C h a p t e r 24.1: The Gift Threat

3 2 0
                                    

Mahigit isang taon na ako namamalagi sa NZ halos mahigit lima na ang napasukan kong trabaho at lahat ng iyon ay di ako nakatagal dahil mga wala pang isa o dalawang linggo ay pina-fire na ako kahit wala ako ginagawang masama.

Hanggang sa dumating ang araw na may dalawang tao ang lumapit sa akin at sinabing gusto ko ba raw magtrabaho sa una ayaw ko dahil bakit nila ako iaapproach gayong hindi nila ako kilala pero dahil mukhang disidido sila ay pumayag ako.

May malaki itong restaurant na pagmamay-ari ng lalaki at ang babae ay mayroong art gallery na siyang may-ari rin at nagpipinta ng iba't ibang obra.

Tuwing lunes hanggang biyernes ay sa restaurant ako nagtratrabaho at ang day off ko ay tuwing weekends ginagamit ko ito para magtrabaho naman sa art gallery kapag nasa art gallery ako ay nag-eentertain ako ng mga guest na gustong bumili ng artwork.

Naalala ko pa nung mahigit tatlong buwan na akong nagtratrabaho sa kaniya ay tinanong niya ako.

-flashback-

"Do you want to create an artwork?" wika neto sa akin.

Nakita niya ako na nakatingin sa kaniya na nagpipinta.

Umiling ako dahil hindi ako nag-aral ng fine arts,

"Ma'am di po ako marunong magcreate ng artwork"

"I told you na stop calling me ma'am and call me Hailey I want to be your friend kaya stop calling me ma'am from now on friends na tayo" wika neto habang ngiting-ngiti.

"Pero p~"

"No buts"

"Now tell me honestly. Do you like all the artworks in the wall" she told me and I looked around the paintings na nakasabit sa iba't ibang corner malawak ang art gallery neto at nasa second floor kami na tanging vip lang ang nakakapunta at sa baba naman ay mga iba't ibang mayayaman na gusto tumingin ng isang artwork.

"I like it no I love to see an artwork" tangi kong nasabi nang tumingin ako sa isang obra niya na sobrang ganda.

"Then, can you make your own artwork?" she look at me seriously.

-end of flashback-

Nabalik ako sa aking ulirat at lumingon ako sa taong nagkalbit sa akin.

"Hey, its been a years ng makagawa ka ng limang artwork" simula niya at tinignan ang nag-iisa na artwork ko dito sa second floor.

"Bakit itong artwork ang pinili mong ilagay dito sa vip room?" wika neto

I looked at my artwork at hinawakan ito. There's a tears who fall on my cheeks na agad kong pinunasan I looked at my artwork isang madilim na may maliwanag na parte sa malayuan hindi mo maaninag ang nagiisang babae ngunit kung tititigan mo ito ng mabuti may makikita kang isang babaeng nakatingin sa kawalan. Sa liwanag ay isang orasan at sa madilim na parte ay ang buhay. I create this artwork to show what's is my hidden talent that no one has. I can see a time on someone life.

"Higit 20 years na akong nagcrecreate ng artwork pero ngayon lang ako nakakita ng kakaibang obra. I don't know pero lahat ng obra mo ay kakaiba at ito ang natatanging napukaw ng aking mata may something na hindi ko madescribe pero I feel pain ng unang makita ko ito I don't want to ask you because I can't I know that this is your first artwork that you created you know maraming vip na ang nagpunta rito pero hindi mo pa ipinapabenta why?"

I smile but there is a sadness all over my face, "Its not time because there's a person that knows this artwork ayaw kong bilhin ng kung sino man ang pinakaimportanteng artwork na ito gusto ko kapag binili nila is maappreciate nila ng sobra" I looked at the bottom to see the name of tha artist of that work.

"-rim" I say in my mind.

"But you know there is someone that really want to buy this artwork of yours you know the man from the Villadre company he's the second famous and billionaire in the world's he is Flin Drake Villadre at ilang beses na akong kinukulit kung sino ang may obra niyan hindi ko na alam kung ano pa ang sasabihin ko dahil lagi itong pumupunta kapag wala ka" stress na stress netong wika.

"Just please help me kapag anjan siya dating gawi either sabihin mo may bumili na or itago mo na lang ulit kapag wala ako dito please Hailey" pagmamakaawa ko and she just sighed and nod I smiled at her and she smiled at me too.

"I asked Harith to borrow you este wag ka muna pagtrabahuin bukas dahil magjajaming tayong apat isama mo yung makulit mong friend haha ang kyut niya rin ih tara na magsarado na tayo its almost 6 na oh"

I nod at inayos na ang aming gamit at umalis.

----

Harith POV

"ringgg" I answered.

"Is she okay? Don't tell me that I'm contacting both of you make sure that she's safe I feel like there's something to happen I don't know the plan of that b*tch make her safe please"

"She's doing fine. I know what to do don't worry*

end call.

"Sir Harith anjan na po ba si Clea namimiss ko na siya ih" agad akong umiling ng pumasok itong makulit na ito ewan ko ba at pano naging kaibigan ni Clea ito.

Matagal na nagtratrabaho dito si Misha at siya ang head chef ng aking restaurant kahit makulit pero magaling siyang magluto nag-aral rin naman siya ng culinary kahit alam kong mayaman rin sila is pinili niya pa rin magtrabaho.

"It's so early Misha just~" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng biglang pumasok si Clea.

"I'm sorry sir I'm late"

"It's okay magsasarado muna tayo ngayon kaya wala kayong nakikitang ibang staff na narito"

"Bakit sir/why?" sabay nilang sabi.

"That girl Hailey want to have jamming the four of us so I decided to close this just this day lang naman"

"Yeheyy namiss ko rin ang babaeng iyon" masayang wika ni Misha na kabaligtaran naman ni Clea na tahimik lang at mukhang alam na ngayon pala ang bonding namin.

"Hey guys are you ready?" masayang sigaw ni Hailey.

"Yahh Hailey biii ang ganda mo talaga!" sigaw rin ni Misha at agad silang nagyakapan.

"Fine let's go ng masulit natin ang araw na ito" sambit ko at nauna ng naglakad at sumunod na rin sila.

"Teka asan kotse mo?" tanong ko kay Hailey ng nasa labas na kami tanging kotse ko lang ang nakapark dito ngunit nagsmirk lang ito.

"Duh! syempre nagpadrive ako dito at sa iyo kami sasakay haha"

"Tsk! sige sakay na"

Sasakay na sana si Clea sa backseat kaso nag-unahan yung dalawa.

"Clee jan ka na sa harap hihi thanks" she just nod at pumasok na sa passenger seat.

I hope this day will be fun and safe but I'm really worried.....

The EncounterWhere stories live. Discover now