❦• ƛᎶᏋᏁᏖ ᏁᎧƖ̇Ꮢ •❦

1

Değişiklik yapmadım sadece ilk bölüm hoşuma gitmediği için kaldırdım eğer aklıma bir şeyler gelirse ona göre düzenlerim

Merdivenlerden çıkarken kapıcı Mustafayla karşılaştık "Aylin hanım size bir kutu gelmiş yanındada bı mektup var kapınızın önüne bıraktım" dedi "peki sağol Mustafa" diyip yukarı doğru çıktım 9 no'lu kapının önündeki koli ve kolinin altına sıkıştırılmış mektubu alıp içeri girdim

Elimdeki siyah dosyayı ve koliyi masaya bırakıp mutfağa bıçak almaya gittim

Geri salona gelip koltuğa oturdum masayı biraz daha koltuğa yaklaştırıp koliyi açtım içinden birkaç elbise ve bir bileklik çıktı elbiselerin arasındaki notu alıp okumaya başladım

Sancaklı köyü
11 Haziran 2022
Alihan kumru

'Yılardır köyümüzün sakinlerinden biri olan Alihan kumru bir gece evinde ölü bulundu incelemeye gelen ekipler bunların Aylin karacanın ikiz kız kardeşi zeynep karacaya ait olduğunu doğruladı fakat Zeynep karacaya ulaşılamadığı için eşyaları size gönderdik iyi günler.'

Notu okuduktan sonra gözümden bir damla yaş düştü. Zeynep bunlar onundu yani yılardır görmediğim kayıp ikizimin hala bir umut yaşadığnı düşünüyordum.

Kolideki elbiseleri çıkarıp incelemeye başladım
Renkli çiçekli elbiseleridi hepside. Zeynep, benim hayatıma renk veren tek insandı o gidince hayata soluk gri ve siyah olara devam ettim

Hayata kalan bir akrabam yoktu bı köyde kalan ikizim Zeynep bide sevgilisi Alihan vardı bir gün bi telefon aldım...

✺-------------✺
2 sene önce
➺ beş buçuk saatlik bir çalışmadan sonra merkezden Duman ile çıkmıştık o da bende bitmiş bı haldeydik "Ahhh ölüyorum vicdansızlar ben dur dedikçe o vurdu be" o kadar yordundum ki gülemiyordum bille

Bu işlerde yeni olduğmuz için ve onlarda sınırları zorladığı için çok bitik durumdaydık beş buçuk saat boyunca durmaksızın birbirimizle rekabet ettik. koşu parkuru, dövüş silah eğitimi

"Mızmızlanma. Çabuk ol da bir an önce eve gidelim" yaklaşık 10 dk önce çağırdığmız taxsi yanımızda durdu beraber taxsiye bindik

Apartamın önünde durunca inip içeri girdi murat taxsiciye parayı ödiyip arkamdan geldi

Kendimi hemen koltuğa atıp gözlerimi kapatım Murat ise sanırım duş almaya gitmişti birkaç dakika sonra koltukta uyuya kalmıştım

Telefonumun sesiyle gözlerimi açtım masadaki telefonumu alıp baktım Alihan arıyoru "efendim Alihan abi" dedim " Aylin" sesi kısılmış olmalı ki hırıltılı ve kısık çıkmıştı " Alihan abi iyi misin?" Dedim cevap vermedi "Aliha abi iyi misiniz noldu Zeynep nerede?" Dedim

Ağlıyordu hemde hıçkıra hıçkıra sanırım kriz geçiriyordu içimi bı panik dalgası sardı "Alihan ABİ!?" Diye bağırdım sesimi duyan Murat hemen yanıma geldi ve telefon kapandı

"Aylin noldu" "Murat, Alihan abi aradı sesi çok kötü geliyordu sanırım bişeyler oluyor ve ben bilmiyorum Murat lütfen beni köye götür iyiler mi bilmem gerek hem Zeynep- ya Zeynep'e bir şey olduysa Murat lütfen götür beni"

Murat beni kolumdan tutup kendine çekti ve sıkıca sarıldı "şşşh sakin ol git üstüne kalın birşeyler al bende oğuzdan arabayı alıcam. aşağıda beni bekle tamam mı hadi" dedi kafamı salayıp koşarak odaya girdim elime ilk gelen pantolon ve kazağı giyip telefonumu çantamı alıp çıktım

aşağı inip arabanın yanına gittim.
Murat da hemen gelip arabayı çalıştırdı yol 3 saatlikti ve şuan gecenin bir'iydi Murat tüm yorgunluğuna ve uyukusuzluğna rağmen hiç düşünmeden beni götürüyordu "Murat çok Teşekkür ederim" dedim

O ise bana gülümseyim "lafı bile olmaz. Şimdi ağlamayı bırak çok çirkin oluyorsun" dedi bende gülümseyip Alihan abiye ulaşmaya çalıştım

Köye geldiğimizde araba durur durmaz hemen aşağı indim şuanda köy meydanındaydı şanslıydık ki Alihan abinin evide buralardaydı koşarak Alihan abinin sokağına girdim saat 4 buçuktu birkaç komşu kapının önündeydi

Eğer sabahın bu saatinde komşular burdaysa kesinlikle önemli birşeyler olmuştur eve döndüm kapı hafif aralıklıydı içeri girdim Alihan abi koltukta uzanmış başında köyün tek doktoru Sema vardı ama Zeynep yoktu

"Abi" dedim Alihan abi ve sema hızla bana döndü "Abi Zeynep nerde?" Diye sordum

Herşeyi o gün öğrendim Zeynep 2 gündür kayıpmış. sabah eksikleri almak için şehre gitmiş ama geri dönmemiş ilk başta polise gitmişler onca aramaya rağmen bulunamayınca bana haber vermek zorunda kalmışlar ama Alihan abi söyliyememiş çünkü burdan giderken zeynebi ona emanet etmiştim her ne kadar onun suçu olmadığını bilsemde o zamanlar onu içten içe suçlamıştım

O gün den beri zeynepten bır daha haber alamadık ne bir ses ne bir görüntü hiçbir şey yoktu

✺-------------✺

Alihan abinin ölümü beni içten içe çok üzmüştü annem ve babamdan sonra bize çok yardımcı olmuştu zeynep onun sayesinde toparlanmıştı

koliyle gelen mektubu aldım o sırada telefonum çaldı arayan muratı telefonu alıp kulağıma yaklaştırdım "efendim murat" konuşurken aynı zamanda zarfı açıyordum

Zarftan iki resim birde bı not çıktı "napıyorsun. nerdesin?" "Evdeyim" dedim telefonu höperlore alıp masaya bıraktım ve fotoğrafları elime alıp çevirdim

Gördüğüm yüzle şoka girdim
"Zeynep!"
"Alo"
"Aylin"
Murat telefondan bana sesleniyordu fakat benim gördüğüm yüzle adeta beynim durmuştu.
"Aylin iyi misin"
"Ne zeynebi"
"Güzelim cevap ver bana "
Göğsümde büyük bir ağrı hissettim keskin derin bir sızı
"Sakın bir yere ayrılma eve geliyorum"

Bitti bölüm hakında düşünceleriniz nelerdir?

Neyse saat gecenin ikisi ben yatmaya gidem iyi geceler bayy

{Aylin ve Murat}

{Aylin ve Zeynep}