မေကုန်းချင်

Chapter 54

နန်ယန်မြို့၏မင်းသား

ထိုကဲ့သို့ ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသော ကြွက်စုတ်မျက်လုံးများဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို အကြည့်ခံနေရသောကြောင့် ချန်ရုံသည် မသက်မသာဖြစ်လာမိသည်။ ထို့ကြောင့် ချန်ရုံသည် သူမ၏ ဦးထုပ်ကို ဆွဲယူ၍ ထွက်လာသော ရထားလုံးဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

ချန်ရုံ ရထားလုံးပေါ်သို့တက်သွားမှပင် အကြံပေးရှု၏ မျက်လုံးများက ချန်ရုံ့ထံမှ ခွာသွားတော့သည်။ အကြံပေးရှုသည် ရထားလုံးမောင်းသူကို လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။

"သွားကြမယ်..."

"ဟုတ်ကဲ့..."

မင်းသား၏ အိမ်တော်ခြံဝန်းသည် တကယ်ပင် အလွန်ကျယ်ဝန်းလှပါသည်။ နာရီဝက်ခန့် ကွေ့ပတ်၍ မောင်းပြီးကာမှ အပြင်မှ အော်သံထွက်လာသည်။

"အရှင်မင်းသားရဲ့ အဆောင်တော်ဆီ ရောက်ပါပြီ..."

ရထားလုံးဆီမှ လိုက်ကာပွင့်သွား၍ အစေခံလေးတစ်ဦးက ချန်ရုံ့ကိုတွဲ၍ ချပေးလိုက်သည်။

ချန်ရုံသည် ရထားလုံးပေါ်မှဆင်း၍ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်သို့ ကြည့်လိုက်သည်။ အဆောင်တော်သည် အနောက်မှ အဆောက်အအုံများနှင့် တစ်သီးတစ်သန့်ဖြစ်နေသော အိမ်ငယ်လေးဖြစ်သည်။ ထိုအိမ်ပတ်ဝန်းအနီး၌ သွားလာနေကြသော ပညာရှိများကိုကြည့်၍ ချန်ရုံသည် အနည်းငယ်စိတ်အေးသွားသောကြောင့် သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။

အကြံပေးရှု၏ မျက်လုံးများက ချန်ရုံ့ပေါ်သို့ ရောက်လာကြပြန်သည်။ အကြံပေးရှုသည် သူ၏ ဝါကျင်နေသောသွားများပေါ်အောင်ပြုံး၍ ချန်ရုံ့အား ကြည့်နေလေသည်။

"ချန်အိမ်တော်ရဲ့ အားရုံက အရှင်မင်းသားကို သိပ်ယုံကြည်ပုံမရဘူးထင်တယ်..."

အကြံပေးရှု၏ လေသံက ထူးဆန်းနေသည်။

ချန်ရုံက ရှေ့သို့သာလျှောက်သွား၍ နောက်သို့ ပြန်လှည့်မကြည့်တော့ပေ။

"ကိုယ့်ကို တခြားလူတွေက ယုံကြည်စေချင်ရင် လူတွေကိုလည်း မလှည့်စားနဲ့ပေါ့ရှင်..."

ချန်ရုံ၏ ခေါင်းမာသောလေသံက အကြံပေးရှုကို တုန်လှုပ်သွားစေသည်။ ချန်ရုံသည် မင်းသားနှင့် သူ့ကို စော်ကားမိမည်ကိုတော့ ကြောက်လိမ့်မည်ဟု အကြံပေးရှုထင်ထားမိခဲ့သည်။ ထိုမိန်းမငယ်လေးသည် မည်သူ့ကိုမှစော်ကားမိမည်ကို ဂရုမစိုက်မှန်း အကြံပေးရှု မသိခဲ့ပါ။