KAN KADER (+18)

1. BÖLÜM - İLK KURŞUN

Kendisi sarışın saçlı ve mavi gözlü bir adamdı. Konuşmasında komik bir aksan geziniyordu.

Harvey onun bilgisayarlar ve sırlar üzerinde ki zekasına her zaman hayran kalırdı.

Ama Emir Aybeyaz.

Onun hakkında pek bir şey bilmezdim. Fakat kendisi Harvey'in tek ve en iyi dostuydu. Atacağı her adımı önceden ona bildirirdi.

Bir başka fikre ihtiyacı olduğu için değil, bu Harvey'in sevdiği insanları kendi hayatına dahil ediş şeklinden biriydi.

Emir Aybeyaz, Harvey ile neredeyse aynı boydaydı. Ama ona göre daha fit bir vücuda sahipti.

Eski mesleği, ailesi, veya bir yakını var mı bilmiyordum. Hayır, olsaydı zaten bilirdim. O yalnız bir adamdı.

Harvey bana Emirden pek bahsetmezdi. Aralarında bazen benim bile bilmediğim dedikodular döndüğüne emindim.

İşte ben Peperonni kuruluşunun, ekip üyeleri hakkında bu kadarcık bilgiye sahiptim. Diğerlerini sadece ismen biliyordum.

Çünkü tüm ekibi, şuana dek sadece iki defa görmüştüm.

Harvey'in işi eve taşımama konusunda ciddi prensipleri vardı. Tabii sadece ona göre.

Eve gerekli olmadıkça belgeler, dosyalar, silahlar getirmezdi.

Eve gerekli olmadıkça üyeleri getirmezdi. İşte böyle yaparak sanıyordu ki, ev ve işi ayırt edebiliyor.

Fakat kendi içinden söküp atmadığı sürece, bu imkansızdı. Bazen gözleri öyle yorgun bakardı ki, ben kendi hayatımın rahatlığından utanırdım.

Ve bazen ama gerçekten bazen gözleri yok olurdu.

Tıpkı bu gece olduğu gibi...

Bugün evde Ronni ekibini 3. Kez görmek aklımın ucundan geçmezdi.

Ben daha gelenlere selam bile vermeden, Harvey beni tutup neredeyse zorla odamıza çıkarttı ve içeriye tıktı.

Konuşmama izin vermeden, ağzından çıkan tek cümle  "odamızdan çıkma" uyarısı oldu.

İşte bir tuhaflıkta buradan doğuyordu.

Bana hiçbir zaman bu cümleleri kullanmazdı. Austin ve Emir ile geceler boyu çalıştıklarında, ben yanlarından hiç ayrılmazdım.

Aksine, neler döndüğünü bilmesem bile sorular sorardım.

Harvey ise her sorumu, ben anlayana ve merakımı giderene dek nazikçe cevaplardı.

Onlara yemek yapardım. Bazen kafalarını işten kaldırdıklarında ise, oturup sohbet etme fırsatımla onları kıskaçlarım içine alırdım.

Ne konuştuğumuzu anlamazdım ama kocam harici bir kaç fazladan insanla sohbet etmek elime her zaman geçmiyordu.

Ama bugün tüm Ronni ekibinin benim evimde ve bana haber verilmeden toplanması ayrıca beni küçük bir çocukmuşum gibi içeriye tıkmaları barutumu iyice ateşlemişti.

Harvey, son 1 aydır kendinden geçmiş, iplerini kopartmıştı. Geceler boyu eve gelmediği, yemeklerini aksattığı ve sorularımdan kaçması en basit örneğiydi bunun.

Oturduğum yatak köşesinden aniden ayaklanıp kapıya yetiştim. Kapı kulbunu tuttuğumda ise biraz düşünmek için kendime fırsat tanıtım.