EFSUNKÂR (+18)

| 9. BÖLÜM |

KEYİFLİ OKUMALAR...

| 19 YIL ÖNCE |

"Düştü mü ateşin?"

"Evet, daha iyiyim."

Derin bir nefes verdi adam, kadının yanına oturdu. Ellerini avcunun içine aldı. Dudaklarını üstüne bastırdı.

"Çok korktum..."

Gülümsedi kadın, adamın ellerini hafifçe sıktı destek olur gibi.

"İyiyim aşkım. Ben de iyiyim bebeğimiz de iyi. Merak etme. İyi bakıyor babası bize."

Adam gülerek kollarının arasına aldı karısını, saçlarının arasına bir buse bıraktı. Göğsüne yasladığı başını nazikçe okşamaya başladı.

"Elimden gelenin en iyisini yaparım. Yeter ki siz iyi olun."

Mayışmış bir ses tonuyla cevapladı adamı:

"İyiyiz."

Elini günden güne büyüyen karnına koydu. Cinsiyetini dahi bilmiyordu. Önemi de yoktu onlar için. Önemli olan sağlıklı doğmasıydı, tek temennileri buydu. Hastaneye gitmeye cesaret edememişlerdi, hastane kayıtları bulundukları yeri ele verebilirdi. Korkuyorlardı.

"Güzelim, bebek büyüyor. Doğuma az kaldı. İçim içimi yiyor."

İçini kaplayan huzursuzluk, göğsüne oturan öküzle derin nefes aldı genç kadın. Daha yirmisindeydi. Aşıktı, hamileydi. Kaçak göçek bir hayat ağır geliyordu ona. Kocasının canını daha fazla sıkmamak adına duygularını belli etmese de ailesi aklından çıkmıyordu.

"Evde doğuracağım ben."

Adamın inkâr etmek için konuşmaya hazırlanmasıyla göğsünden kalkıp doğrularak susturdu kadın.

"İtiraz etmeye çalışma. Hastaneye gidemeyiz biliyorsun. Burada yapacağım doğumu. Sen varsın. Yardım etmeyecek misin?"

Adam bıkkın bir halde yanıtladı:

"Ederim tabii gülüm. Ederim de, doktor değilim ki ben? Ya sana bir şey olursa? Ya bir yanlış yaparsak? Bebeği de seni de riske atmak demek bu. Olmaz, hastaneye gideceğiz. Yakalanalım gerekirse ama olmaz. Sizi riske atamam. Gel tamam de şuna, ben de sabah akşam düşünmeyi bırakayım artık."

İkilem içinde kalan kadın gözlerini kaçırdı. Üzgün gözlerini tekrar adama çevirdiğinde bakışları yenilgi barındırıyordu.

"Tamam. Öyle olsun. Ama dikkat edelim, yatışım olmasın. Hemen çıkıp eve gelelim."

Gülümseyerek baktı adam karısına.

"Tamam canım, sen tamam dedin ya gerisi teferruat."

Gülümsedi genç kadın, elini karnının üstüne yerleştirip okşadı. Yine acıkmıştı, aşermesi bir türlü sona ermiyordu.