♡~Rodzina Monet - Druga Monet~♡

~◇~Kocham cię Avi~◇~

Siedzieliśmy wszyscy w mojej sali.
Mając na myśli wszyscy to chodziło mi że tylko ja i moi bracia. Ta suka pojechała do Audrey czy jak jej tam było.

Właśnie uruchamiałem mój nowy telefon.

I wszystko dokładnie opowiadałam moim bracią. Co było dosyć trudne.

- Kurwa nie wyrobie - mówił wkurwiony Dylan

- Spokojnie - mruknełam lekko go przytulając bo siedział na moim szpitalnym łóżku.

- Jak mamy być kurwa spokojni jak ci takie coś zrobili?! - krzykną Shane

- Shane... - zaczęłam

- Shane ma rację do cholery! - teraz warkną Tony

- Nie krzyczcie. - upomniał ich Vincent

- Widzicie że nie jest jej łatwo nie denerwujcie jej bardziej - dodał Will

- Dobra - mrukną Tony

- Ale i tak ich zajebie. - mrukną Dylan

- Oni już nie żyją- powiedział lodowatym tonem Vincent

- Szybko poszło - mrukną Shane

Mój telefon się już włączył i skonfigurował. Więc odrazu napisałam do Jamesona

Ja
Żyje<33 chyba-

Jameson<33
Tak się cieszę Tak się o Cibie martwiłem

Ja
<33

Jameson<33
<33 mogę do ciebie przyjechać?

Ja
Tak jestem w sali 178 w szpitalu na ulicy *********

Jameson<33
Za pół godziny będę

Ja
Oki<33

Zrobiło mi się słabo

- Vincent słabo mi. - mruknęłam

- Już wołam lekarza. - odparł

Odrazu przyszli lekarze i powiedzieli ze może zostać tylko jedna osoba

- Ja zostanę - powiedział Dylan

Reszta się zgodziła żeby nie robić nie potrzebnej kłótni.

Oczywiście wymiotowałam krwią. Lekarze szybko zdjagnozowali od czego. Najprawdopodobniej jak dostałam wpierdol uszkodzili mi jakiś narząd. Ale nie słuchałam tylko się rozryczałam i Dylan mnie przytulił.
Słodkie.

- Hej hej nie płaczamy - proboeal mnie pocieszyć

- Żeby było to takie łatwe - mruknełam

Wtedy do sali wszedł Jameson Reed.
Mój chłopak.

Dylan coś na szybko mu powiedział i wyszedł z sali zostawiając nas samych. Chyba wiedział że jesteśmy razem.

Chłopak patrzył na mnie z bólem.
Nie dziwię się mu jestem tam poraniona że nie wiem.

- Avery... - zaczął