7 DAKİKA 17 SANİYE - DAVA OYUNU

2.BÖLÜM: YABANCI BAKIŞLAR

Merhabalarr

Bu bölümde sizi mükemmel şeyler bekliyor. Lütfen bölüme oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

!Kitabı çevrimiçi halinde okuyun!

{Playlist; Isabel LaRose - Older, SZA - Kill Bill, G-Eazy & Halsey - Him & I, Melanie Martinez - Pacify Her}

İyi Okumalar!

🔪

Merhaba Sevgili Günlük

Evet, bizim akıl sağlığını kaybetmiş çocuklarla yine başımıza iş alıyoruz. Zaten sana genelde çocuklarla ya başımız beladayken ya da başımıza bela alacakken yazarım. Bugün Melis adlı varlık sayesinde başka bir belaya adım atmış bulunmaktayız. Melis'in çok istediği dava oyununu aldık. Kahretsin o gözler.. Evet o gözler sabahtan beri asla aklımdan çıkmıyor. Kendine gel Afra o sadece bir oyun. Oyun için tasarlanmış bir göz işte gerçek değil ya.. Her neyse yarın çocuklarla oyunu oynamaya başlayacağız. Ve biliyorsun ki bizim çocuklar oyun oynarken fazla abartarak oynarlar. Ne kadar mı abartarak oynayabilirler? Oyunun içerisinde yer alan mekanlara gidecek kadar abartılı ve belalı oynayabilirler. Tamam kabul ediyorum benimde onlardan bir farkım yok. Farkım yok çünkü grubumuzu kurarken birbirimizi asla yarı yolda bırakmayıp, birbirimize destek olacağımıza beraber aynı yollardan geçeceğimize dair söz vermiştik. Yarın için fazla heyecanlıyım sanki daha önce hiç başımıza bela almamış gibi hissediyorum. Şimdi ise hepimiz Cengizlerin evindeyiz, bu gece burada kalacağız. Yarın oyuna başlayacağız. Artık uyumalıyım yoksa Melis "ışığı kapat" diye söylenmeye devam edecek. İyi Geceler.

Günlüğümü kapatıp uykulu gözlerle beni izleyen Melis'e baktım. "Ne var?"

"Afra ne zaman şu ışığı kapatıp uyumayı düşünüyorsun?"

"Bir kerede sen kapatsan ışığı olmaz mı?"

"Sorun sadece ışık değil sürekli yatağında hareket ediyorsun sonra yatağından sesler çıkıyor uyuyamıyorum."

Saçma sapan dertlerine göz devirip masanın üzerine günlüğümü bıraktım. Şu an aşırı üşeniyorum kalkıp günlüğümü çantama koymaya. Evet fazla güveniyorum bizim çocuklara eminim ki bir salaklık yapıp günlüğümü okumazlar.

Yatağımın yanındaki kominin üzerindeki abajuru kapattıktan sonra gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

Geç saate kadar Cengizlerde kaldığımız için burada, Cengizlerin evinde kalmaya karar verdik, yapmadığımız bir şey değildi bu. Cengiz'in ailesinin yurt dışında işi çıktığından evde sadece kendisi kalıyordu. Bizde ailemizden izin alıp bu gece burada kalacaktık. Geçenlerde de bizim evde saatin farkında olmadan okey oynuyorduk. Saatin gece yarısını geçtiğini fark ettiğimizde çocuklar mecburen bizim evde kalmıştı. Genelde aynı evde uyuduğumuzda sabahlardık. Fakat sabah erkenden kalkıp aldığımız oyuna başlayacağımız için uykumuzu almamız gerekiyor. Sanki çok önemli.

"Afra uyu artık!"

"Ya ama bu yatak hiç rahat değil. Ne zaman burada kalsak bu yatakta rahat etmediğimi bilmenize rağmen bu yatağı bana veriyorsunuz. Sabah kalkınca da boynum tutuluyor."

Uykulu gözleriyle bana zıbar dercesine bakıyordu. Yapma be usta ölmemi bu kadar mı istiyorsun? Bu kızla aynı oda da kalmakta ayrı bir dertti.

"Cengiz'e söyleseydin ya."

"Söyledim."

"Ne dedi?"

"Ağzına peçete sokmamı istemiyorsan sus dedi."