XXL VILLAGE SERIES #2: Zheorem Z'Montemayor (+18)

Z.Z CHAPTER 4 🟦

Warning 🔞: Read at you own risk!

Ang kabanatang ito ay RATED SPG striktong patnubay at gabay ng mata ang kailangan dahil may maseselang jugjugan, plokplokan, ungolan, kalmutan, laspagan at bukahan na hindi angkop sa mga mambabasa.

A COUPLE of days has passed since Zheorem had shouted at her. Since then, there were no signs of him, even just a presence of him. Dalawang araw na rin itong hindi pumapasok.

Nagtataka siya dahil ito lang ang pagkakataon na dalawang sunod na araw itong hindi pumasok knowing na hindi ito gawain ng boss niya. A part of her start to get worried.

Kinuha niya ang selpon at tinipa ang number ni Zheorem. Ngayon lang siya naglakas ng loob na tawagan ito. Bukod sa nag-aalala siya rito, hindi rin siya mapakali.

Pipindutin na sana niya ang call button nang sipain siya ni Vera mula sa baba. She irratatingly looked at Vera while giving her a 'what' look. Vera only pouted her lips, using it by pointing someone.

Sinundan niya ang tinuturo ng labi ni Vera only to find out a man who's been missing for two days. Zheorem was walking silently in the hallway.

Alam niyang si Zheorem talaga ang nakikita niya dahil sa kulay pa lang ng mata nito na agate. The white flow haircut that matches the cool fair skin. The broad shoulder that moves alternatively while walking so manly every time. The mesomorph figure that shapes  a trapezoid… All from Zheorem.

Iba ang aura nito ngayon, hindi niya maipaliwananag. Alam niyang galit pa rin siya rito ngunit sa sulok ng loob niya ay tila nabuhayan nang makita ulit si Zheorem.

"Sa wakas pumasok na si Sir Zheorem," kalahating bulong ni Vera.

"Yeah…" Ibinaba niya na lang ang tingin sa keyboard at muling bumalik sa trabaho.

Ngunit lumukob ang boses ni Zheorem. "Aespa, come to my office." Then he stepped inside his office.

Hindi niya batid pero kahit alam niyang walang tono ang boses ni Zheorem, para sa kaniya ay malamig ito. "Yes, sir."

"Goodluck," wika ni Vera nang makatayo siya.

She silently opened the door before walking. Naroon si Zheorem na tahimik lang nakatalikod sa kaniya at nakaangat ang tingin sa kalangitan mula sa labas.

"What is it, sir?"

With slightly shaking hands, she stood there nervously. Siguro sesantihin niya na ako. Okay lang, alam ko rin naman na siya ang may kasalanan kung umabot sa ganito. Bahala na siya kung tatanggalan niya ako ng trabaho.

"I'm sorry… Aespa."

As if there's an angel passed by after those words. Nabalot sila pareho ng katahimikan. Napamaang siyang napatitig rito. She never ever thought Zheorem would apologize to her since she thought an apology for Zheorem is very expensive.

Zheorem was stone staring upon Aespa. Contemplating himself if he will continue his word.

"I apologize for my actions yesterday." Kinakabahan itong tumitingin sa kaniya. Mariing napapalunok nang makitang walang expresyon siyang  tumitingin rito. "I'm sorry if I shouted at you. I promise, I will never shout at you again."

"Apology not accepted," wakas na sagot niya kajit naghuhuramentado ang loob niya.

Bumagsak ang balikat ni Zheorem at hindi makapaniwalang napatitig ang mata kay Aespa. Tila nahulog ang puso nito sa pagkadismaya. He had hard time collecting his courage just to tell he's sorry. It took him 2 days, nahihiya itong kausapin siya.