Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 48: Severus Snape's begrafenis

'Klaar?'

Lily-Anne knikt, Percy slaat haar cape om en met zijn drieën lopen ze naar buiten, Harry zouden ze ontmoeten op Spinner's End.

Mevrouw Weasley legt nog een bemoedigende hand op Lily-Annes schouder, die hem beantwoord met een knik.

Buiten blijven ze even staan, dan voelt ze George's hand stevig om die van haar aan de ene en die van Percy aan de andere kant, en Disapperaten ze allemaal tegelijk.

Na een paar seconden in de beklemmende zwarte ruimte, die nog steeds niet Lily-Annes favoriet was, staan ze voor de deur van het huis op Spinners End.

Lily-Anne pakt de sleutel uit de zak van haar cape, waar hij altijd zat, steekt hem in het slot en opent de deur. Met Lily-Anne voorop, stappen ze de donkere hal in.

Ze gaat de Weasleys voor naar de woonkamer en schuift de boekenkast opzij, ze volgen haar naar boven en door de keuken naar de gang waar de slaapkamers aan liggen.

Achterin de gang aan de linkerkant houdt Lily-Anne stil en opent de deur, de kamer zag er vroeger hetzelfde uit als alle anderen, maar nu was alles verdwenen, behalve het bed, een kastje en een stoel stond er niets in de kamer.

De kaarsen beginnen te branden op het moment dat Lily-Anne de deur opent en verlichten het bleke lichaam van Severus Snape op het bed.

De wonden had Lily-Anne gesloten en het leek nu net alsof hij sliep, gekleed in zijn normale zwarte kleding.

Lily-Anne voelt de tranen in haar ogen branden bij het zien van haar vader.

'Welke kist wil je voor hem?'

Lily-Anne kijkt Percy aan, die zijn ogen op Lily-Anne heeft gericht.

'Zwartrood ebbenhout, simpel maar mooi.'

Percy knikt en zwaait met mijn toverstok, onmiddellijk verschijnt om het bed een kist van zwartrood ebbenhout, Severus is nog steeds zichtbaar.

Beneden wordt op de deur geklopt, Lily-Anne kijkt op en draait haar hoofd van Percy naar George.

'Dat is Harry, zouden jullie open willen doen. Ik wil even alleen zijn met mijn vader.'

George en Percy knikken en verlaten zonder nog een woord te zeggen de kamer.

Als ze de deur achter zich sluiten, barst Lily-Anne uit in tranen, ze loopt naar de kist toe en legt haar hand op die van haar vader.

'Vader, ik mis u. Ik heb Fred ook al moeten begraven en nu u ook al. Waarom kon het niet eerlijker zijn, waarom moest ik jullie allebei verliezen. Harry is er voor me, hij is een echte broer voor me. Dat had ik nooit durven dromen, maar het is waar.'

Lily-Anne pakt Severus' hand nog steviger vast.

'Ik wilde het u vertellen, van Fred en van mij, maar ik durfde niet. Ik was bang voor wat u zou denken.'

Ze glimlacht door haar tranen heen.

'Ik krijg een tweeling, vader, en het gaat goed met me. Ik ga het overleven, niet in Azkaban terecht komen, Harry en de Weasleys beschermen me.'

Ze pakt Severus' toverstok van het kastje naast de kist en vouwt zijn handen eromheen.

Dan pakt ze het fotolijstje met de foto van hun twee en legt die naast hem neer in de kist.

'Houdt u deze maar bij u, dan ben ik altijd bij u, waar u ook bent.'

Lily-Anne houdt een snik in en blijft een tijdje in stilte naar haar vaders lichaam kijken.

Zo vredig als hij daar nu lag, zijn ogen gesloten, maar hij ademde niet meer.

'Ik mis je papa, en ik houd van je.'