanki kırk saat inşaat görevlisi olarak çalışmışım gibi hissediyorum.

Gözlerimi araladığımda başımda beyaz önlüklü bir adamla karşılaştım. Bana gülümseyerek bakıyordu. "Daha iyi misin?" Diye sordu. Ona cevap vermek için ağzımı hakaret ettirmeye çalıştım ama ağzımı açacak gücüm yoktu.

Ne oldu bana?

Parmaklarımı hakaret ettirdim. "Tamam, zorlama kendini. Mideni yıkadık, bunun için biraz fazla ilaç vermemiz lazımdı. Az sonra kendine gelirsin." Aralıklı olan gözlerimi kapattım.

"Polisler senden ifade almaya gelecek, o zamana kadar biraz yalnız kalsan iyi olur. Ben çıkan tahlil sonuçlarına bakıp hemen geleceğim."

Gözlerimi tekrardan açtım. Ne ifadesi vereceğim? Soru sormama izin vermeden doktor odadan çıktı. Derin bir nefes alıp verdim. Yattığım yerden kalkmaya çalıştım. İlaçların etkisi ne zamandır bu kadar can yakıcı olmuştu?

Elimi kendime doğru çektim. Parmaklarımı hareket ettirdim. Elimi yatağa koydum. Bastırarak yattığım yerden doğruldum. Sırtımı yatak başlığı olan demirlere yasladım.

İçeriye giren iki polisi gördüm. Biri sarı saçlı bir kızdı, diğeri ise esmer bir erkek. Kızın elinde not defterine benzer bir defter vardı. Cebinden kalemi çıkarıp yanıma geldiler. "Geçmiş olsun Öykü, daha iyi misin?" Kafamı onaylarcasına salladım. Kadın kafasını eğip deftere baktı. "Sana uyuşturucuyu kimin verdiğini hatırlıyor musun?"

"Evet ama tanımıyorum."

Kadın not defterine bir şeyler yazarken diğer polis tüm dikkatini bana vermişti. "Pekala, olayı anlayabilir misin? Yani satın mı aldın? Yoksa zorla mı verdi?" Ciddiyetini bozmadan bana bakıyordu. "Kızlarla beraber bara gittik sonrasında ben biraz fazla içtim. Sahneye çıktığımı hatırlıyorum. Sahnedeyken bir adam bana içki uzattı." Dışarıya nefes verip devam ettim: "Sonra ne oldu pek hatırlamıyorum ama sesler gidip geliyordu. Deprem oldu diye hatırlıyorum."

Kadın kafasını not defterinden kaldırdı. "Adamın yüzünü tarif edebilir misin?" Diye sordu. "Ederim." Adam kadına bakıp "Cengiz'i çağır." Dedi. Kadın kafasıyla onayladıktan sonra odadan çıktı.

Adam bana bakmaya devam ederken "Ne olacak şimdi?" Diye sordum. "Cengiz polis robot resmini çizecek. Adamın yüzü hakkında hatırladığın her detay çok önemli."

İçeriye çok genç bir adam geldi. Polis kıyafetleri olmasa benden küçük olduğunu düşünürdüm. "Geçmiş olsun." Dedi. "Teşekkür ederim."

Cengiz isimli polise hatırladığım her detayı söylemiştim. En sonunda resmi bana gösterip "Bu mu?" Diye sordunca kafamı onaylarcasına salladım. Bana teşekkür ederek odadan çıktı. Odada yalnız kaldığımda etrafa bakındım. Kolumda bir serum vardı ve neredeyse bitmek üzereydi. Galiba evime gidebilirim.

Kapı açılınca içeriye Atlas onlar geldi sandım ama içeriye doktor girmişti. "Sen baya kendine gelmişsin." Dedi gülerek. Gülümseyerek ona baktım.

"Arkadaşlarım nerede?" Doktor sorumu duyunca tekrardan güldü. "Bir çoğu eve gitti ama bir erkek bekliyor dışarıda." Gülümsedim. Büyük ihtimalle hatta ihtimali kaldıralım. Kapıda bekleyen Atlas.

"Ne zaman çıkarım?" Diye sordum. Doktor elindeki kağıtlara bakmaya başladı. Galiba sorumu duymadı.

"Serumun bittiğinde çıkabilirsin fakat ilaçların etkisi geçince yani öğleden sonra kadım doğuma bir gözükmen iyi olur."