Siz: Bir dakika...
Siz: Ben Zehra olmadığıma göre siz kimsiniz?
0588*******: Ne demek Zehra değilsin? Benim tek kız kardeşim Zehra.
0588*******: Şaka kaldıracak halim yok abim, yapma.
Siz: Hayır, şaka yapmıyorum. Ben Zehra değilim.
0588*******:Zehra...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Elbisemi giyip şalımı da güzelce bağladım. Ayağıma ev terliklerimi de geçirip salona annemin yanına oturdum.
Telefonumdan sosyal medya hesaplarımı kontrol edip kızlara mesaj yazdıktan sonra mutfağa su almaya gittim fakat daha mutfağa giremeden kapı çaldı. Ben kapıya ulaştığımda annem de hemen arkamdaydı. derin bir soluk verdim ve heyecanlı bir şekilde kapıyı açtım.
Heyecanlanırsın tabi seni her gün seni istemeye gelmiyorlar.
Sanki seni istemeye geliyorlar her gün.
kapıyı açtığımda ilk gördüğüm kişi Sultan Hanım oldu. İçeri girerken 'Hoş geldiniz!' dileklerimi ilettim. Arkasından Aysel Teyze, onun arkasından Sultan Hanım'ın yaşlarında bir kadın -ki sanırım Aysel Teyzenin annesiydi- en son da Zehra girdi. Herkesle tek tek sarılıp selamlaştık.
Şimdi çok yorucu bir maraton beni bekliyordu.
1 SAAT SONRA
"Siz şimdik bu gızı mı alacağsınız?" Zeynep Teyze'nin sorduğu soru ile Aysel Teyze bıkkınca ona baktı. Geldiklerinden beri bu soruyu soruyordu. Kendisi alzheimer hastasıydı ve unutuyordu bu yüzden.
"Evet anneanne kendisi de he derse konuşacaklar." Zehra duyulmadığını zannederek olayı açıklamıştı ama ben duymuştum.
"Ee Semiha Hanım, eğer kabul ederseniz cumartesi akşam müsaitseniz bir çayınızı içmeye geliriz." Sultan Teyze anneme döndüğünde annem bana baktı. ben ise sadece hafifçe kafamı hareket ettirdim. Annem de güler yüzle onlara döndü.
"Tabii gelin buyurun. Bekleriz." duydukları cevaptan memnun olan Sultan Teyze gülümsedi ve çayından son yudumu aldı.
"E o zaman biz kalkalım artık." Ayaklandılar. Biz de kapıya kadar geçirdik. Onlar gittikten sonra annemle etrafı toparladık.
En son elbiseyi çıkarmış ve çilek denli pijamam ile onun üstü tişörtümü giydim. Annem yorgunluk kahvesini içerken ben de dolaptan çikolatalı sütümü aldım. Karşılıklı annemle içeceklerimizi içiyorduk. Telefonumu elime aldım ve gelen bildirimlere baktım. Gruptan bildirim gelmişti.
PSİKOLOJİSİ BOZUK PSİKOLOGLAR
Esra Güzeli💙: Ne yaptın Dicle?
Esra Güzeli💙: Veriyoz mu seni yoksa?
Su Damlası💦:Daha müstakbel enişte beyle görüşmedi ki.
Su Damlası💦:Önce müstakbel enişte ile görüşmeli.
Su Damlası💦:Bir dakika ya, senin anonim aşığına noldu?
Siz: O konu kapandı Yağmur. Postayı koydum adama yazmıyor artık.
Su Damlası💦:Niye diyeceğim de neyse boş ver sen artık başı bağlı bir kızsın jkdkdjsklalaalj
Onlara daha fazla bir şey yazamadım çünkü kapı çaldı. Kapıyı açmaya giderken çilekli pijamama takılıp sendeledim kısa bir an. ama kapıya ulaştım. Kapıyı açtığımda karşımda abimi gördüm. Abim bir anda gözlerini büyütüp kaş göz hareket yapmaya başladı. Bu hareket kardeş dayanışması dilimize göre kaç kurtar kendini anlamına geliyordu ama neden kaçmam gerektiğini anlayamadım. Ben ona neden olduğunu soramadan abim bir anda içeri doğru savruldu. Bana çarptığında neredeyse düşecektim fakat abim beni tuttu. Daha sonra ise kapıyla aramdan çekildi ve onu gördüm.
Nesibe Sultan elinde bastonu ile kapıya dikilmiş ve en kötü bakışlarını bana yöneltmişti. Hızla içeri girdi ve elindeki bastonla bana bir tane vurdu. Çok acıtmasa da yine de acımıştı.
"Nesibe Sultan! Dur Allah aşkına. Daha hoş geldin diyemeden ne bu şiddet bu celal?" Nesibe Sultan'dan kaçmaya çalışırken bir yandan da konuşuyordum.
Nesibe sultan anneannem olurdu. Yıllardır abimle beni ne zaman buraya gelse evlendirmeye çalışıyordu. Ama genelde yaşım çok da büyük olmadığı için çalışmalarını abim üzerinde yürütürdü. Ben ise arada kaynamıştım.
"Ben yıllarca evlenin de mürüvvetinizi göreyim diye bekliyorum. Ne o Yavuz, Ne senin bu abin, ne o Yağmur cadısı, ne Kübra ne de Onur yanaşmadı sen de dahil!"
Ona korku dolu gözlerle bakarken banan bastonuyla bir tane daha vurdu.
"Şimdi sen benden habersiz evlenip gidecektin öyle mi?" abim daha fazla bu halime kıyamamış olacak ki beni arkasına aldı.
"Ya anneanne! Vurmasana kıza, Hem sen çok yanlış anlamışsın olayı daha evlenmiyorlar. Adamla konuşmadılar bile!" abim beni korumak için cesurca anneanneme karşı çıkarken annem de katıldı ona.
"Anne, ge bir su iç bir otur. Ben sana anlatacağım olayı. Öyle adını daha koymadık. Sadece konuşacaklar."
"Ha! Öyle desenize kızım. Ben de kız benden habersiz evlendi gidiyor zannettim." anneannemin en çok muzdarip olduğumuz özelliği buydu. Söz konusu biz isek olayları abartır ve kendi kafasında ilginç senaryolar üretirdi. Diğer kuzenlerim de arada kaynayıp benimle birlikte azar yemişlerdi.
Ah anneanne ah!
"Diclem, kuzum, yavrum. Bakayım çok acıdı mı çiçeğim benim!" Anneannem benimle ilgilenmek için hemen abimi itti ve yanıma ulaştı.
"Acıdı tabi Nesibe Sultan. Niye öyle vuruyorsun ki? Sanki günah işledik." anneanneme trip atarak kalktım.
"Gel kuzum benim, bilemedim ben. Bilemedim ben. Hep o Yağmur cadısı dedi verdiler kızı gidiyor diye." hayretle Nesibe Sultan'a döndüm.
"Alacağı olsun o su damlasının da! Görüşürüz onunla."
Abim anneannemi getirmek için izin aldığını yeniden işe gitmesi gerektiğini söyledi. Onu uğurladıktan sonra annem ile Nesibe Sultan salonda hasbihal ederken ben de mutfağa girdim ve sabah misafirler için yaptığımız börek ve sarmalardan yedim.
İnşallah rabbim hakkımda hayırlısını nasip eder.
15.08.2023
Merhabalar canım okurlarım.
Bölümü umarım beğenmişsinizdir.
Bölüm hakkındaki düşünceleriniz?
Karakterler hakkındaki düşünceleriniz?
Beğendiğiniz veya beğenmediğiniz yerler?
Fikirleriniz benim için çok önemli o yüzden oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyin.
Şimdiden teşekkür ederim🤎
Bu arada yeni kapak nasıl olmuş sizce? Ben bunu daha çok beğendim sizce bu mu önceki mi daha güzel?
O zaman kendinize iyi bakmanız dileği ile hoşça kalın💜✨
