စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော မိန်းမပျိုလေးအဖြစ် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

129. တင်အိမ်တော်၏ အလှလေး

အမှန်ပင် ဖန်ယုလန်၏မျက်နှာပေါ်သို့ ကျရောက်လာသော အားလုံး၏ ချစ်စဖွယ်အကြည့်များသည် မို့ရွှီတုန်း ၏မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး အားလုံးသည် ရေခဲဓားရှည်များအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။  ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ သူမသည် သူ၏အင်္ကျီကိုဝတ်ထားသဖြင့် သူမ၏တက်ကြွပြီး ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သောမျက်လုံးများကိုသာ မြင်နိုင်ခဲ့သည်။  သူမသည် သူ့အနီးနားရှိလူများ၏အကြည့်များတွင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုကြောင့် ထိတ်လန့်သွားပြီး သူမကိုယ်သူမ တိတ်တဆိတ် ငြီးတွားမိသည်။  ဘာလို့ သူ့ကို သူမ စိန်ခေါ်ခဲ့တာလဲ။

ဖန်ယုလန်းက ဘယ်တုန်းက သူမ မျှော်လင့်ထားသလို တစ်စုံတစ်ခုကို လုပ်ဖူးလို့လဲ။

"အခု ဘယ်လိုလဲ ၊ မင်း ကျုပ်ကို လှတယ်လို့ ထင်နေသေးလား" ဖန်ယုလန်၏ မျက်ခုံးများ အနည်းငယ် ဖြေလျှော့ကာ မို့ရွှီတုန်းကို မနာလိုစွာ စိုက်ကြည့်နေသော မိန်းကလေးများကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် စိုက်ကြည့်ရင်း .... သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ တွန့်ကွေးနေပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက ကျောက်မျက်ရတနာတွေလို တောက်ပနေတယ်။ 

နှင်းမြေခွေးသားရေအလွှာနှစ်ခုကို ခြုံထားသော်လည်း၊ မို့ရွှီတုန်းသည် သူမ၏နားရွက်မှ ထွက်သက်ဝင်သက်၏ နွေးထွေးမှုကို ခံစားနိုင်ဆဲဖြစ်သည်။  သူမ အသက်ရှုကြပ်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ မလှုပ်ရှားနိုင်တော့ဘဲ သူမနားထဲကို သူဘယ်လိုစကားတွေပြောနေလဲဆိုတာကို တွေးနေမိသည်။

မို့ရွှီတုန်းသည် အမြဲတမ်း ထက်မြက်နေပြီး ထိုအမျိုးသားသည် စိတ်သဘောထား သေးသိမ်နေမှန်း သိသည် ။ သူသည် သူ့အလှကို ဖော်ပြချက်အတွက် လက်စားချေရန် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ရှာကြံနေမှန်း သူမသိသည်။

ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သူတွေဟာ အချိန်တန်ရင် ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ သိကြလိမ့်မယ်။  ဒီအချိန်မှာ သူ့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်အောင် လုပ်လို့မဖြစ်ပေ !

"အရှင်မင်းသား ၊ မင်းဟာ လူတွေကြားထဲမှာ နဂါးတစ်ကောင်ဖြစ်ပြီး မင်းဟာ ကမ္ဘာရဲ့သူရဲကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ မင်းလည်းသိပါတယ် ။ မင်းက ချောမောပြေပြစ်တယ် ။ မင်းရဲ့ချောမောမှုကိုသာ ချီးမွမ်းချင်ပေမယ့် တို့ကစကားမပြောတတ်လို့ မှားတဲ့စကားလုံးတွေသုံးမိပါတယ် ၊ ကြီးမြတ်တဲ့အရှင်မင်းသားက တို့အပေါ် နာကျည်းမှုတွေကို ထားမှာမဟုတ်ဘူးလို့ တို့မျှော်လင့်ပါတယ် "