ASWİUM//TAEKOOK ✓

16.BÖLÜM.MEKTUP

Bu defa düştüğüm yerden kalkacak gücü kendimde bulamadım. Seni sevdim, o kadar çok sevmeme rağmen sevilmeye layık görmedin beni. Odaya sığamadım, geceleri uyuyamadım, nefes bile alamadım bazen. Ama en acısı ne biliyor musun? Ben bunları yaşarken sen yanımda yoktun. Bazı şeylerin kırgınlığı geçmiyor. Senin için bu kadar mı değersizdim ben? Beni yeniden sev diye elimden geleni fazlasıyla yaptım ben. Çok çabaladım, gururumu ilk defa hiçe saydım. Ama olmadı, beni sevemedin. Keşke ruhuma saplanan her bıçağın acısını anlatabilsem sana. Senin belki de umursamadan söylediklerinin kalbime nasıl dert olduğunu anlatabilsem sana. Keşke hiç izin vermeseydim duvarlarımı yıkmana. Almasaydım seni kalbimden içeri. Ben seni kaybetmekten korktum, kaybedilmem sözkonusu bile olmuyorken. Bana onca şey yaşatmana rağmen seni beklemekten yorulmadım.
Ağladım saatlerce, yanımda yoktun yastığa sarıldım. Acı veriyordu ağlamam, yastığa sarılmam. Birilerinden yardım istemeyi düşündüm ama kimsem yoktu. Bazen hiç doğmamış olmayı diledim. Eğer beni birgün özlersen bunu kendinden bile sakla. Kıyaslama kimseyle, çünkü kimse benim gibi koklayıp, okşayamaz saçlarını, sarılamaz. Bazı gerçekler için küçüktüm ben. Değer vermedin bana, gözünde hiçtim ben senin. Ama sende haklıydın, bana kimse değer vermiyorken senin bana değer vermeni beklemek benim aptallığımdı. Bir başka eli, bir başka teni böyle seveceğini bilmezdim. Elini tuttuğun sevgilinin sana vermeyeceği çok şeyimi verdim ben. Gururumdan verdim, gözyaşımdan çok verdim. Ama sen bir başkasına koynunda çekinmeden yer verdin. Ben seni merhametle severken, bana karşı bu kadar merhametsiz olacağını bilmezdim. Sırf sen kötü olma diye bana kötü davrandığın her anda seni haklı çıkardı kalbim. Ama sen sadece kırmayı, dökmeyi, ardına bakmadan çekip gitmeyi bilirsin.Kırıldım içten içe yok olma eşiğine geldim ama ben yine de sen dedim. Herşey geçiyor, bir sen geçmiyorsun dedim. Geçmeyen tek şey yaralarımmış, bana yaşattığın acılarmış. Tek bir şansım olsa seninle mutlu olduğum günlere, geçmişe dönmek isterdim. En çokta canımı yakan ne oldu biliyor musun? Gözlerimin içine bakıp beni bıraktığın an. Bazen düşünüyorum acaba nerede hata yaptım diye. Ama benim seni sevmekten başka hatam yoktu. Gün geçtikçe seni daha çok seviyorum ama sen beni bir hiç olarak görüyorsun en çokta bu acıtıyor canımı. Her içime attığım ağrı günden güne daha da çok canımı yakıyor. Ama ben seni sevmekten hiçbir zaman vazgeçmedim Jungkook. Çünkü ben, seni sevmenin acı verdiğini bilerek seni sevdim. Herşeye rağmen...
Bunu bana nasıl yaptın? Hiç mi yüreğin sızlamadı? Sen benim her şeyimdin, sen benim en büyük çaresizliğimdin. Yalnızlıktan ağladığım gecelerde yere oturup kafamı kollarımın arasına aldığımda beklediğim elin yoktu, sen yoktun. O kadar çok istiyordum ki, sadece bir kez olsun iyi misin demeni. Bir kere yalandan da olsa gözlerimin içine bakıp yanındayım demeni. Sen beni kendine, kokuna, en önemlisi o gözlerine dalıp gitmeyi özlettin. Dizlerine sarılıp yastığınla baş başa kalınca anlayacaksın. Çok değer vereceksin ama o kadının bunu hak etmediğini anlayacaksın. Omuzlarına verilen yükün altında kalacaksın ama o an herşey için çok geç olacak. Bilirsin, bazı gidişlerin geri dönüşü yoktur. Benim uykularım ağlayarak bölünmüştü, sabahın beşinde boş boş tavanı izleyip ağlamıştım, günlerce boğazımdan tek lokma geçmemişti, acıdan kıvranmıştım. Canın mı acıyor senin de? Eskiden olsa kalbinden öper, yaralarını sarardım. Ama şimdi yapamam Jungkook, yapamam. Acıdan nefes alamamıştım ama sen arkana bile dönüp bakmadan gitmiştin. Neden gittin? Beni bu cehenneme niye attın? Dayanamıyorum sensizliğe. Anılar kalbime bir ok gibi batıyor, sensizlik beni çok acıtıyor. Ama en çok acıtan şey ise seni başkasıyla görmemdi. Demiştin ya her zaman yalnız kalacaksın. Ben yapayalnız kaldım. Her zaman sevilmeyen biri olmuştum, ama senin beni sevdiğini sanmıştım. Seni öyle sevmiştim ki bakmaya bile kıyamıyordum. Hani bana kıyamazdın? Neden beni paramparça ettin, gözyaşlarını, anıları bana bıraktın ve gittin. Ben sensiz iyi değilim. Her gün bittikçe ölüme bir adım daha yakınlaşıyorum. Geri dön bana, ne olur geri dön. Düştüğüm bu cehennemde yanmama izin verme, çek çıkar beni buradan. Al beni cennetine. Bilirsin, ben sensiz yaşayamam, ölürüm hasretinle. Eğer bir gece özleyecek olursan, gökyüzüne bak. Eğer canın yanarsa, benim yüzümden sarılamazsan, sarılmak istersen, yıldızlara bak. Eğer ki bulutlar geçmişse yıldızların önüne göremiyorsan, içindeki denize bak. Boğuluyorumdur belki orada, yine elimi tutman için boğuluyorumdur, beni çek çıkar diye boğuluyorumdur, bana sarıl diye boğuluyorumdur. Eğer uyuyamazsan bir gece sol yanına bak, bir zamanlar orada olan bana bak. Nasıl da kanatıyor tırnaklarım avuçlarımı, sol yanımın parçalanmasını anlatırcasına. Her sabaha seni tekrar görebilmek umuduyla uyanmışım. Mezar soğuk mudur sence kar tanem? Hayır, sen benim kar tanem değilsin artık. Karanlık mıdır mezar? Ben çok korkarım karanlıktan. Korkar mıyım orada da? Gerçi artık korkmam Jungkook. Yaşarken binlerce kez ölmüş biri bir ölümden korkmaz. Canım bu kez daha az acır mesela, kurtulurum acılarımdan, kalbim artık kırılmaz, bensiz daha mutlu olursun. Her tarafım ölüm kokuyor, sanki ölmemi beklercesine. Sen giderken ben zaten öldüm, şimdi ise tekrar öleceğim. Gelir misin mezarıma, gözlerinden yaşlar akar mı benim için? Üzülür müsün yokluğuma, yaşar mısın bensiz, yüzün güler mi yokluğumda? Gerçi sen beni üzsen de, kalbimi kırsan da ben bana yaptıklarını sana yapmam, yapamam. Biz tamamen farklıydık Jungkook. Ben senin gözünden akan tek damla yaş bile üzüntüden değil, sevinçten olsun isterdim. Ama benim gözlerimden akan yaşlar senin umrunda olmazdı. Senin canın yanınca benim canım daha çok yanardı. Senin kalbin kırılmasın diye kendi kalbimin yaralarını hiçe sayardım ben. Ben senin için hayatımdan vazgeçtim, birlikte kurduğumuz hayallerden vazgeçtim, kendimden vazgeçtim. Ben gülmeyi unuttum, ben yaşamayı unuttum, ben senin bana aşkla bakan gözlerini unuttum Jungkook. Beni en çok üzen, kalbimi kıran şeyde buydu işte. Ben Taehyung'un kar tanesi olan Jungkook'u unuttum. Ve emin ol, benim ilk ölümüm buydu. Sen benim yaşam sebebimdin, beni bu hayata bağlayan umudumdun, benim ilk hayal kurduğum insandın, benim kar tanemdin Jungkook. Ama senden sonra benim yaşamak için sebebim kalmadı, hayallerim başıma yıkıldı, kar tanem eridi ve yok oldu. Ben yaşamak isterdim Jungkook, seninle birlikte kurduğumuz hayalleri gerçekleştirmek isterdim, ben seninle hayata tutunup, nefes almak isterdim. Ama ben ölüyorum Jungkook.  İçten içe değil bu defa. Çıkıyorum hayatından sonsuza kadar, görmeyeceksin yüzümü, duymayacaksın sesimi, daha mutlu yaşayacaksın hayatını sevdiğin kadınla birlikte. Ve sevdiğim adamın sevdiği kadın, ona çok iyi bak olur mu? Senin sevdiğin adam olarak kalmayı çok isterdim, ama bilirsin bizi sen mahvettin. Yaptığın herşeye rağmen seni seviyorum, ve bu yüzden kendimden nefret ediyorum. Ben kendimi senin beni sevdiğin için seviyordum. Ne acı değil mi? Ne kadar acınası bir insanım. Bunu sen anlamazsın ama insan canından çok sevdiği insanı unutamıyor işte, ne kadar kötülük yaparsa yapsın hep affediyor. Ben seni hep kendi içimde affettim Jungkook. Bu senin umrunda olmasa da. Hep seni sevdim ben, herkesi karşıma seni sol yanıma aldım. Ama ne yazık ki sol yanımdan vuruldum ben. Eğer birgün pişman olursan yaptıkların için, üzülme. Ben senin üzülmeni, kırılmanı istemem. Çünkü iyi bilirim sevdiğin insanlar tarafından alınan darbeler hiçbir zaman geçmez. Ben senin tarafından kalbime darbe aldım Jungkook. Ve bu hiçbir zaman geçmedi, en derinlerde izi kaldı. Bu mektupları da üzülmen ya da pişmanlık duyman için yazmıyorum. Sadece bilirsin işte, benim senden başka kimsem yoktu, ama artık sende yoksun ne acı. Ama üzülme Jungkook, bende yokum artık. Biz yokuz artık ben üzülsem de ağlasam da sen üzülme, ağlama. Sen hep mutlu ol Jungkook, bunun için yokluğumu hediye ediyorum sana, hayatımı feda ettiğim gibi. Ben ne yaparsam yapayım mutlu edemedim seni, o kadınla mutlu yaşa. Eğer bir gün aniden gelirsem aklına, unutma anılarımızı. Ama güzel anılarımızı hatırla, beni sevdiğin zamanları hatırla, mutlu olduğumuz günleri hatırla. Umarım iyisindir sevdiğin kadınla birlikte. Ama ben iyi değildim, ben senin sevgine muhtaçtım. Ben eskisi gibi bana o aşkla bakan gözlerine, beni seven kalbine muhtaçtım. Ben senin gibi olmadım ömrümün sonuna kadar, ben senin için yaşadım her günümü, senden başkasını sevmedim. Benim kar tanem olmaktan vazgeçtiğin günden sonra ise her gün öldüm. Her gün ölmek çok acıtıyor Jungkook, senin için herşeye katlandım, ama artık dayanamıyorum sevdiğim adamın değişmesini, gözümün önünde başkasını sevmesini. Aldığım her nefesin kalbime ok gibi batmasından yoruldum. Beni sevmediğin her gün öldüm ben. Şimdi geriye sadece gözlerimi kapatıp hayatından gitmek kalıyor sonsuza kadar. Seni bir daha göremeyeceğim için çok üzgünüm Jungkook, ama mutluluğun için bunu yapacağım. Gözlerimi kapatacağım sadece, arkamdan ağlayacak kimse de yok zaten. Gelme, çiçekler bırakma mezarıma. Çünkü yaşarken bahçelerimi yaktın. Kurduğumuz hayaller geliyor aklıma bazen. Ne kadar unutmak istersem bir o kadar bıçak gibi saplanıyor yaşanmışlıklar aklıma. Yaşanmışlıklar.. Geleceğe dair kurduğumuz hayaller, yaşayacağımız o güzel günler.. Ama hiçbir şey hayallerimizdeki gibi olmadı. En canımı yakan şey ise hayallerimizi senin yıkmandı. Bir şeyi unutmuştuk ki hayaller hayatla aynı değildi. Hayat hayallerdeki gibi tozpembe masaldan, çocukların mutluluğu olan o oyun parklarından ibaret değildi. Hayatın rengi siyahtı, parkı mezarlıktı,oyunu ise insanın duygularıydı. Ölmek, öldürmek sadece bir oyundu..Düşünüyorumda ne çok öldüm ben sensiz,kaç defa sabah sanki birdaha olmayacak kadar uzun,sessiz gecelerde ne çok diledim seni. Geri dönmen için kimsesiz yetim bir çocuk gibi ne çok ağladım..Bilmedin.
Sustukça da birikiyor içimde kelimeler. Söyleyemediğim her şey çığlık çığlığa içimde .Ve birdaha asla gelmedim aklına,sen benim aklımdan çıkmıyorken. Çok güzel yaşıyordun bensiz,ben sensiz yaşayamıyorken. Daha fazla gülüyordun artık,ben sensiz gülmeyi unutmuşken. Gittin... Ve solumda kaldın, ve soluğumda, ve sonumda. Bu ilk kez ölüşüm değil ama ilk kez uyanmayacağım. Bensiz hayatında sana mutluluklar, atmayan kalbimin biricik sahibi,kar tanem...

                                          Seni herşeye rağmen seven,ikinci ailen,
Kim Taehyung...

~SON.~