BEYOND LUST

58

She's crying.

"A-are you okay Ate? Is there a problem??"

Umiwas siya ng tingin lalo na ng makasalubong niya ang seryusong titig ni Viron. He knows that there's something wrong pero nagpapasalamat siya na di na ito nagtanong pa.

"N-nothing. Namiss ko lang talaga kayo, saka m-masaya ako na nandito na ako at hindi na muna ako papasok..."Sinubukan niyang huwag pumiyok.

Her Sister exclaimed in so much excitement."Really?!"

"Uhuh.."

"We're looking forward to bond with you Ate! And you should meet Dad!"

Ngumiti siya."I will."Tumayo na siya sa kama pati narin ang mga ito.

"So, welcome back Ate. Let's go downstairs po para makakain..."

Bago paman siya makapagpaalam  na maliligo muna ay biglang may pumasok.

"Lauren?!"

Biglang umaliwalas ang tingin nito ng makita siya. Kahit siya ay ganoon rin dahil napakatagal na noong huli niya itong makita. The last time she saw her was when she decided to leave in their Mansion dahil sa Tita Olivia niya. Napilitan siyang iwan ito kahit ayaw niya, wala na ang Dad niya noon.

Malaki na ang pinagbago nito. Mas tumanda pa ito kumpara noon.

"Manang Esmi!!"

She run towards her ang give her a hug. Aside from her Parents, Manang Esmi is like a Grandparent to her. Naging mabuti ito sa kaniya, wala lamang siyang choice na mabisita ito noon dahil nong binalak niya ay pinalayas narin ito ng Tita Olivia niya sa Mansion a hindi na niya ito nakita pa until now that Roxan helps her to find her para makabalik ito.

Maraming kuwento ang na miss niya sa Matanda.

Naging malapit din siya dito dahil buntis pa lamang noon ang Mommy niya ay Katulong na ito ng kanilang Pamilya.

Matagal bago humiwalay sa yakap ang isa't-isa sa kanila. Umiiyak siya at ganoon din ito.

Ng maghiwalay na ay hinawakan siya nito sa kaniyang mga kamay.

"Kumusta kanang Bata ka?? Kay laki muna..."

"Oo nga po Manang. You? How a-about you? It's been a long time since we seen each other Manang. Y-you change a lot..."Pag-amin niya.

Naluha ito at niyakap siyang muli. Iyong yakap na totoo at hindi piniki. Kong hindi dahil sa Mommy ng mga Kapatid niya ay sana magkasama parin sila. Huminga siya ng malalim tapos na iyon. Matagal na niyang natanggap ang mga nangyari dati, iba na ngayon. Wala na ang Tita Olivia niya na magpapaalis dito at nasa kaniya na ang Mansion.

Everything is under to her control now.

"Tumatanda na ako Apo..."Tugon nito sabay punas ng luha.

"No Manang of course not. You look Young..."Biro niya.

Sinubukan lang naman niyang pagaanin ang loob nito at hindi naman siya nagkamali dahil natawa ito at pabiro siyang kinurot sa kaniyang tagiliran.

"Marami kang utang na kuwento sa'kin Apo kaya huwag mo akong idaan sa biro.."

Natigilan siya sa sinabi nito. Because speaking of that, marami din siyang itatanong dito. Marami rin siyang gustong malaman. God knows how much she wants to ask her about what she had discovered from her Boss but not now.

Kakauwi lamang niya at hindi parin siya nalilinawan sa lahat mula ng umalis siya sa Italy.

She need to process everything first at kapag hadang-handa na siya ay saka niya ito kakausapin ng personal.

Nagpanggap siyang natawa upang hindi nito mahalata ang biglang pananahimik niya dahil sa sinabi nito.

"Oh siya sige at ihahanda ko lang ang pagkain sa baba at bumaba ka narin ng makakain ka dahil sigurado akong gutom kana dahil sa biyahe mo..."

Lauren gives her a smile and nooded."Sige po. Maliligo lang ako tapos bababa narin ho.."

"Kami din Ate. We're going downstair, we'll wait you there..."

Tinanguan niya si Heinrich ganoon din ang Kapatid nito. Ng makalabas na ang mga ito saka niya pinakawalan ang kanina pa niya pinipigilang mga luha. Nandito na talaga siya. She can't imagine how fast is this. Kong kahapon lang ay sobrang lungkot niya at pakiramdam niya ay nag-iisa siya at ang unfair ng mundo sa kaniya ngayon naman ay nakahanap siya ng mga taong alam niyang makakagaan ng loob niya.

Pumasok siya sa loob ng banyo para maligo.

Kailangan niya ito.

Hindi naman siya nagbabad ng matagal sa loob, nag hot shower lamang siya at nag-ayos sa sarili. Pagkatapos suklayin ang buhok ay bumaba narin siya. Di na niya nagawang i-blower pa ang basang buhok dahil hindi gumana ang blower niya na nasa cabinet niya ng subukan niya itong gamitin.

Matagal narin kasi iyon na nakatago doon.

Nasa hagdanan pa lang siya ay rinig na rinig na niya ang boses ni Heinrich at Manang Esmi na nag-uusap tungkol sa School nito.

Hindi na muna siya pumasok sa dining area at tamang nakinig sa pag-uusap ng dalawa. Nagpapasalamat siya na kahit matagal na nawala si Manang Esmi ay hindi nagbago ang pagiging malapit nito sa dalawa. Sa kanila, noon paman ay kakampi na nila ito lalo na sa Daddy nila na minsan ay di maiwasang mabilog ng Tita Olivia niya ang ulo.

"How about Kuya Manang? Sa'min po kasi is may program kami next three Days..."

"May Graduation Ball sila Apo at sa susunod na linggo iyon.

"Really po Manang?! May date na po ba di Kuya?!"Tuwang-tuwa na tanong nito na kinatawa ng Matanda.

"Ay naku iyan ang hindi ko alam Apo. Si Kuya mo na ang mamimili sa kong sino ang gusto niyang i-date niyan. Basta nakakasiguro akong maganda at mabait ang Babae na iyon kong sino man siya..."

"Listening to others conversations is bad..."Natawa siya sa binulong ni Viron sa kaniya.

Sinamaan niya ito ng tingin at tinawanan lamang siya nito saka hinila papasok sa hapag kainan.

"Oh at nandito na pala sila..."Ika Manang Esmi.

...