C h a p t e r 22: The Return of Memory

5 2 0
                                    

Xavier Ace POV

Scene 1: A man in black pointed his gun at a woman, I immediately blocked the man in black from cocking his gun to shoot it but I did not expect that a woman ran quickly and she pushed me and caught the bullet when I was about to stand up when a man with a knife moved quickly and was about to stab me but was stopped again by the woman who was shot. We heard the sound of the police siren but before the men could leave they pushed me causing me to crash into the speeding car.

Scene 2: As I woke up, I saw shocked eyes, my family was worried about me, I feel headache, I don't know why, and when a woman called me, I couldn't remember her face curiousity all over my face, my sister said she was my girlfriend but what I remembered was that I didn't have a girlfriend and I only have a fiancee I looked around but I didn't see the girl I was looking for I asked where she was but they didn't speak immediately and suddenly the girl I was looking for entered I happily gave her a quick kiss she look shock but later she smile. But Doc Keith suddenly approached the woman I was with who also wearing a medical dress and hold her wrist. I don't know why I heard what they were talking about and the doctor's voice worried about her I felt a pain in my heart when I saw the girl tears keep falling in her cheeks. Doc Keith spoke and I was told that I have selective amnesia with a selective person that I can't remember until he said that I must always be next to the girl whose name he mentioned but it didn't sink-in into my brain but the girl on the bed immediately answered and said "no and let him what he wants because when he see me he would feel pain". I felt hurt when I saw that she was so serious that it made me nervous for an unknown reason until I heard that they left and never came back.

I feel pain not just may head but my heart when I saw these memories flashing in my head. I can't.......my sky I'm sorry.

----

Emily POV

Its been 1 week since madala siya sa hospital and Tiffany is always here at parang kinakabahan because of Doc Keith said.

"He's regaining his memories or baka paggising niya alam niya na lahat you must prepare" wika neto ng tinignan niya si Tiffany na halatang nagulat at kinabahan sa sinabi ng Doctor nung dinala niya si Xavier dito.

I looked at my brother and I feel hurt when he is struggling and keeps holding his head until he open his eyes.

He shouted the girl he lost, "Skyyy!" I stop him nang tatayo na sana ito.

"S-son, makakasama sa iyo yan magpahinga ka muna" wika ni mom ng makalapit na ito sa kaniya at nag-aalala.

"M-Mom w-where is she?" he looks so scared at labis ang lungkot nalungkot si mom ng makitang umiyak ito.

Hindi kami nakasagot dahil hindi namin alam ang sasabihin.

"B-babe gising kana"

Nasa gilid ko na si Tiffany at masamang tinignan ni Xavier ito at ang mga tingin niyang gusto ng pumatay hinawakan ko ang kamay niya at sinubukan siyang pakalmahin ngunit hindi pa rin siya kumalma.

"I SAID DON'T CALL ME THAT! NAGSISISI AKONG NAGKA AMNESIA AKO AT IKAW ANG KASAMA KO! NGAYONG MAY NAAALALA NA AKO UMALIS KA NA BAKA HINDI KO MAPIGILAN SARILI KO NA MAPATAY KA"

Kitang-kita ang galit at pagtitimpi niya na kahit si Mom and Dad hindi mapigilian. Umalis na si Tiffany habang umiiyak pero kahit ganon ay nagpapasalamat pa rin ako at binantayan niya ang kapatid ko ng mga araw na hindi pa ito nakakaalala ngunit hindi mababago nun ang dati niyang mga kasalanan.

"Dixon where is she?" tinawag niya ang secretary niya ngunit umiling lang ang tugon nito.

"D"amn it! M-mom I need to f-fine her please help me" he looks so worried at labis na nagsisisi ayaw ko ng ganito ang kapatid ko ngunit sinubukan ko na rin hanapin si Sky pero diko siya mahagilap yun ang ikinababahala ko.

"She's not here. She left after the day ng hindi mo siya maalala. She left kahit may sakit pa ito" si Doc keith na ang nagsalita ng katahimikan ang namutawi sa amin.

"What do you mean? Akala ko nung nakita ko siya maayos na siya?"

"Nag heal na ang kaniyang mga sugat pero kulang pa ang kaniyang pahinga at (he paused and he let a big sighed) she's sick she has a rare condition"

Naguguluhan ang kapatid ko kaya ikinuwento ko ang lahat lahat sa kaniya about sa sakit ni Sky na hindi kayang magamot at pabalik-balik.

"Ang t*ng*  t*ng* ko" I stop his hand dahil sinasaktan na niya ang sarili niya.

"K-kuya please don't hurt yourself I don't want to see you like what I have seen about ate sky"

Napatigil naman ito ng marinig ang sinabi ng aming kapatid pinaupo siya ni Xavier sa kaniyang higaan at niyakap ito.

"I'm sorry Tyron. But what do you mean?"

Matalino ang aming kapatid at alam na ang buhay na kaniyang nakikita sa paligid.

"When you die and can't revive I feel worried and I don't know what should I do but Ate Sky enter and won't stop reviving you kahit may sugat pa ang kaniyang kamay at dumudugo na"

My little brother started to cry kaya agad siyang binuhat ni Dad at inilayo.

"What does he mean Old Sis?"

I told him everything at nung time na nawalan ng malay si Sky dahil sa pagod at kailangan rin i-revive si Sky ng almost 1 hour.

"Akala ko talaga mawawala na siya pero lumaban siya kahit impossible kaya masaya ako ng makitang bumalik ang heart beat niya"

Sana hindi pa huli ang lahat. I hug my brother nang unti-unti na itong umiyak at saktan ang sarili labis ang pagsisisi niya sa kaniyang sarili nang maramdaman kong kumalma na siya ay agad ko rin siyang binitawan.

"I will bring her back wherever she is I'll find her" disididong pasya neto.

"Bro, don't expect too much" agad siyang lumingon sa akin ng sabihin ko iyon.

Lahat sila ay inabangan ang sasabihin ko.

"I tried to find her because I don't want you to find her. Let her please.... hayaan mong siya ang kusang bumalik dahil baka pag hinanap mo siya ay hindi mo na siya mapabalik pa"

"What are you saying?"

Lahat sila ay napasinghap sa kanilang narinig sa aking bibig hindi ko sila masisisi kong ganito ang nangyare kay Sky.

"She's now different. Hindi na siya yung dati mong nakilala kung gusto mo na bumalik siya sayo hintayin mo siya at wag ka sanang mapagod na suyuin siya. Alam ko kung nasan siya kaya please wag mo siyang hanapin at nasa maayos siyang kalagayan nakausap ko na ang isa kong friend na binabantayan niya na siya at naging kaibigan na rin sila. Please wag mo muna siyang hanapin"

Akmang hindi ito papayag sa aking sinabi ngunit sa huli ay napapayag ko rin aiya.

"Do it or loss it?"

I said and hinayan ko na siyang mag-isip.

The EncounterWhere stories live. Discover now