Αγάπη με δυσκολίες

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Αφροδίτη
Μπήκα στο γραφείο μου και προσπάθησα να βρω την φίλη της αλλά δεν την βρήκα ,μετά από μια ώρα με πήρε τηλέφωνο ο Απόλλωνας «Αφροδίτη έγινε η άρση έλα» «Έρχομαι σε λίγο»είπα και έκλισα το τηλέφωνο , « Άννα σε παρακαλώ ένα τσάι» « Αμέσως»είπε και μου το έφερε σε λίγα λεπτά αργότερα. Πήγα στο γραφείο του Απόλλωνα « Έγινε η άρση» είπε «Τέλεια που το βρήκατε» ρώτησα, «Είπαν ότι το είχαν κρύψει»είπε ο Ανδρέας « Ανδρέα έχεις βγάλει φωτοτυπίες της συνομιλίες;» « Εννοείτε και για τους δυο» « Ευχαριστούμε» είπαμε με ένα χαμόγελο « Τι φορούσε την ημέρα που εξαφανίστηκε;» Ρώτησα κοιτάζοντας της συνομιλίες « Ένα κόκκινο φόρεμα με λουλούδια» « Εντάξει» « Πρέπει να βρω την Αργυρό» είπα «Πρέπει να της πάρουμε κατάθεση είναι ένα πρόσωπο κλειδί στην υπόθεση»είπε ο Ανδρέας «Ναι... έχεις δίκιο» είπε ο Απόλλωνας , μετά από λίγα λεπτά έφυγε ο Ανδρέας «Γιατί ανέλαβες αυτήν την υποθέσει μαζί μου; Είμαι καινούργια και είναι είναι δύσκολη σαν υπόθεση» «Γιατί σε εμπιστεύτηκα,είναι μια δουλειά δύσκολη που μπορεί να είσαι καινούργια άλλα την ξέρεις καλά και δεν φοβάσαι για τίποτα θα τα πας εξεταστικά» « Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και εσύ είσαι ένας πολύ καλός εισαγγελέας» χαμογελάσαμε και η δυο « Λοιπών ήρθε η ώρα να φύγω πάω να βρω την φίλη της» «Ωραία» είπε και έφυγα από το γραφείο του. Όταν μπήκα στο γραφείο μου συνέχισα να ψάχνω αλλά δεν βρήκα τίποτα σαν να μην υπάρχει η Αργυρό, η ώρα πήγε 18:00 ήμουν πολύ κουρασμένη και έφυγα από την εισαγγελία, πήγα στο σπίτι να συνεχίσω την δουλειά να βρω κάτι. Μόλις έφτασα στο σπίτι ήθελα να κάνω ένα ντουζ ,ανέβηκα την σκάλα και μπήκα στο μπάνιο του δωματίου μου, όταν τελείωσα με το ντουζ έβαλα τις πιτζάμες μου είναι κόκκινες ριγέ με μια λευκή μπλούζα, έκατσα στον καναπέ με τον υπολογιστή ανοιχτό μήπως βρω καμία πληροφορία για την φίλη της αλλά δεν βρήκα τίποτα χτύπησε το τηλέφωνο μου ήταν ο Απόλλωνας «Αφροδίτη μπορείς να έρθεις από το γραφείο μου;» « Ναι έρχομαι» είπα και ανέβηκα γρήγορα στο δωμάτιο μου και άλλαξα έβαλα ένα τζιν και ένα λευκό πουκάμισο ,έφυγα γρήγορα από το σπίτι είχε μια μεγάλη απόσταση το σπίτι μου από την εισαγγελία όταν έφτασα ήταν 21:00, μπήκα τρέχοντας μέσα και πήγα στο γραφείο του «Πείτε μου τι έγινε;» «Κάναμε άρση και βρέθηκαν συνομιλίες με τον ξάδερφο της που την απειλούσε» « Τι; Πως;» « Ένα μήνυμα λέει "αν δεν σταματήσεις να κάνεις παρέα με αυτόν θα σε σκοτώσω"» « Άρα τι γίνετε τώρα;» «Τα πάντα» απάντησε ο Απόλλωνας «Μπορεί να το έκανε εκείνος;» «Ναι και όχι είναι σύνθετο» «Αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί αν το έκανε εκείνος δεν θα έχουμε ούτε ένα στοιχείο » «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα» «Αν το έκανε αυτός» « Αφροδίτη δεν το έκανε αυτός, είναι ο τελευταίος άνθρωπος που την είδε» «Κάτι δείχνει αυτό» « Τίποτα ήταν μαζί και ο πατέρας του και η δώρα έφυγε από το σπίτι για μια βόλτα» «Ωραία και τι να κάνουμε τώρα;» «Να βρούμε την φίλη της, είναι η μόνη λύση» «Είμαστε ακόμα στην αρχή» είπα και πήρα μια βαθιά ανάσα « Αφροδίτη μήπως να φύγουμε να πάμε να φάμε κάτι είναι αργά ,να συνεχίσουμε αύριο» « Έχεις δίκιο» είπα και σηκώθηκε από το γραφείο του ,βγήκαμε από το γραφείο του και πήγαμε στα αυτοκίνητα μας . Όταν μπήκα στο αυτοκίνητο μου , το τηλέφωνο μου χτύπησε ήταν η μητέρα μου «Έλα Μαμα» «Πως ήταν η πρώτη σου μέρα;» « Πολύ καλή ανέλαβα μια υπόθεση» « Μπράβο τι;» « Δεν κάνει να σου πω» «Εντάξει» «Ο μπαμπάς τι κάνει;» « Λευτέρη το παιδί» « Έλα μπαμπά τι κάνεις;» « Καλά πως ήταν η πρώτη σου μέρα;» «Πολύ καλή» « Ντίνα έλα» « Σου έδωσε ο μπαμπάς το τηλέφωνο;» «Ναι λοιπών σε κλίνω γεια» « γεια» είπα και κλείσαμε το τηλέφωνο. Σε λίγα λεπτά έφτασα στο εστιατόριο με περίμενε από έξω ο Απόλλωνας ,μπήκαμε μαζί μέσα μου έσπρωξε την καρέκλα για να καθίσω «Ευχαριστώ πολύ»είπα και εκείνος μου γέλασε, παραγγείλαμε δυο ζεστούς σολομούς με ρύζι « Τι θα κάνουμε;» «Καταρχάς πρώτα πρέπει να βρούμε την φίλη της ,έπειτα τον σύντροφος της και να δούμε τι γίνεται με τον ξάδερφο της» « Απόλλωνα μπορούμε τώρα να μην μιλάμε για αυτά» «Ναι» απάντησε και ήπιε μια γουλιά από το νερό του «Απόλλωνα ποσό χρόνων είσαι» « 30» « εγώ είμαι 28» «Είσαι πολύ καλή εισαγγελέας» «Είναι η πρώτη μου υπόθεση» «Και εγώ είχα άγχος στην πρώτη μου υπόθεση αλλά τελείωσε καλά» «Πιστεύω ότι θα την βρούμε ζωντανή» «Αφροδίτη δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά θέλω να είσαι προετοιμασμένη για τα πάντα έψαξα λίγο για την οικογένεια Μανωλάκου» «Και;» «Είναι μαφιόζοι έχουν σχέση με πολλές κλοπές» « Θα τα καταφέρουμε» «Ναι... παρόλο που δύσκολη υπόθεση» «το ξέρω» είπε και χαμογέλασε.Ήρθε το φαγητό φάγαμε και φύγαμε ,όταν γύρισα σπίτι πήγα μπροστά από την τζαμαρία και κοίταξα την Ακρόπολη πήρα μια βαθιά ανάσα , ανέβηκα της σκάλες και πήγα στο δωμάτιο μου άλλαξα και ξάπλωσα για να κοιμηθώ με πήρε ο ύπνος. Κατά της 0:00 είχα ξυπνήσει δεν μπορούσα να κοιμηθώ άνοιξα την μπαλκονόπορτα της κρεβατοκάμαράς μου και βγήκα στο μπαλκόνι έκατσα στις καρέκλες που είχα στο μπαλκόνι ,είχε πολύ κρύο τα φώτα της Ακρόπολης φώτιζαν τον Φιλοππάπου. Σκέψεις πολλές περνούσαν από το μυαλό μου ,μια ήταν η βασική θα την βρούμε ποτέ αυτό το κοριτσάκι και αν το βρούμε θα είναι καλά, δυστυχώς δεν με ξανά πήρε ο ύπνος έμεινα ξύπνια μέχρι της 7:00 που έπρεπε να πάω στην εισαγγελία.