Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gojo Satoru :
Kendinizi gerçekten ihtiyaç sahibi biri olarak adlandırmazdınız, sadece her normal sevgili gibi onunla vakit geçirmek istiyordunuz. Ama o çok yoğundu ve buna karşı anlayışlıydınız. En son ki görüşmeniz tam tamına 2 ay önceydi.
ancak bu artık seni gerçekten rahatsız ediyordu ve onu gerçekten özlüyordun.
Bugün eve dönmüştü, ancak ne kadar süreyle kalacağını bilmiyordunuz. bu yüzden ona yaklaşıyorsunuz, "'Satoru?" ve o senin hissettiğin gerginliği hissedebiliyor "Bir şey sorabilir miyim?" Satoru göz bağını kaldırır ve gözlerinin köşesindeki gerilimi görebilirsiniz, kaşını kaldırarak sorgulayıcı bir ifadeyle, "evet?"
"Um... yakında bir randevuya çıkabilir miyiz?"
Gözlerini kapatır, derin bir nefes alır, sonra ayağa kalkar, "y/n," başınızı sallarsınız, "dinle, birlikte zaman geçiremiyoruz biliyorum, ama işleri benim bakış açımdan göremez misin?"
"Ne?" Elini saçlarının arasında gezdirmeye devam ederken inanamayarak diyorsun, Gojo ise göz bağını çoktan yerde unutmuştu.
"Bir büyücüyüm; görevlerim var. Senin işin daha boş vakitli bir iş ama ben çok meşgulüm ve iş için gerekli olmadığım günlerde bile yorgun ve sinirli kalıyorum," Size doğru bakar, "en azından biraz daha düşünceli olmalısın ve kınamayı bırakmalısın."
Kendine bir fincan kahve yapmak için mutfağa gidiyor ve senin mırıldandığını duyuyor. "orospu çocuğu..."
Gojo sana dönüyor, "Anlamadım?"
"Sen orospu çocuğusun, seni manyak orospu çocuğu!" diye bağırıyorsun ve gözlerin şimdi gözyaşlarıyla dolu, "Senin için ne yaptığımı göremeyecek kadar kafanı mı karıştırdın?" Çığlık atıyorsun ve o sana inanamayarak bakıyor.
"Gerçekten mi? Artık pislik ben miyim?" seni kışkırtıyor ve sen de aynı derecede agresif cevap veriyorsun.
"Ah, evet, yaptığım her şeyi göz ardı etmekte ve işimi küçümsemekte çok iyi göründüğüne göre, seni kahrolası pislik!"
