Benim bedenim şu koca dünyaya sığmamıştı da ben kalplerine sığmak istemiştim.
Seren'in alışması zaman alacaktı. Seren unutmayacak, üstünü kapatacaktı.
Perişahı'nın kızlarına ithafen yazılmıştır.
28/08/23
okunma sayısı güzel bir şekilde artıyor fakat oy sayısı o kadar az ki çok kötü hissettiriyor. Lütfen bana kızmayın ama sınır koymam gerekiyordu cidden.
‼️Sınır: bu bölümden önceki bölümlerin +80 oy olması ‼️
Zaten çok fazla bölüm yok, bunu da hemen yapabileceğinizr inanıyorum. Okurken oy vermeyi unutuyor olabilirsiniz normal. Yine de şimdi gidip lütfen vermediğiniz bölümlere de oy verin. Tesekkur ederim simdiden ballarim🤭
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Seren Soylu (azicik daha cilli, azicik)
🩹
bir doğum lekesi yalnızlık.
...
Seren
Ritimlerinin fazlaca arttığı kalbimi dindirmeye çalışıyordum. Hızla sahnenin arkasına doğru giderken gördüğüm yüzleri, kafamdan atmaya çalışıyordum.
Anıların ağırlığı üzerime çullanıyor ben ellerimle itmeye çalışıyordum.
Abi ben yapmadım diyorum!
Abi bana inan, nolursun.
Ellerim kafamın iki yanındayken hızla içeriye bıraktığım çantamı aldım. Arkamdan gelen iki grup arkadaşı, isimlerini hatırlayamadığım çocuklara döndüm.
"Özür dilerim bugün söyleyebileceğimi sanmıyorum. Gerçekten çok üzgünüm." Gözyaşlarım hafif hafif yüzümü ıslatırken, akan burnumun akmaması için içime çekip çekip duruyordum.
"Biri bir şey mi yaptı? Söyle atalım dışarı."
Yutkundum. Öyle bağıra bağıra ağlamıyordum. Anılardan kendimi sakınmaya çalışıyordum ama yine de gözlerimden birkaç yaş akmıştı işte.
"Seren, gel konuşalım bir şey mi oldu?" Telaşlı gözleri ile bana bakan Eslem ablaya başımı iki yana salladım.
"Hayır, gerçekten çok özür dilerim. Tamamen benim hatam."
Arkadan gelen, grubun gitaristi olan çocuğa da kirpiklerim altından bir kez bakıp hızla kenardan çıktım. Masaların kenarından çıkışa doğru ilerlerken onları görmemek için neredeyse koşuyordum. İçerisi biraz kalabalık olduğundan insanlara çarpıp duruyor ve tek tek durup hepsinden özür diliyordum.
Uzun koridoru geçecekken kolumdan tutulmasıyla, mecburen arkama döndüm.
Enes abimin gözleri ile karşılaştığımda, kaşları çatık bana baktığını gördüm. Bir kez olsun bana şefkatle bakmasını isterdim.
