သူခိုးတစ်ယောက်ရဲ့ဒဏ္ဍာရီ

102

ထိုအရာများမှာ သူ့မှတ်ဉာဏ်အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင် ဖုံးကွယ်ထားသည့် လှပသော အခိုက်အတန့်လေးများ ဖြစ်ကြသည်။ ဗျပ်စောင်းတေးသံသည် တစ်စုံတစ်ယောက်၏ မှတ်ဉာဏ်အနက်ရှိုင်းဆုံးတစ်နေရာတွင် ပုန်းလျှိုးနေသည့် အနူးညံ့ဆုံး၊ အနွေးထွေးဆုံး မှတ်ဉာဏ်များကို ဆွဲငင်သည်။ ဝူကျိကိုယ်တိုင်တောင် မေ့လျော့နေသည့် အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို သံစဉ်က ဆွဲထုတ်ယူကာ သူ့မျက်စိရှေ့တွင် ချခင်းလိုက်သည်။ သူနှင့်တစ်နေ့တည်း အနမ်းဦးကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည့် လူမည်းမလေးကိုပင် သူမှတ်မိလာသည်။ သူမ၏ သဘာဝကိုယ်နံ့... ထိုကိုယ်နံ့က လန်းဆန်းသော မြက်ပင်များ၏ ရနံ့နှင့်တူသည်။

တင်းကျပ်စွာ ပိတ်ထားသော ဝူကျိ၏မျက်လုံးများမှ မျက်ရည်စီးကြောင်းနှစ်ခုက ကျလာသည်။

ထို့နောက်တွင်ကား အတွင်းရေစွမ်းအင်က အလိုအလျောက်လှည့်လည်သွားတော့သည်။ ဝူကျိ၏ ရေသွေးကြောများအတွင်းတွင် သူတို့က စက်ဝိုင်းပုံသုံးခေါက် လျှင်မြန်စွာလည်ပတ်ကာ အလွန်အေးစက်သော စွမ်းအင်အဖြစ် အသွင်ပြောင်းပြီး ဝူကျိ၏ စိတ်ဝိညာဉ်ပင်လယ်ကြီးထဲသို့ ပြေးဝင်သွားသည်။ ရေရင်းမြစ်အခန်းကို စတင်ကျင့်ကြံစဉ်ကတည်းက ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော အချင်းပေတစ်သောင်းရှိသည့် ထိုပင်လယ်ကျယ်ကြီးသည် ဆူပွက်အုံကြွလာ၏။ ထို့နောက် ပြင်းထန်သည့်လေအေးတစ်ချက်က ရေမျက်နှာပြင်ကိုထိုးဖောက်ကာ ရေခဲစိုင်များ ဆီးနှင်းပွင့်များ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ စိတ်ဝိညာဉ်ပင်လယ်ကြီးသည် ယခုရေခဲ၊ ဆီးနှင်းတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်နေသော နေရာဖြစ်သွားလေသည်။ ခိုက်ခိုက်တုန်ချမ်းရသည့် လေပြင်းကြောင့် ဝူကျိ ရုတ်တရက် တုန်ယင်သွားပြီး ချက်ချင်းလန့်နိုးသွားသည်။

ခိုးယူခြင်းအတတ်ကျမ်းမှ သိမ်မွေ့နက်ရှိုင်းသော ကျင့်စဉ်တစ်ခုသည် ဝူကျိ၏ စိတ်ဝိညာဉ်ပင်လယ်ကြီးအတွင်း ဖြည်းညှင်းစွာ ပေါ်ပေါက်လာသည်။ ‘ထာဝရနတ်နှင့် နတ်ဆိုးခုနှစ်ပါး စိတ်မွမ်းမံခြင်းပညာ’ ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူတစ်ဦး၏ ဝိညာဉ်ကို လေ့ကျင့်ပေးရန်နှင့် မွမ်းမံပေးရန် အသုံးပြုသော ကျင့်စဉ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ပြင်ပနတ်ဆိုးများ စိတ်ထဲသို့ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခြင်းမှ ကာကွယ်ကာ စိတ်ကို ခိုင်ခံ့မြဲမြံတည်ငြိမ်စေသည်။ ပုံမှန်ဆိုလျှင် ဤကျင့်စဉ်သည် ဝူကျိ  ကနဦးရှိုက်လေအလွှာသို့ရောက်မှသာ ပေါ်ပေါက်လာရမည်ဖြစ်သော်လည်း ဗျပ်စောင်းသံကြောင့် သူစိတ်လှုပ်ရှား ခြိမ်းခြောက်ခံရသဖြင့် သူ့ဝိညာဉ်မသိစိတ်က ကြိုတင်ဖော်ပြလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။