Bir lise öğrencisi olan falcı Destin'in ölümü, hayaletinin okulu lanetlemesine sebep olur. Kendini aniden paranormal olayların içinde bulan Réve, içsel çatışmalarıyla da savaşmaktadır.
Destin'in kuzeni Armin ile bu gizemli davayı çözmeye çalışırken...
Öncelikle; Cumhuriyetimizin 100. Yılı ve Cumhuriyet bayramımız kutlu olsun!
Nice yüzyıllara~~~
Nasılsınız?
Umarım iyisinizdir, O zamaaan iyi okumalar!
Bölüm şarkısı: Kendimden Hallice- Hatamı Dansa Kaldırdım
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
~Réve Noire
İçeri girdikten birkaç dakika sonra yine müzik açılmış, dans edilmeye başlanmıştı. Biz ise birer kadeh şarap içiyorduk. Sarhoş olmamaya çalışıyordum çünkü Armin olacaktı, eminim. Onu ayağa kaldırması gereken bendim.
Bir süre sonra, nedensizce üzücü bir şarkı çıktı. Armin, çoktan sarhoş olmuştu. Şarkının sözlerini anlamaya çalışıyordum.
Armin ayağa kalktı, şarabından birkaç yudum aldı ve şarkının sözlerine bağırarak eşlik etti. Acısını, kahkahaya gizliyordu.
Armin, kuzenine benziyordu. Yakışıklıydı, Destin'e fazlasıyla benziyordu. İkiz gibilerdi. Sadece karakterleri biraz farklıydı. Yani sanırım. Sanki şarkı söylerken birine bir şeyler anlatamaya çalışıyordu. Bilmiyordum, belkide sadece sarhoştu.
Ben bunları düşünürken Armin konuşmaya başladı. "Özledim." Ona döndüğümde, ağladığını yeni fark etmiştim. "Özledim kardeşimi. O benim hayatımdaki en önemli şeydi, kardeşimdi çünkü. Üvey bir kuzen değil, kardeş."
Gözlerinden birkaç damla gözyaşı süzüldü. "Herkese mutlu rolü yapıyorum. Çünkü herkes yıkılmışken, bende yıkılamam. Ama canım acıyor, ben hayatımdaki her şeyi kaybettim."
Kalkıp, ona sarılmak istedim. Ama bunu yapacak gücü kendimde bulamadım. "Herkese moral veriyorum, oysa en yıkığı belkide benimdir. Özledim lan ben, özledim! Destin'i özledim! Her şeyini özledim. O artık, onu göremeyeceğim kadar uzakta. Her şey kafamı karıştırıyor, intihar etti o ve ben hiçbir şey yapamadım. Anlamadım bile, ölmek istediğini anlamadım bile. Hep mutluydu, neşeliydi."
Dudaklarınından birkaç hıçkırık döküldü. İçtiği şaraptan, birkaç yudum aldı. Sarhoş olmuştu ve dediklerini isteyerek demiyordu büyük ihtimalle.
"Hep, iyi bir üniversitedede okuyacağını söylerdi. Bunların hepsinden kurtulacağını. Hatta lise sınavlarına girmemi istiyordu. Beraber yaşacaktık, hayallerimiz vardı." Gözlerinden birkaç damla yaş süzüldü.
"Peki ya kurduğumuz hayallere ne olacak kardeşim?"
Ayağıya kalkıp, Armin'e sarıldım. Başını, göğüsüme yasladım. Diyecek bir tesellim yoktu, haklıydı. Durmadan mutsuz olan ben olmuştum. Asıl mutsuz oydu ve ben bunu görmeyip bencilce davranmıştım.
