Sevgili uğruna

0.4

Hayatta bazen her şey istediğimiz gibi gitmiyor kimse kimsenin içini görmüyor üzülsekte kırılsakta hep yalnız yaşıyoruz içimizde kimsenin varlığı olmuyor yanımızda

....
Arkamdan gelen sesle arkama döndüm gördüğüm sima çok tanıdık geliyordu ama tanıyamamıştım sahiden kimdi bu

Bir anda hızla yürüyerek yanımıza geldi kimsin der gibi bakışlar attım efeye gözüm kaydığında gerilmiş bir şekilde duruyordu tekrar önüme döndüm

"Kimsin?"
"Aa hadi ama beni unutmuş olamazsın"

Anlamsızca sustum kim bu salak  hayır karşımda niye sırıtıyor sürekli

"Ben o gece barda ki hatırladın mı"

Beni taciz etmeye kalkan adamdı bu iyi de adımı nereden biliyordu ve hangi yüzle karşıma çıkıyordu

"Hatırlamama gerek olmayacak önemsizsen hafızamı boşa yoramam"

Ben konuştuktan sonra sustu gülümsemesi silindi yüzünden sonra efeye dönüp gidelim der gibi bir bakış attım efe beni zorlada olsa onaylayıp tamam anlamında kafasını salladı biz tam gidecekken o adam tekrardan konuştu

"Elbet bir gün benim olacaksın bebeğim o zaman seni altımda karım gibi sikeceğim"

Hadi ama canına mı susadın sen hızla arkamı döndüm ama benim konuşmama gerek kalmadan efe hızla gidip kafa attı adam aniden gelen bu darbeyle yere düştü ve sürüklendi biraz ben efeye bakıyorken efe konuştu

"Bir daha o siktiğimin ağzını açıp konuşacak olursan ses tellerini kopartır eline veririm şimdi siktir ol git buradan"

Adam hızla korkuyla uzaklaştı yanımızdan burnu kırıldığı için sendeleyerek yürüyordu hiç üzülmüyordum aksine içim rahatlamıştı sonra efeye döndüm

"Niye yaptın falan demeyeceğim iyi yaptın valla çkk olmuştu artık"

Efe bana dönüp geldiğinde kaşının kanadığını farkettim büyük ihtimalle o adamın kaşındaki piercing yüzündendi efeye yaklaşıp yarasına baktım kanamaya devam ediyordu

"Kaşın yarılmış"
"Önemli değil durur birazdan"
"Nasıl durur bayağı kanıyor hadi hasteneye gidelimbi pansuman yapsınlar"
"Yok gidemeyiz"
"Ne demek gidemeyiz neden"
"Randevumuz var nikah tarihi alacağız onu almadan hiçbir yere gidemem hadi geç kalmayalım"
"Saçmalama efe başka zamanda alabiliriz şuan hasteneye gidiyoruz"
"Olmaz eftelya ben hep bu anı bekledim erteleyemem"
"Susup peşimden geliyorsun yoksa hiç evlenmeyiz ona göre"

Ben konuştuktan sonra hiçbir şey diyemeyip arkamdan geldi arabayı park ettiğimiz yere geldiğimizde efeye döndüm arkamdan küçük bir erkek çocuğu gibi geliyordu aman allahım ne bu tatlılık

"Hadi anahtarı ver ben süreceğim"

Hiç itiraz etmeden cebinden anahtarı çıkarıp yan koltuğa ilerledi bende onun bu haline sırıtarak sürücü koltuğuna yerleştim ve arabayı çalıştırıp hastaneye doğru sürmeye başladım yol boyunca efe konuşmadı yüzüme bakıp bakıp durdu yüzü asıktı morali bozulmuş gibiydi nolmuştu ki

Hastaneye geldiğimizde araban indik ikimizde acile doğru yürüdük acil doktoru gelip yarasına baktı evet efe de doktorluk yapıyordu ama terzi kendi söküğünü dikemez diye bir laf var neyse doktor kaşına 3 tane dikiş atıp ilaç yazdı hastanede işimiz bittikten sonra eczaneye doğru sürdüm eczaneye gittiğimizde dörtlüleri yakıp içeri girdim doktorun yazdığı ilaçları alıp tekrardan yola koyulduk

Benim evime gelmiştik çünkü efenin evine gidemezdim ve efeninde dinlenmesi gerekiyordu bu yüzdenen iyisi benim evim olmuştu arabadan inip efeye döndüğümde hala oturuyordu eğilip ona baktım bana anlamsızca bakınca konuştum