The Mate match

~Deel 1~

Daar loop ik dan. Net weggestuurd door mijn ouders. Ik kreeg niet eens de tijd om mijn spulletjes te pakken. Het enige wat ze mij meegaven in een linnen tasje was een klein stukje brood een een veldfles vol met water. Waarom? waarom doen ze dit nou? We hebben wel vaker ruzie, maar ik had dit echt niet verwacht. Ik loop richting de bossen. Ik weet, door de natuurlessen van mijn moeder, dat je daar lekkere besjes kunt plukken en dat er eetbare paddenstoelen zijn. Daar moet ik het de komende tijd maar mee doen. 

Na tien minuten door wel 1 meter hoog gras te hebben gelopen kom ik eindelijk aan in het bos. Ik twijfel of ik als mens door het eerste deel ga of als wolf. Het voelt raar. Na de eerste stap in het bos voelde ik mij meteen benauwd, alsof iemand mijn keel dichtknijpt. Om me heen staan bomen die raar gekronkeld zijn en er zit groen blauwig mos op. Ook groeit er geen blad meer aan. Lekker dit. De laatste keer dat ik hier was zag dit er heel anders uit. De bomen waren toen nog mooi groen en er leefde allemaal verschillende plantjes op de bodem. Dat is weg. Ik besluit wel door te lopen, ondanks al deze veranderingen en dat mijn keel nog steeds dichtgeknepen wordt door de lucht. Er gaan veel gedachten door mij heen. Waarom ik? Waarom niet mijn zus? Hoe ga ik zo ooit mijn match vinden? Ik merk dat ik een brok in mijn keel krijg en tranen prikken achter mijn ogen. "Niet doen Aivy, sterk blijven!" zeg ik tegen mijzelf. Helpen doet het alleen niet. De eerste traan rolt al over mijn wang. Ik loop stevig door, om de rest tegen te houden. Ik kan toch niet zó slap zijn? Is dit waarom ze me uit de pack hebben getrapt? Ben ik slap? 

opeens hoor ik geritsel uit de bosjes.........