Mr.Rong's ချစ်မှုရေးရာ ဒိုင်ယာရီ

Chapter 68

သူရုန်ယီကိုတွေ့သည်နှင့် လက်ထဲတွင်ပလက်စတာကိုင်ကာချက်ချင်းလျှောက်လာ၏။

"အမြန်၊ ကိုယ့်ကိုကူညီပေး"

အနှီသူကိုကြည့်ရသည်မှာ စိတ်ပျော်နေပုံရသည်။

"ဒီတစ်ခါကိုယ်ပြန်ဆန်းစစ်ရမယ့်အလှည့်ပဲ"

ညအိပ်ဝတ်စုံနှင့်အိပ်ငိုက်နေဆဲ ရုန်ယီသည် စတစ်ကာကိုခွာကာချန်းခယ့်ယောင်၏မျက်နှာပေါ် သို့ ပစ်စလက်ခတ်ကပ်ပေးလိုက်ပြီးရေချိုးခန်းကိုသွားသည်။ သူခြေလှမ်းတစ်ဝက်သာလှမ်းရသေးခိုက် ချန်းခယ့်ယောင်သည်အနောက်မှနေ၍ သူ၏ခါးကိုဖက်လာသည်။

ချန်းခယ့်ယောင်သည် သူ၏နားကိုနမ်းပြီးပြုံးလာ၏။

"ကိုယ်အခုသွားတော့မယ်နော်၊ ညနေကျရင်ညစာစားဖို့လာကြိုမယ်"

ပြောပြီးသည့်နောက် သူထွက်သွားသည်၊ တံခါးမပိတ်ခင် ရယ်မောကာရုန်ယီကိုလက်ပြသွားသေးသည်။

နောက်ဆုံး ရုန်ယီတစ်ယောက်သာအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်၊ သူ့နားရွက်ကိုထိရန်လက်မြှောက်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်သည်၊ သို့ထိတိုင် သူရယ်လိုက်မိသေးသည်။

ချန်းခယ့်ယောင်၏အခြေအနေမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ရက်ပေါင်းများစွာ သူတို့၏ဘဝကိုလိုက်လျောညီထွေဖြင့် ဖြတ်သန်းလာပြီးနောက်ပိုကောင်းမွန်လာသည်။ နှစ်ယောက်ထိတွေ့မိတိုင်း ချန်းခယ့်ယောင်မှာအဆင်မပြေသေးသော်ငြား သူ၏တုံ့ပြန်မှုများကယခင်ကမျှ မပြင်းထန်တော့ပေ။ သည့်အပြင် ရုတ်တရက် ဖြူဖပ်ဖြူရော်နှင့်ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ မျက်နှာကိုအုပ်ထားခြင်းမျိုးထပ်မဖြစ်တော့။

ရုန်ယီသည်ကျေနပ်နေပြီး ဆုံးရှုံးသွားမှုကိုလည်းခံစားလိုက်ရသည်။

နောက်ပိုင်း၌ ချန်းခယ့်ယောင်သည်တိတ်တခိုးဖြင့်သူ့အား ရမ္မက်အလိုပြင်းပြနေခဲ့လျှင်ပင် ပိုမိုကာခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လုပ်လာလိမ့်မည်။ ချန်းခယ့်ယောင်ကသူ၏ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့်ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိုပြန်ရလာပြီး ရုန်ယီကပျော်စရာလေးအနည်းငယ်မျှဆုံးရှုံးရလိမ့်မည်။