κεφάλαιο 31

71 1 2
                                    

Έχουν περάσει αρκετές μέρες έχει φτάσει Νοέμβριος τι σημαίνει αυτό τα γενέθλια μου γιουπιιι

Λοιπόν 24 Νοεμβρίου εχω γενέθλια και ειπαμε με τα παιδια να κάνω παρτυ στο σπιτι μου

Τον Στέφανο θα τον στείλω στην γιαγια μου. Η μητέρα μου πριν λίγες μερες πήρε μετάθεση για ένα χρόνο στην Λάρισα και ο μπαμπάς βρήκε μια αρκετή καλή δουλειά εκεί οπότε πλέον μένω ολοκληρωτικά μόνη μου

Τέλος πάντων εχουμε 10 Νοεμβρίου και προσπαθώ με τα κορίτσια να δουμε τι θα γινει

Kate: λοιπον εγώ πιστεύω ότι πρέπει να καλέσουμε σίγουρα όλη την Δευτέρα και την τρίτη ( λυκείου )

Αφρο: και εγώ

Αθηνά: γτ να μην πούμε και τα μικρα

Kate: όπως το είπες είναι μικρά Αθηνά

Αθηνά: σιγα ρε kate ένα χρόνο τα περνάμε

Kate: καλα πες τους ετσι και αλλιώς δικά σου είναι το παρτυ

Λεει καπως θυμωμένη

Αθηνά: ελα ρε Κατερίνα μην θυμώνεις

Kate: δεν θύμωσα

Αφροδίτη: τελος παντων τι θα πάρουμε για φαγητό

Αθηνά: οτι πατατάκια βρείτε και ποτά πολλά πολλά ποτά

Ντιν Ντον

Αθηνά: παω εγω

Πως την πορτα και την ανοίγω

Αλες: καλημερα αθηνουλα

Αθηνά: αγόρια σε τι οφείλω αυτήν την τιμή

Αρης: ειπαμε να έρθουμε να σου κάνουμε παρέα

Αθηνά: περάστε είναι και τα κορίτσια

Κωστας: ωραία

Αφρο: μωρό μου δεν μου είπες ότι θα έρθετε

Κωστας: ουτε εσύ ότι μου είπες ότι θα είσαστε εδώ

Αφρο: οχι στο είπε

Κωστας: δεν μου τα είπες

Αφρο: στο είπα. Καθόσουν στον καναπε και έβλεπες τηλεόραση και εγώ σου είπα " αγαπη μου παω λιγο στην Αθήνα και έρχομαι " και εσυ μου είπες " εντάξει μωρό μουυυ" και εφυγα

Κωστας: δεν το θυμάμαι

Αφρο: θεέ μου τι περνάω

Από ότι καταλάβατε αυτοί οι δύο τα έφτιαξαν

Αθηνά: τελος παντων καθίστε

Κάθονται στους καναπέδες και η αφρο στα ποδια του Κώστα

Αλεξ: ειστε να δουμε καμία ταινία

Αθηνά: ναι

Αρης: ωραια θρίλερ

Αθηνά: οχι

Αρης: ναι

Αθηνά: οχιιιι

Αρης: ελα ρε Αθηνά μην κάνεις σαν μπέμπα

Αθηνά: μα είμαι μπέμπα

Αλεξ: ωραια μπέμπα ελα σε εμένα και άστους αυτούς και ελα σε εμενα

Λέει και πετάγομαι απο την θέση μου και παω να καθίσω διπλα του

Kate: να μου τα θυμηθείς αυτοί οι δύο θα τα φτιάξουνε και εμείς δεν θα πάρουμε χαμπάρι

Αρης: όντως

Αλεξ-Αθηνά: σας ακουμε

Λεε και το βουλώνουν

Αφρο: λοιπον τι θα δούμε

Αρης: το κάλεσμα

Αθηνά: δεν ακούγεται πολύ τρομακτικό

Αρης: νομίζεις μικρο

Αθηνά: καλααα

(1 ώρα μετά)

Αθηνά: Αλεεεεεξ

Αλεξ: ηρεμησε μικρη

Αθηνά: θα παιθανωωωωωω

Αρης: βασικά αυτή θα παιθανει

Να σας εξηγήσω λιγο πως έχουν τα πράγματα είμαι πάνω στον αλεξ με ενα μαξιλάρι στο χερι και με μια τσιριδα στο στομα κάθε λίγο και λιγάκι

( άλλη 1 ώρα μετά )

Είμαι έτοιμη να λιποθύμησω από το φόβο αλλά επιτέλους τελείωσε αυτό το μαρτύριο

Αλεξ: αθηνουλα όλα καλά

Αθηνά: καλα ειμαι

ΖΩΩΩΩΩ παιδιά είμαι καλά

Αλεξ: θέλετε να παραγγείλουμε

Αθηνά νιααααα

Λεω κάπως μουρουδιστικα και πηδαω ακόμα πιο πολύ πάνω του

Αλεξ: μπέμπα θα σηκωθείς να παραγγείλω

Εγω κουνάω το κεφαλι μου αρνητικά και ξαπλώνω πάνω του

Αρης: ασε θα παραγγείλω εγώ

Μετά από 1 ώρα περίπου ήρθε το φαγητο και μετα απο ώρα αποφασίσαμε τελικά τα παιδια να κοιμηθούν σε εμένα

Η αφρο και ο κωστας στου Στέφανου, ο Άρης και ο αλεξ σε εμνα και εγω με την Kate στην κρεβατοκαμαρα...

YOU AND I NEVER Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα