Labyrinth of intrigue

✨13✨

Έστειλα μήνυμα στην Stormy για να ξανά μιλήσουμε. Χμμμμ... γιατί να μην απαντάει;
Σίγουρα κατάλαβε τον λόγο που θέλω να επικοινωνήσω ξανά μαζί της.
Ξαπλώνω στο κρεβάτι και κοιτάω το ταβάνι.
Είναι βράδυ Παρασκευής και βαριέμαι απίστευτα.
Ακούω ξαφνικά κλειδιά. Λογικά θα γύρισε η μαμά μου.
- Paper, έλα λίγο κάτω που σε θέλω.
Ωχ.. σίγουρα θα έμαθε για την τιμωρία, και ποιος με γλιτώνει τώρα.
Χωρίς να καθυστερω βγήκα από το δωμάτιο και κατέβηκα τις σκάλες.
Αντίκρισα την μαμά μου να με περιμένει στην κουζίνα. Ούτε το πλατό της δεν έβγαλε, πρέπει να είναι νευριασμένη, σίγουρα είναι.
Πήγα και έκατσα σε μια καρέκλα χαλαρά λες και δεν συνέβη τίποτα.
- Γειά μαμά
Της είπα.
- Για πες μου πως ήταν το σχολείο σήμερα;
- Εμ ήταν εντάξει..... πιστεύω.
- "Ένταξει"; Paper με κοροϊδεύεις; Ξέρω ότι σήμερα σε έβαλαν τιμωρία.
- Εντάξει, άφησε με να σου εξηγήσω.
- Πες μου.
-  Το θυμάσαι τον James από το σχολείο μου; που έχει πάθει εμμονή στο να με πειράζει;
- Ναι
- Ε λοιπόν σήμερα το παρά δηλώσαμε και ευτυχώς μπήκε ο Deck στην μέση.
Της είπα.
- Και γιατί ανακατεύτηκε αυτός;
- Γιατί μαμά ο James θα με χτυπούσε.
- Τι!
Ναι μάλλον αυτό δεν θα έπρεπε να της το πω.
- Δεν το έκανε όμως
- Ευτυχώς για αυτόν. Τέλος αύριο θα πάω στο σχολείο.
- Τι! Όχι μαμά θα τα κάνεις χειρότερα
- Και τι θα γίνει θα τον αφήσουμε να σε πειράζει;
- Δεν θα το ξανακάνει, έτσι κι αλλιώς αν πας τι θα καταφέρεις;
- Καλά μόνο για αυτή την φορά
Ευτυχώς της άλλαξα γνώμη.
- Και ποιός είναι ο Deck;
-Δεν ξέρω και εγώ σήμερα έμαθα την ύπαρξη του.
Με αυτή την υπόθεση το ψέμα πάει σύννεφο.
- Να είναι καλά το παιδί, φαντάζομαι του είπες ευχαριστώ;
- Ναι ρε μαμά
- Μάλιστα, τέλος πάντων, η ώρα είναι αργά αφού έχεις και αύριο σχολείο, πάνε για ύπνο.
Δεν της είπα τίποτα και ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου.

Βρίσκομαι στην αίθουσα με τον James και τον Deck, μαζί βέβαια και τον καθηγητή που κοιμάται. Και οι τρεις μας καθόμαστε σε αρκετή απόσταση μεταξύ μας.

Γυρνάω να κοιτάξω πίσω μου και βλέπω τον James να με κοιτά νευριασμένος και από δίπλα τον Deck να τον καρφώνει με το βλέμμα του.
Έλεος δεν μπορούν να κάτσουν ήσυχα.
Νιώθω κάτι στον ώμο, και γυρνάω να δω τον James να μου πετάει σκουπιδάκια.
- Θα σε βάλω σε μπελάδες, και εσένα και τον καλό σου.
Μου είπε ψιθυριστά.
- Ξέρεις είμαι εδώ αν είναι να μου πεις κάτι πες το μου.
Του είπε ο Deck
- και δεν είναι ο καλός μου
Συμπλήρωσα.
Ο Deck σηκώθηκε από τη θέση του και ήρθε και έκατσε δίπλα μου.
- Γιατί έχει τόση μανία μαζί σου;
Με ρώτησε
- Δεν ξέρω
- Πως σε είπαμε;
- Paper
- Νιώθω λίγο αμήχανα που στο λέω αλλά μπορείς να μου δώσεις το νούμερο σου;
Εντάξει, αυτό δεν το περίμενα, αλλά δεν λέω ότι με πείραξε.
- Εμ είναι εντάξει.
Του είπα και έγραψα τον αριθμό μου σε ένα χαρτάκι και του το έδωσα.
- Ορίστε.
- Ευχαριστώ, και άλλη μία ερώτηση. Αύριο τι κάνεις;
Πολύ γρήγορα δεν ξέχασε την Sarah;
- Για ποιόν λόγο με ρωτάς;
- Ο φίλος μου ο Rowan θα κάνει ένα πάρτι στο σπίτι του, θέλεις να έρθεις;
Αυτή είναι η τέλεια ευκαιρία για να γίνω φιλαράκι του.
- Ναι σίγουρα.
Μου χαμογέλασε και σηκώθηκε και πήγε πίσω στην θέση του.
Γιατί χαμογελάει τόσο πολύ αυτός ο άνθρωπος;