IKA - SIYAM NA UTOS

C-2

"TAKE A rest, honey," wika ni Loren kay Nat ng makauwi sila ng bahay.

Hindi ito pumayag na hindi siya ipacheck -up kahit na ba ilang beses siyang tumanggi sa asawa. Wala din naman nakita ang doctor sa kaniya. Takbo ng puso, likod, katawan o tiyan ay walang pagbabago. Kailangan lang talaga niya ng pahinga. Mag-iisang linggo na rin siyang subsob sa trabaho. Nagbakasyon kasi ang boss niya kasama ang pamilya nito kaya sa kaniya naiwan lahat ang tambak na gawain nito.

"Hindi ka ba babalik sa opisina mo, Loren?" Mahinang tanong niya ng mailapat ang katawan sa malambot na kama habang ito'y katabi niya sa kaniyang gilid.

Ngumiti muna ito saka hinawi ang buhok na tumabing sa mukha niya.

"Siguro hindi na. Sa kalagayan mo na 'yan honey, kailangan mo nang magbabantay sa'yo. Nagchat na rin ako kay Ger." malumanay na sagot nito. Ang nabanggit ay isa sa mga kasamahan nito sa trabaho.

Awtomatikong gumalaw ang labi niya. Nagustuhan niya ang narinig at magkakaroon din sila ng oras. Madalang lang sa patak ng ulan ang magkasama sila sa isang bahay. Kundi darating ang anibersaryo nila o kaarawan ay hindi ito mangyayare. Nuon pa 'man alam na niyang masyadong busy sa lahat ng bagay si Loren, pero na kay Loren ang lahat ng gusto niya sa lalaki. Guwapo, matalino, mabait at wala ng mahihiling pa siya sa kaniyang asawa. Kahit kulang pa ito sa oras sa kaniya pero pag darating naman ang espesyal na araw sa kanilang dalawa ay malabo nitong makalimutan. Medyo maliit nga lang ang katawan nito na hindi naman kakulangan sa tindig nito.

"So, anong nararamdaman mo ngayon?"
Nasa boses pa rin ang malaking pag -alala sa kaniya.

"Mas magiging okay ako kung naandito ka, honey." Aniya na itinaas ang palad at inilampaso sa braso ng asawa. Ginawa din niyang maging seryoso ang boses na halatadong may ibig sabihin.

Nakita niyang mabilis na nagbago ang mukha nito. Segundo naramdaman niyang gumalaw ang mukha nito pababa sa mukha niya. Epektibo ang pang-qakit niya. Iyon lang naman ang hinihintay niya. Siguro kaya rin masama ang pakiramdam niya ay kulang din siya sa dilig.

Hindi na niya pinatagal pa at mabilis niyang ipinalupot ang baraso sa leeg nito. Makipagpalitan siya ng mainit na halik sa asawa. Daig pa niya ang hindi galing sa hospital kung gumalaw. Marahas lahat ng galaw niya habang ito naman ay nagmamadaling pumatong sa kaniya at mabilis na inalis ang pang ibaba niyang suot. Walang ano ay mabilis nitong naipasok ang nangangalit nitong sandata. Minuto lang ay natapos ang init ni Loren sa kaniya habang siya ay nagsisimula pa lamang. Ikom bibig na isinuot niya ang manipis na undies. Habang si Loren naman ay nagsisimula nang suotin ang pantalon na suot kanina.

Minsan naitanong niya sa sarili. Ganoon pa ang mag-asawa pag kasal na? Minsan gusto na rin niya mag search about sa marriage. Aminin 'man niya o hindi, kulang na kulang at may hinahanap siyang ligaya. Pero pilit iwinawaksi iyon. Hindi iyon ang bagay na nagustuhan niya rito pero kinakapa niya iyon kay Loren.

"Magpapadeliver na lang ako ng lunch natin, honey." wika nito matapos maisarado ang zipper ng pantalon. Nakahiga na siya at nakabaluktot sa kama habang nakatagilid na nakaharap kay Loren.

"Ikaw." mahinang sagot niya.

Yumukod ito at hinaplos ang mukha niya.

"Anong gustong mong food? Chicken curry o sweet and sour?" Gusto niyang sabihin ito ngunit natitigilan siya.

"Kahit ano." matamlay niyang sagot na lang.

"Bakit ang tamlay mo? Sure ka bang okay ka na?" nanliliit matang katanungan nito.

Aminin 'man, nabitin siya sa pagtatalik nila. Ayaw naman niyang sabihin na iyon ang dahilan kaya matamlay ang itsura niya.

"Hindi, uh! Okay na ako." Aniya na pilit isinisigla ang boses.