Babysitting His Little Bro

Chapter 35

Nash POV's

Dumating kami sa bahay its already 9pm,so nakatulog nasi baby wayne sa byahe.

Linagay na ni sir Javier si baby wayne sa kama nya,staka inayos yung kumot. Tinanggal nyarin ang sapatos ng bata, staka umalis nasa kama.

"You can go to your room now." Sir javier command me,i nodded.

Why i've feel like this na parang i expect meyron syang dapat na sabihin sakin?

Like 'happybday' or 'do you enjoy yourday',lumakad nalang ako nanakabusangot.di naman siguro ako mam@matay pag dinyako sinabihan ng ganun noh?

Hahawakan kona sana ang pintuan nang kwarto ni baby wayne para buksan nang biglang magsalita si sir javier na nagpaligaya ng puso ko!

"Happy birthday,sorry if ngayon kolang nasabi." Usal nya,tumalikod ako at ngumiti.

"Thank you sir!" Nakangiti kong sabi staka lumabas nang kwarto ni baby wayne.

Pumunta ako sa kwarto ko nang nakangiti.

___

It's sunday morning ngayon,araw naman ng pagkuha ko nang hand-outs.

I receive nico text.

From:Nico myfriend

  Good morning,how's your sleep? I represent na samahan ka para kumuha ng hand-outs,pasalamat ka meyron kang manliligaw na mabait.

Basa kosa text nya,i chuckled eh di ikaw na mabait.

To:Nico my friends

  Ang hangin mo,edi ikaw na mabait! Sge hihintayin kita mamaya.

Reply ko pabalik staka binitawan ang cellphone ko.

Pagkatapos kong gawin ang morning routine ko,ay lumabas nako.ginising kona si baby wayne,staka pinaliguan at pinakain.

I did'nt forget to give his vitamins,staka medicine nya sa hika anti-asthma daw para di madaling umatake. I feel pity for baby wayne bata pasya pero he already experiencing this illness!

Pagkatapos kong gawin lahat ng dapat kong gawin ay nagpaalam nako kina madam samie,na bantayan si baby wayne kahit sandali lang.wala kasi ngayon si sir meyrong trabaho kahit sunday pumapasok parin hay mga negosyante nga naman!

Nakita kona si nico sa labas ng bahay,kumaway ako pagkasara ko nang gate.

"Good morning!" He greeted staka pinagbuksan ako ng pinto ng kotse nya.

"Morning too,tara na." Pag-anyaya ko,he just nodded at pumasok narin sa kotse.

Nasa byahe na kami for almost 1hours na, medyo tahimik sya ngayon ewan ko kung bakit.

Pero di ako comfortable its supposed to be maingay to eh!

"Hmm,may problema ba nic?" Tanong ko,di nako sanay sa atmosphere dito sa loob ng sasakyan eh.

"Im fine,thanks." He shorted replied.

Grabe, cold yarn?mahaba to sumagot eh.

"Btw sorry for the last time,hah di kita sinamahan kumuha ng hand-outs!" Saad nito,at tinignan ako sandali pero bumalik rin agad sa daan.

"Its fine,nic mas importante ang pag-tratraining mo as a doctor." Usal ko rito,but his face expressions looks like He's blaming itself.

"Nic,you can tell me if you have a problem or something na bumabagabag sayo?" Pagkukumbinsi ko sakanya,di kona talaga matiis ang biglang pagtahimik nya.

"How did you say na parang may problema ako?Nash I dont have a problem ok!" Sagot nito at huminto muna sa pagdrdrive,pero hindi kumbensido ang utak ko sa sinabi nya.

"Nic,please dont lie. I know that you have a problem! Base on your face expressions,at sa mga kinikilos mo." Pag-aalalala kong saad,he released a heavy sigh.

"Ok fine,your boss."

"At ano naman ang kinalaman ni sir sa problema mo?" Paano namn nya naging problema si sir?

"Because i saw you, yesterday nasa amusement park kayo.You look so happy while you're with him!" Biglaan lumakas ang boses nya,nabigla ako at hindi maiproseso ng utak ko yung sinabi nya, ano kayang rason kung bakit nanduon sya?

"Ano ang ginagawa mo dun?" Tanong ko, Im already curious kung bakit sya nandun, o baka naman.....sinusundan ba nya kami?

"Lumabas lang kami ng kapatid ko,I know that i dont have the right. for making a jealous between you and your boss!pero di ko maiwasan Nash eh,And i feel that my world was destroyed, FULLY DESTROYED." Pagpapaliwanag nito,at tumingin sa labas na parang ayaw nyang nakikita kong umiiyak sya.but everytime i heard na nasasaktan sya even were akids,its hurt me too.

"Sorry..." Saad ko,he look at me.

"You don't need to say that.we dont have a relationship to act like this!" at narinig ko ang paghikbi nya at ang peke nyang pag tawa na parang okay lang talaga sa kaniya yung nang yare.

"Kahit na, pero wala talaga kaming relasyon ni sir Javier.swear!" Saad ko,at nagsimula narin mag-unahan ang mga luha ko.

"If you really love your boss,tell me magpaparaya nalang ako at titigil na. Wag monalang akong paasahin sa wala nash please? Kaya ko namang mag paraya eh. Basta para sa ikakasaya mo, don't worry about me. i tried to be okay after this.pwede naman tayo maging mag-kaibigan ulit diba?" Those words hurt me,i have feelings for nico too.mahalaga sya sakin but i didnt sure about what i felt for sir javier,di konga masabi if i really love him!kahit mapatunayan kong mahal kosya im not sure if he loves me too.baka umasa rin ako sa kanya,but nico always there im sure that he loves me so bad, ,alam kong di nyako paaasahin at sasaktan. So i decided to take all over my unknown feelings for sir javier!

"No nic,i dont love him di nya ngako mahal eh! But you,you always feels me that i am important and you love me the way i want!" Naiiyak kong usal.

Mahal ko ba talaga si nico?o mahal kolang sya dahil sa kaibigan kosya?!

Kahit ako ay naguguluhan narin sa sarili ko eh,litong lito ako ngayon!

"If you really love me,accept me as your boyfriend!" Saad nya,at tumingin sakin.

Kahit na di ako sigurado dahil nauunahan ako ng makabuluhang kong nararamdaman ay sinagot kosya.

Siguro oras natoh,for making a right decision palagi nalang mali ang pinipili ko mula noon.

Pagkatapos ng drama namin na yun,ay kinuha nanamin ang mga hand-outs ko at hinatid nanyako pauwi.

Malungkot na di ko mapaliwanag ang nararamdaman ko ngayon,pabigla-bigla naman kasi eh.di pa talaga ako binigyan ng chance na mag-isip!