3.Bölüm:Aptal Furuyalar!

408 56 84
                                    

Mako Asami

"Bugün parka gitmeyelim."Erika'nın,Reika'yı bile ikna etmişken,gitmek istememesine inanamıyorum.Bugün ki Ouzou ile olan tartışması yüzünden,bu kadar moralinin bozulması benim sinirlerimi bozuyor.Geldikleri gibi işleri mahvettiler.Furuyalar sinir bozucu!

"Ben yokken ne oldu?"Reika bize merakla bakarken,Erika çoktan odasına kapanmıştı. "Ouzou ile tartıştılar." Kısa açıklamam Reika'yı tatmin etmemişti.

"Bu Ouzou,Erika'ya ne dedi?Eğer normal bir tartışma olsaydı,Erika bu kadar üzülmezdi." Reika'nın hemen olayı kavraması güzeldi.

"Sen gider gitmez,birbirlerine çekiliverdiler.İlk başta normaldi,sonra seslerini yükseltiller. Ouzou,fazla kırıcıydı.Futbol ve birkaç şey konusunda fazla konuştu."Doğru düzgün açıkladığımda Reika'ya döndüm.Eliyle alnına sert bir şekilde vurdu."Bu ne içindi?" Diye sordum.

"Orada olmadığım için." Derken yavaş yavaş yanıma gelmeye başladı.Benim alnıma da sertçe vurunca koltuğa düştüm."Bu ne içindi?" Diye sordum,alnımı tutarken."Ouzou'ya hiçbir şey demediğin için." Hala acıyan alnımı tutarken ona baktım.

"Hepsi Ryuuji'nin suçuydu,bir kere!" Dedim,bu sefer ona vuran ben oldum."Aptal,Ryuuji ne alaka?" Dediğinde ona vurmayı bırakıp, yüzüme ciddi bir ifade takındım.

"Ben tam konuşacakken,bir anda eliyle ağzımı kapattı.Bu yüzden beni değil,Ryuuji'yi suçla!" Reika'nın gözleri büyüyünce ne diyeceğini merak ettim.

"O eli ısıracaktın!Biri seni kaçırmaya çalışsaydı ona böyle izin mi verecektin!" Beni kaçıracak bir insan yok işte.

"Kıyafetlerini değiştir ve beni burada bekle." Dedikten sonra hızla odasına çıkmıştı."Off,bir anda son sözü söyleyip gitmen,çok sinir bozucu."

Çantamı alıp,ağır adımlarla odama gittim. Bugün fazla yorucuydu ve daha Reika ile Erika'nın neşesini yerine getirmeliydik.Sorun şu ki Erika,kırıldığında kolay kolay kendine gelemezdi.

"Ah,Aptal Furuyalar!" Diye mırıldandıktan sonra,çantamı fırlattım.Birkaç saniye sonra içinde telefonumun olduğunu hatırlayarak, hızla çantamı aldım.İçindeki telefonu çıkartıp, güvenli bir yere-yastığımın altına-koydum.

...👁👄👁...

Odadan çıktığımda,Reika'nın koltuğa uzanmış bir şekilde beni beklediğini gördüm."Geldim la.ne yapıyoruz?"Reika,yavaşça bana döndü, sinirli gözüküyordu."Yine ne oldu,Rei?" Dediğimde önce durdu sonra sinirli bir ifadeyle

"Bütün gün seni burada bekledim,Ne yapıyordun o odada?" Dediğinde ona göz devirdim.Elinde bitmiş sigara paketi vardı, sigara içmesinden nefret ediyorum,onun sağlığı için endişeleniyorum.Daha reşit bile değil,bu kadar sigaraya nasıl ulaşıyor?

Benim baktığım yere bakınca ayağa kalktı.
"Neyse,yeterince oyalandık.Erika'nın odasına gidiyoruz! Ses tonu ciddileşmişti,Erika'nın odasına doğru ilerlemeye başladı.Odanın önüne geldiğinde kapıyı iki kere yavaşça çaldı,cevap yoktu.

"Erika aç kapıyı!" Dediğinde bu sefer sert bir şekilde çalıyordu."Beni rahat bırakın!" Erika'nın sesi ağlamaklı çıkınca bende o tarafa gittim.

Bu hayatta benim için değerli olan hiç kimsenin,ağlmasını duymak ya da görmek istemiyordum."Erika,aç yoksa kapıyı kırarız!" Dediğimde sesim normalden fazla yüksek çıkmıştı.

"Erika,şu kapıyı açmazsan,kapın kırılacak!" Reika'nın elindeki çantayı daha yeni fark etmiştim."Yalnız kalmak istiyorum!" Dediğinde ağladığına emin olmuştum.Reika,kapıyı çalarken bende bağırıyordum.Erika'nın bu seslere dayanamayacağına,adım kadar emindim.

Memories Of The Past Where stories live. Discover now