အပိုင်း {၁၈} (UNICODE)

Начните с самого начала
                                    

လှိုင်းက ပိတောက်ပန်းများကို လှမ်းယူရင်း မာန့်ကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ ခပ်တိုးတိုး မေးသည်။ ထိုအမေးကြောင့် မာန်၏ မျက်လုံးများသည် ဟိုဟိုဒီဒီ လှုပ်ရှားသွားလေတော့သည်။

"ငါက မင်းအတွက် တကူးတက သွားဝယ်ပေးစရာလား။ ငါ အိပ်ရာနိုးတော့ ... ဒီတိုင်း ကားပတ်စီးချင်လာလို့ အပြင်ထွက်တာ။ လမ်းမှာ ပိတောက်ပန်း ရောင်းနေတာ တွေ့လို့ ..လေးပြုံး ..လေးပြုံးက ဝယ်လာတာ။ ငါ ဝယ်လာတာ မဟုတ်ဘူး။"

"ဩ"

မျှော်လင့်ချက် ရောင်ခြည်သန်းနေသည့် မျက်ဝန်းများရှိ အရောင်များ စက္ကန့်မခြားပါဘဲ မှေးမှိန်သွားသည်။ ပိတောက်ပန်းကို ခဏတာ တွေငေးကြည့်နေပြီးမှ ဦးပြုံးကို "ကျေးဇူး လေးပြုံး" ဟု လျှာရှည်ပြီး မနေနိုင်မထိုင်နိုင် သွားပြောလိုက်သေးသည်။ လှိုင်း၏ ကျေးဇူးတင်စကားကြောင့် နားမလည်သလို ဖြစ်သွားသည့် ဦးပြုံးအား မာန်သည် လှိုင်း မမြင်အောင် မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲဖြင့် လက်ညှိုးကို နှုတ်ခမ်း၌ တေ့ကာ နှုတ်ပိတ်ရတော့သည်။ ထိုအခါ ဦးပြုံးသည် နားလည် သဘောပေါက်စွာဖြင့် ပြုံးရုံသာ ပြုံးနေလေသည်။ တော်သေးတာပေါ့ ... ဦးပြုံးက အရိပ်ပြလျှင် အကောင်မြင်လို့။ မဟုတ်လျှင် မာန် အရှက်တွေ ကွဲလိုက်မည့်ဖြစ်ချင်း။

"အန်းမား ..အန်းမားအတွက် ပိတောက်ပန်း။"

လှိုင်းသည် အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာသည်နှင့် အခန်းပြင် ထွက်လာသည့် ဒေါ်သီတာအား ပိတောက်ပန်းနှစ်ခိုင်ကို ခွဲဝေပေးသည်။ ပန်းမကြိုက်သည့် ဒေါ်သီတာသည်လည်း ချက်ချင်းပင် ခါးခါးသီးသီးပင် ငြင်းဆိုတော့သည်။

"ငါ ပန်းမကြိုက်ဘူး။ နောက်တစ်ခါ ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်တွေ လာမပေးနဲ့။"

ပြောပြီးသည်နှင့် ထမင်းစားခန်းထဲသို့ မနက်စာ စားရန် ဝင်သွားသည့် ဒေါ်သီတာအား လှိုင်းသည် မျက်စိတစ်ဆုံး လိုက်ကြည့်နေသဖြင့် မာန်သည် ပုတက်လေးအား အပေါ်ထပ်သို့ ဆွဲခေါ်ထုတ်လာရတော့သည်။

"ဘုရားတင်မှာကို ဘာလို့ အန်းမားကို သွားပေးနေတာလဲ။ မင်းဆိုသည်မှာ လျှာကို ရှည်တယ်။"

လမင်းခြေသံ { Completed }Место, где живут истории. Откройте их для себя