""မင်းက ငါ့မူပိုင်""
""ငါ့ပစ္စည်းပဲဖြစ်ရမယ်""
___________
လေလံခန်းထဲတွင် လူများမရှိတော့ပေ။ ဦးမင်းနိုင်ရယ် ခင်ရယ် မြရယ်
roseရယ်သာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။
"ဦးမင်းနိုင် "
"ဒီနှစ်တွေမှာ ရှင့်လုပ်ငန်းတွေ တော်တော်မှ အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ဟို...ဟုတ်ကဲ့...ပြေပါတယ် ခဗျ"
"ကျမ ဒီနေရာကို သဘောကျတယ် သိလား" ကြိုက်တယ်"
"ဗျာ"
The roseသည် သူမကြိုက်သည်ဟု
ပြောလိုက်သော အရာတိုင်းကို စျေးဘယ်လောက်ကြီးကြီး ဘယ့်သူဟာဖြစ်ဖြစ် ရအောင်ယူတတ်သည့် အကျင့်ရှိသည်။
ဦးမင်းနိုင် မျက်နှာကို ခင် ကြည့်ပြီး
အကဲခက်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ခုခုကို စိုးရိမ်နေသည့် မျက်နှာထားနှင့်။
"စကားတွေ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးသိပ်မပြောချင်ဘူး""
"တို့.... ဒီအရိုင်းမလေးကို အပြီးပိုင် ဝယ်မယ်" စျေးဘယ်လောက်ထိ သတ်မှတ်ချင်သလဲ"
"ဗျာ"
"အချိန်ဆွဲတာ တို့မကြိုက်တာ သိတယ်နော်" တစ်မိနစ် အချိန်ပေးမယ်"
"ဟို... Lady roseအတွက် ကောင်လေးတစ်ယောက်ယောက်ရှာပေးရမလား"" သူက မိန်းကလေးလေ""
"ကျွတ်...ကျမက လင်ရှာပေးလို့ ပြောမိသလား"
"သူ့ကို ဘယ်လောက်နဲ့ရမှာလဲပဲ သိချင်တယ်"
"တစ်မိနစ် အချိန်ပေးမယ်" စဥ်းစား"
"ဒီမှာ ကျမက သက်ရှိလူနော်"
"ငါးစိမ်းတန်းက ငါးတစ်ကောင်မဟုတ်ဘူး"
ခင်ပြောသည်ကိုပင် roseက ဂရုမစိုက်။
"ဦးမင်းနိုင်" ၂၀စက္ကန့်"
"ခ...ခန...ခနလေး နေပါအုံး"
"rose ဘယ်လောက်ပေးမလဲ"
"စောနက လေလံအောင်တဲ့ သိန်းနှစ်သောင်း အပြင် ၁မီလီယံ ဆိုရင်
ကျေနပ်ရောင့်ရဲရဲ့လား"
"ဗျာ" တစ်....တစ်ကယ်လား"
"ဒီလောက်ငွေက ဒီက ကောင်မလေးတွေ တစ်လလုံးရှာရင်တောင် ရှင်မရနိုင်ဘူး"" သူနဲ့ ချုပ်ထားတဲ့ စာချုပ်ကျမ လိုချင်တယ်"""
"သဘောတူလား"
"ဦးမင်းနိုင်"
"ရှင်ဒါ လူကုန်ကူးမှုမြောက်တယ်နော်"ကျမ ဒီကို အလုပ်လုပ်ဖို့လာတာ"ကိုယ့်ကိုကိုယ် ရောင်းစားခံဖို့မဟုတ်ဘူး"
"မြ " မြဘာမှ ဝင်မပြောတော့ဘူးလား"
YOU ARE READING
မူပိုင် ပြည့်တန်ဆာ...။(Completed)
Non-Fictionမူးယဇ်ဆေးထက် ယဇ်မူးစေနိုင်တဲ့ ခင့် အလှက အထက်တန်းဆန်လွန်းတယ်။
episode 12
Start from the beginning
