"Eee,sonra ne oldu? Erika ve Ouzou barıştı mı?" Dedi hastane çalışanı. Mako'ya alışmıştı. Olmayan hayali anılarını dinlemek hastane'de onu eğlendiren tek şey olabilirdi.
Mako,ise gördükleri gerçek olsa da kimseye inandıramıyordu. Ne yazık ki,eski hayatını hatırlamak o kadar da iyi bir şey değildi. Bu yüzden buradaydı,akıl hastanesinde.
Ailesi bunlarla başa çıkamayınca,onu buraya göndermekten başka hiçbir şey yapamadı. Onlarda istemezdi,elbet. Sonuçta kızları deliydi,herkesin gözünde.
Kim bilebilirdi,bunların eski hayatından anılar olduğunu. Kim tahmin edebilirdi ki,daha arkadaşları'yla ve sevdiği çocuk ile barışamadan araba kazasında ölebileceğini?
Elbette ki kimse,kimse bilemezdi. Mako ise bunları her gün mutlu bir şekilde anlatırdı, hastane çalışanına.
Keşke ölmeseydi,keşke istediği herşeyi yapabilseydi. Ama hayat bu herşey olabilir.
Mako ellerini saçlarına daldırarak,çizdiği kırmızı gözlü,kahverengi düz saçlı,yeşil sweetle futbol oynayan yakışıklı çocuğun, yüzüne bakarak gülümsedi.
Evet,Mako bir deliydi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Selamlar arkadaşlar,bu kitaba hiç bölüm gelmiyordu ben de dedim,neden atmayayım.
Bu kitabın sonuna geldik.
Aklıma hiçbir bok gelmiyordu,bu yüzden final yaptım.
Ama kabul edin,beklemiyordunuz değil mi? Çünkü bende beklemiyordum. Final doğaçlama oldu.
