Bu neydi şimdi?" Dedi Hilal
"Biri benim gerçek kimliğimi biliyor!"
"Ardahan piçi? O olamaz mı?"
"Hayır, Yalçın." Bir kaç kere daha tekrarladım. Ardından sinirle "Yok aklıma gelmiyor sikeyim ki şu beynim hiçbir şey hatırlamıyor" Belki bir saniyeliğinede olsa görsem yüzünden tanırdım. Belki şuanda kim olduğunu bilemezdim ama en azından o zaman kimdi onu hatırlardım.
"Sakın ol" dedi yiğit
"Nasıl sakin olayım yiğit? Beni biliyor, bir şeyleri ya mahvederse?"
"Ne oldu korkuyormusun?" Dedi gözlerimin içine bakarak. Gözlerinde koray abiyi, karşısında küçük beni gördüm.
"Asla!" Dedim düşünmeden.
"Neyi kanıtlayabilir Gece? Ne diyecek? Gözlerinde mi gördüm diyecek?" güldü
"Bunu bize bile kanıtlayamaz Gece, çünkü sen o değilsin, sen senin kuzenin olan gecede değilsin!" Dedi demir bu sefer
"Değilim" dedim sesizdi cümlelerim. Aslada olmadım, ben saklanmadım gerçek buydu, ben ne Aybuke Karaoğlu, nede Gece Özdemirim. O gece ikiside yangında öldü, ben Aybükenin bedeni gecenin kimliğiyim
Ruhum... Ruhum bir cavara ait o gece doğuyan bir canavar, koray abinin yetişmesiyle dahada korkunç bir hal aldı. Ben oyum.
"Ben Gece Pusatım" dedim.
Kafasını salladı yiğit
"İşte tam olarak busun"
"Şimdi anlam veriyorum o gün önüme çıkan resimi" dedi aniden hilal.
Telefonuna eline aldığinda, bir şey açıp bana çevirdi.
Aynı resim sadece yeniden çizilmiş daha profesyonel.
"Bir fan çizdi zannetmiştim. İki gün önce atılmış bir fotoğraf, yeni trend olmuş, çok beğenilmiş."
"Bir şey yazmış mı peki?" Dedi demir.
"Hayır sadece Gece pusat, umarım beğenirsin yazıyor, tam bir fan sayfası gibi, dikkat çeken hiçbir şey yok!"
"Bulmamız gerek onu, en yakın zamanda" dedi yiğit sinirle
"Hayır, şuanlık kendi planımızdan dönmeyeceğiz, yokmuş gibi zannetmek zorundayız. Sonra bulmak uğraştırmayacak bile. Fark etmeden bana yardımı dokunuyor, polisler ondan şupheleniyor!"
"Seni geçmişinle rahatsız mı edecek gece?" Dedi hilal
"İyiyim ben"
"Bir yandan onuda bulmaya çalışmayalım mı gece? Ne kadar iyiyim desende bilirim o kadar kolay değil! Ne kadar dayanma gücümüz bir olmasa kolay değil değil mi?"
Değildi.. Evet, güçlü bir kadındım ama kolay değildi.
"Hayır sadece bir plana uyun karıştırmayın. Beni de düşünmeyin, İyiyim diyorum."
Bende uymak zorundayım söylediklerime, olanları unutup evi ayarlaması için umur abiyi aramalıyım.
Telefonumu aldığımda, umut abiyi aradım. Bir kaç kere çaldıktan sonra açtı.
"Alo efendim gece hanım." Bu umut abinin sesi değildi. O bana hanım değil kızım diye hitap ediyordu. Sanırım oğluydu
"Babam gelir birazdan Gece hanım. Ben Ali."
Evet oğluydu.
"Benim ormandaki evim için aradım Ali."
"Bahsetti babam, hazırlıklara başladık gece hanım. Babam kontrole gidecek. Bir saniye bekleteceğim sizi babama veriyorum."
ВЫ ЧИТАЕТЕ
GECE'NİN ÖFKESİ
Детектив / ТриллерKitabın çalınması durumunda hemen işlem adli başlatılacaktır! Tüm hakları saklıdır. ☾... Son bir adım... Yakalayacaktım. Bu âna kadar her cinayetimi kusursuz işlemiştim. Öğrenmek istediğim her şeyi öğrenmiştim. Peki sen nasıl bu kadar zorlamıştın b...
