The Rare Ones

Kabanata 58

Pero hindi man lang natinag si Luna sa dami nito. Inaasahan na niya na maglalabas talaga ng ganun si Lyllian. She expected that anyway, that's why she smiled devilishly. Bago siya sumabak sa labanan ay ipinasok niya muna ang kwentas sa boøbs niya para makasiguro.

“Capture her, dead or alive. I need her blood 'cause it's the real rare ones!”

Nagsimula nang umatake ang mga tauhan ni Lyllian kay Luna. Mas lalong lumakas ang enerhiya na kumawala sa katawan niya. Every time she sways her swords ay naglalabas din ito ng kuryente na siyang dahilan kung bakit nakukuryente ang mga kalaban niya ngayon kasi nakasuot ito ng mga armor. Kapag naman napaslang na niya ang mga ito ay naglalaho na lang ito na parang hangin. Wala pa ngang isang minuto ay marami na siyang napatumba.

Ikinamangha naman iyon ni Mirra. No wonder, ngayong alam na niya ang tunay na pagkatao ni Luna ay hindi niya maiwasang mamangha rito na nasa dugo na talaga siguro ang husay at galing nito. She felt like the legendary mafia woman whose code name is Blood Moon is now alive. Nakikita niya kay Luna ang dating kwento lang ng organisasyon nila. No doubt to her, Luna is indeed a real Quinn.

Matapos ang dalawang minuto ay napabagsak na ni Luna ang lahat. Ni hindi man lang siya nasugatan ng mga ito. Iniisip niya na mas maganda sana kung may baril rin siya sa kamay dahil doon siya nasanay ngunit hindi na niya ginawa pa kasi may kapangyarihan naman siyang magagamit. Para saan pa't may kapangyarihan siya.

Ikinamangha naman ni Lyllian ang ginawa niya. Tumalon ito sa harapan niya at walang pasabi siya nitong inatake gamit rin ang sandata nito na kakaiba ang laki at hugis. Nasangga naman kaagad iyon ni Luna ngunit napatilapon siya sa lakas ng epekto nito. Nakatayo lang ang posisyon niya habang naka-ekis ang dalawang samurai niya na pinangsangga niya kanina. Nang makabuwelo siya mula sa pagkakatilapon niga ay kaagad niyang sinugod si Lyllian.

Naglaban sila na parang wala ng bukas. Malakas si Lyllian ngunit hindi naman nagpatalo si Luna. May ikatlong attunement na nabuo si Luna at iyon ay kuryente. Pinaghalo niya ang kapangyarihan niya na apoy at kuryente at doon na nagsimulang mahirapan si Lyllian sa kaniya.

Napangiti si Lyllian, “Hindi mo ako matatalo. Kukunin ko ang— argh!” Tumilapon ang sandata ni Lyllian sa pinakamalayo. Walang hirap lang iyong pinatilapon ni Luna na ngayo'y masama ng nakatingin kay Lyllian.

“Matapos mong patayin ang mga kasamahan ko. Sa tingin mo ba ay hindi kita matatalo kung mas malakas ang galit ko kaysa sa pangarap mo? Wala akong pake kung nawalan ka ng anak!”

Lyllian gritted her teeth in anger. “Wala kang karapatan na pagsabihan ako ng ganiyan! Hindi mo alam kung gaano kasakit ang nawalan ng anak! Hindi mo alam kung gaano kasakit ang mawalan ng mahal sa b—”

“ALAM KO!” Singhal ni Luna.

Nanlisik ang mga mata niya nang sinabi niya iyon. Galit na galit talaga siya kay Lyllian ngayon to the point na gustong-gusto niya itong pagpira-pirasuhin. “Alam ko! Alam ko kung bakit gustong-gusto mong makuha ang kwentas na orasan! Alam ko kasi naranasan ko na ring mawalan ng mahal sa buhay. Katulad ng ginawa mo sa'kin noon!”

Si Lyllian pala ang pumaslang sa kaniyang ina at ama noon. Noong papunta na sana sila sa airport para bumyahe pa-Amerika. All of this was linked to her past.

Tumawa naman si Lyllian ng mapakla, “Don't be silly! Sinasabi mo bang nabuhay ka rin ng matagal na panahon katulad ko? Tapos ganiyan kabata ang mukha mo? Nagpapatawa ka ba?”

Luna scoffed mockingly, “I"m saying that me and your daughter, Gianna, switched bodies just a month ago. And right now, nasa katawan na naman siya ng kapatid ko. Kahit binibigyan ka na ng pagkakataon ng kapalaran ay hinding-hindi kita palalapitin sa anak mo! Magdusa ka hanggang sa kamatayan mo! Hayop ka!” She slashes her swords toward Lyllian. Puno ito ng enerhiya niya na nagpakawala rin ng napakalakas na enerhiya. Tumilapon si Lyllian ng dahil doon.