Bölüm 17

1K 71 107
                                    

Ambulans ilerliyordu hemşire

"Daha hızlı olmalıyız hastanın durumu kötüye gidiyor" dedi ben ise bunu duyunca daha çok ağlamaya başladım.

"Hasta ile yakınlık durumunuz nedir" diye sordu hemşire

Ne demeliydim yakınlık durumumuz neydi bizim

"Sevg-" derken durdum o benim sevgilim değildi ki... sadece... sadece arkadaşımdı. "Pardon aklım başka birşeye daldı da. Kendisi arkadaşım" dedim

"Peki ama sizde yaralısınız çağırabileceğiniz birileri var mı?" diye sordu bu sefer

"Evet çağırabilirim" dedim ve Hyunjin'i aradım

"Alo günaydın Soo-min efendim?" dedi

"Hyunjin birşey dicem ama telaş etme tamam mı?" dedim ağlayarak

"Ağağağağa e oldu eyvah ne oldu? Ve neden ağlıyorsun?" dedi. Ahh ben neden en drama quen'i aramıştım ki?!!

"Ama sakin ol dedim diyerlerine güzelce anlatırsın tamam mı?" dedim

"Tamam söyle" dedi

"B-biz trafik kazası yaptık" dedim

"N-ne kiminle!!" dedi

"Ş-şey Minho'dan beni okula bırakmasını istedim yani Minho'yla..." dedim

"Ağağağağ eyvah" dedi

"Şimdi hemen gelin ambulanstayız biz" dedim ama hala ağlıyordum

"T-tamam" dedi ve telefonu kapattım (adres söylemedim bili versinler. Ne yazıcağımı bulamadım adres için skzskzskzskzskz)

Telefonu kapattıktan sonra karşıya baktım ve şeritinden çıkmış bir tırın üzerimize doğru hızlı birşekile görmem ile bir sarsıntı hissetmem bir oldu...

YAZARIN AĞIZINDAN

Şeritinden çıkmış olan tır ambulansa çarpmıştı. Ambulan takla atıp devrilmişti. Herkes kan içindeydi. Minho'nun boyunu zaten ilk kazada kanıyordu şimdi ise daha kötüydü Soo-min bilinci kapalı bir şekilde ve kanlar içerisindeydi.

HYUNJİN'İN AĞIZINDAN

Soo-min aradıktan hemen sonra bütün üyelere Soo-min'in söylediklerini anlattım ve iki araba halinde hemen yola çıktık ama bir ambulansın kaza yaptığını gördük ve hemen indik herkes oraya toplaşmıştı bir kadın başka bir ambulansı arıyordu. Ambulansın biraz altında olan bir telefon buldum b-bu Soo-min'in telefonuydu. Ağlamaya başladım

"Ne oldu Hyunjin" dedi Bangchan

"Bu telefon Soo-min'in..." dedim ben öyle diyince hepimiz ağlamaya başladık etraftakiler bizi teselli etmeye çalışıyordu. Hemen başka bir ambulans geldi ve kanlar içindeki 4 insanı sedyeye aldı kandan tanınmaz haldelerdi ama Minho'yu tişörtünden Soo-min'i ise uzun saçlarından tanıdık.

"Yakınları burda mı?" diye seslendi hemşire ben Minho'yu ve Soo-min'i göstererek

"Biz onların yakınlarıyız" dedim

"Peki bir ambulansa iki hasta sığıyor bu iki hasdtayı buraya alalım diğer ikisini-" dedi hemşire

"Diğer ikisini de biz alırız" dedi diğer ambulansın hemşiresi" tanımadığımız iki kişiyi alıp gittiler.

"Bizimde hemen çıkmamız gerek ama sadece iki kişi bizimle gelebilir" dedi ben hemen öne atıldım "Ben kesinlikle geliyorum" dedim

"Bende gidiyorum siz bizi araba ile takip edin Changbin arabayı sen kullanırsın." dedi Bangchan

Biz Bangchan ile ambulasa bindik ve ilerledik diğerleri arkamızdan geliyorlardı.

"Yaşıyorlar mı?" dedim

"Evet yaşıyorlar ama sizi üzmek istemem ama kalp atışları çok yavaş yani hemen hastaneye varmazsak-" dedi hemşire

"Tamam susun lütfen" dedim

"Hyunjin tamam biliyorum ama... Yada seni teselli edemem haklısın" diyip daha çok ağlamaya başladı Bangchan

Hastaneye vardık hemen onları içeri aldılar diğerlerine bizimle aynı anla geldi hepimiz iki sedyeninde yanında koşmaya başladık yoğun bakımın oraya geldiğimizde

"Maalefef giremezsiniz" dedi hemşire ve kapıyı kapattı vepimiz bağıra bağıra ağlıyorduk. İnsanların bize bakması umrumda bile değil hemde hiç.

Ölürseniz... Öyle bir seçenek yok bizi bırakamazsınız

Evettt bir bölüm sonu daha. Biraz kısa oldu farkındayım kb. Yorumlarınız ve oylarınız bana yazma isteği getiriyor bu yüzdennn yorum yapıp oy kullanıp ve takit etmeyi unutmayınnn. Seviliyorsunuzzz. Koskocaman sevgilerrrr...

Stray Kids ile Hayal Et                    Yeni İstenmeyen ÜyeWhere stories live. Discover now