Photograph

143 12 6
                                    

PHOTOGRAPH

-----------

"Hey, ready?" Jerome ask then I nod. Nasa isang photo museum kami ngayon for presenting of master piece and luckily? Im one of them.

"Of course, im waiting for this remember?" I smiled at him then he chuckled and tilt his head. Tinapik niya ang balikat ko bago siya umalis at ngumiti na lang ako.

Naaalala ko tuloy kung paano at saan ako unang nag umpisa bago ko marating ang ganito. I close my eyes and smile. I remember those days na amateur lang talaga ako at palpak na photographer then? Nag bago lahat ng 'yon ng makilala ko siya.

FLASHBACK **

"Neil! Tawag ka ni boss." Tawag sa akin ni Jerome. Nag buntong hininga ako dahil alam ko na ang mangyayari.

"Ge"sambit ko at nag lakad na papalayo.

Ewan ko ba? Palpak na nga ako lagi at halos mag dugo na ang tenga ko sa kaka-sermon ng boss ko pero di parin ako sumusuko. I know im an amateur pero napasali ako sa mga pro. Ewan. Maybe tsamba lang ako that time dahil nagustuhan nila ang isa sa mga kuha ko, pero yung nandito na ako ay taob lagi.

"Boss.."mahinang sambit ko. Ipinaikot niya ang swivel chair niya paharap sa akin at itinaas ang envelop na hawak niya.

"Ano 'to!? Basura!?"bulalas niya at inilabas ang mga picture doon sa envelop. Naikuyom ko ang mga kamao ko at pinipigilan na may lumabas sa aking bibig na kung anu-ano.

"NAG LOLOKOHAN BA TAYO DITO NEIL JIMENEZ!!? I WANT A PHOTO MASTER PIECE NOT A PIECE OF TRASH!! KINUHA KITA DAHIL AKALA KO AY MAGALING KA!! MALI PALA AKO! BASURA LANG ANG KAYA MONG I-AMBAG SA GRUPO!!"

"Sorry boss.."nakayuko na ako at narinig kong hinampas niya ang lamesa.

"Sorry? SORRY NA LANG LAGI!? Look at me Neil!!"I look at him at halos lumiyab na ang mata niya sa galit."SINASAYANG MO ANG ORAS PATI ANG PANAHON DAHIL SA PESTENG MGA BASURA MO!!"

Napapikit ako ng bigla niyang ihagis sa akin ang mga picture. I bow down my head at tinignan ang mga kuha ko. For me? This is enough, wala namang mali sa kuha ko at mas lalong hindi malabo o pangit ang set-up. I just want simplicity in my photo and thats enough.

"GET OUT!! THIS IS THE LAST TIME NEIL! KAPAG IKAW PUMALPAK!? ASAHAN MO NA WALA KA NA SA GRUPO!"I just sighed. Nag lakad na lang ako palayo at mas pinili na maging mapag-isa.

A piece of trash? This pictures? Is he blind or what? I thought habang sinusuri ang mga pictures ko isa-isa. Nakaupo lang ako dito sa bench at iniisip kung ano ang mali sa mga photos. Wala naman? Maayos naman ang pgkaka-filter at edit maayos rin ang pagkaka-focus. Itinabi ko na lang ang mga pictures at tumingin sa harapan.

Then? I saw a girl wearing a simple white dress with hat. Sumampa siya sa railings at dahan-dahan na nag lakad para sa balance niya. I found myself smiling while looking at her. Kinuhaan ko siya habang naka side view siya sa akin she looks like an angel simple but elegant. Tinitigan ko lang siya at nabigla ako dahil humarap siya sa akin at ngumiti. Ako naman ay nataranta at nag madaling umalis sa pwesto ko.

"Sino kaya siya?"I ask myself. Tinitignan ko lang ang kuha ko doon sa babae at paulit-ulit na zoom-out and in lang ang ginagawa ko. Then? An idea came to my mind.

-

"ANONG KALOKOHAN 'TO!?"sigaw niya sa akin.

"COLLAGE!? ANO KA BATA!? GAMITIN MO NGA UTAK MO NEIL! LAOS NA ANG MGA GANITO!! BE UNIQUE!!---"

PhotographWhere stories live. Discover now