Piper'ın yanından ayrılır ayrılmaz sınıfımı aramaya koyuldum bana verilen öğrenci belgesinde 9-B olduğu yazıyordu ama nerede olduğuna dair hiç bir fikrim yoktu. Bir okul görevlisine sınıfımın nerde olduğunu sordum. Tam karşımda olduğunu gösterince çok utanmıştım. Var gücümle soluk soluğa sınıfa girdim.
Öğretmenimiz çok ünlü brawlerlardan biriydi. Bay Gale, aslında eskiden snowtelde çalışırdı. Ama şimdi bizim matematik dersimize girecekti. Bu harikaydı.
Bay gale oturmam için bir çocuğun yanını işaret etti. Oturdum. Yanımdaki
çocuk siyah saçlı, siyah giyimli, suratını kaplayan uzun atkılı biriydi. Biraz emoya benziyordu. Nedense yanına ben oturunca suratı asıldı.
Gale: Tenefüste arkadaşına okulu gezdir.
Edgar: AMA HOCAM?!
Gale: Aması maması yok!
Edgar: Ugh.. Tamam..
Uzun bir dersten sonra tenefüs vakti gelmişti.
Edgar: Ugh.. beni takip et...
Hiç bir şey demeden onu takip ettim. Beraber okulun bir kaç bölümünün önünden geçtik. Onun her adımında atkısı ağzıma giriyordu. Ama laf etmiyordum. En sonunda okulun verandasına gelmiştik.
Colette: Ben Colette
Edgar: Soran oldu mu?!
Edgar: Her neyse.. Ben yemeğe iniyorum.
Collette: Bana kantini göstermedin
Edgar: Takip et.
Kantine geldik. Gözüme ilişen ilk çikolataya erişmiştim.
Colette: E bunlar paralı-
Edgar: E ne bekliyon ananın babanın hayrını mı?
Colette: E
Edgar: Bana bakma öyle git çalış
