Kurtarıcım ( Hantol )

65.bölüm

Alemin bu söylediklerini duyan Yavuz yarım  bir gülümsemeyle sormuştu "Bu bir evet mi?"

" Evet aynen öyle Yavuz" diye Yavuzun sorusuna  yanıt vermişti Alem .

" Fikrini değiştirmene sevindim Alem" demişti Yavuz Alemin onu onaylamasından büyük bir sevinç duyarak .

" Şimdilik git Yavuz babam birazdan beni almak için burada olur , seni görürse her şey başlamadan biter . Al şu kartı numaram yazıyor burada beni ararsın yarın buluşur  konuşuruz . Şimdi   seninle gidersem babam bir sürü soru soracak eve döndüğümde . Hem seni de evde bekleyen birileri olmalı , onlarında dikkatini çekmiş olursun eve geç dönmekle" demiş ve cebinden bir kart çıkarıp Yavuza uzatmıştı .

" Peki haklısın gitsem iyi olur daha 2 saatlik bir dönüş yolum var .  O zaman müsait olunca   ararım ben seni . Şimdilik hoşçakal , yarın tekrar görüşürüz " demiş ve Alemle vedalaşarak mekanı terk etmişti .

Yavuz arabasına binip evinin yolunu tutarken Alem hemen cebinden telefonunu çıkarmış ve  " Eski ortak" diye birini aramıştı . Bunu yaparken de içinden şunları söylemişti " Önce şansımızı başka şekilde deneyelim Yavuz bey . Sonra senin çılgın fikirlerini değerlendiririz " .

Yavuz eve vardığında saat gece 11i gösteriyordu . Bu saate kadar nerede  olduğu evdeki herkesi çok düşündürmüştü . Zira evden iş yerine küçük bir iş için gidiyorum diye çıkmış olan Yavuz yaklaşık 5 buçuk saat sonra geri dönmüştü. İş yeri ise arabayla 40 dakikalık mesafede yerleşiyordu . O yüzden bu zaman farkı  başta Azize  olmak üzere  herkesin dikkatini çekmişti .

Yavuz  eve geldiğin de ona  kapıyı açan Kemâl bey olmuştu . Babasını önünde görünce Yavuz az sonra  onu soru yağmuruna tutacağını hemen anlamıştı . Babası bir şey demeden kendisi açıklama gereği duymuştu .

" Kusura bakma baba iş  yerinde işler biraz uzadı o yüzden biraz geç kaldım.  Çok özür dilerim " demişti mahcup bir şekilde .

Fakat  Kemâl beyden gelen yanıt onun yalanını elinde patlatmıştı . Kemâl bet
" İş yerine gitmediğini biliyorum Yavuz yalan söyleme bana ." dediğinde Yavuz bir anlık neye uğradığını şaşırmıştı . Hemen durumu toparlama çabalarına girmişti genç adam .

" Tamam kabul ediyorum sen haklısın ve ben yalan söyledim . Gerçek olan şu ki mezarlıktaydım . Orası da  baya bir uzak trafik falan derken de geç kaldım".

" Peki bunu niye evden çıkarken söylemedin Yavuz?"

" Oraya  gittiğimde ne hale geldiğimi biliyorsun baba . Sen orada olduğumu öğrenince benim için çok üzülecektin.  Ben bunu istemedim ." demişti üzgen bir şekilde  . Yalan söylediği anlaşılmasın diye göz temasını da kesmemişti genç adam .

"Orası öyle tabi . Nasıl üzülmeyeyim ki ?! Peki iyi misin şuan , her şey yolunda mı? "

" Yolunda baba yolunda  merak etme . Hayal ve Dila ile  olmak çok iyi geldi bana " demişti yalanını sürdürerek.

Kemâl bey " Tamam oğlum hadi geçelim içeri kaldık kapıda " diyerek Yavuzu içeri almıştı hemen . 

Kemâl bey oğlu için çok üzülmüştü. Yavuzun mezarlığa gidince nasıl kötü hissettiğini çok iyi anlıyordu çünkü kendisi de aynı şeyleri yaşıyordu. Fakat bu sefer durum farklıydı çünkü oğlu ona yalan söylemişti . Yavuz her ne kadar babasına yalan söylediği için kendini kötü hissetese de yalan söylemekten başka bir çıkış yolunun olmadığını biliyordu . Aksi taktirde  hiç bir şey onun istediği gibi gitmeyecekti .