59.bölüm

8.9K 930 61
                                    

Şu an tutacağı miktara göre finale 1 ya da 2 bölümümüz kaldı.

Finali yazdığım an günün dolmasını beklemeden paylaşırım.

Yarın da yine dershanem olduğu için şimdiden atayım dedim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar...

*

Eliz kıpır kıpır olduğu için ona oje sürmekte bir hayli zorlanıyordum.

"Niye bugün durmuyorsun?" diye söylendim huysuzca.

Oysaki kendisi oje sürmemi istemişti.

Eliz oje sürdüğüm elini ellerimin arasından birden çekip birbirine çarptığında derin bir nefes aldım.

Bu kız beni öldürecekti gerçekten.

Sürmekte olduğum ojenin elime bulaşması bir yana tırnağı da mahvolmuştu.

Kapım tıklatıldığında yatağın dibinde uyuklamakta olan Hayalet irkilerek uyanmış ve havlamıştı.

"Gelebilirsin!" derken Eliz'in tırnaklarını siliyordum.

Kartal abi içeri gülümseyerek girdiğinde ben de genişçe gülümsedim.

"Ne yapıyorsunuz bakalım?" dediğinde

Eliz'e ters bir bakış atmama engel olamadım.

"Oje sürmemi istedi ama düzgün durmuyor!" diye bir nevi Eliz'i şikayet ettiğimde Eliz anlamış gibi bana dil çıkarmıştı.

"Şşt!" dedi Kartal abi Eliz'in burnunu işaret ve orta parmağı arasına alıp sıkıştırmış ve sahte bir kızgınlıkla kaşlarını çatmıştı.

"Halaya dil çıkartmıyoruz..!" diye de uyardığında Eliz umursamadan bir dilini çıkarıp bir içeri sokarak değişik sesler çıkarmaya başlamıştı.

Kartal abi derin bir nefes alırken bana döndü ve tekrar gülümsedi.

"Hâlâ biricik kız kardeşim olmandan çok mutluyum..." dediğinde güldüm ister istemez.

"Kız olsaydı, biricik demez miydin artık?" dedim engel olamadığım bir merakla.

"Yoooğ!" dedi Kartal abi uzata uzata ve beni kendine çekerek sarıldı.

"Sen hep biricik olacaksın benim için. Kız olsaydı da bir şey değişmezdi." dediğinde gülümsemem genişlemişti.

Bu sırada Eliz de "Biycik!" diye bağırarak beni biraz kendine doğru çekmeye çalışmıştı.

Sanırım babasını kıskanmıştı.

"Biycik! Menim!" diye bağırması ise beni şaşırtmıştı.

Babasını değil, beni kıskanmıştı ve bu çok özel hissettirmişti sebepsizce.

"İyi!" dedi Kartal abi yarı tiripli bir şekilde ve yataktan kalktı.

"Siz takılın beraber..."

Odadan çıkacakken kitaplığımın önünde durdu ve bir yere sabitlendi bakışları.

Ben de baktığı yere baktığımda kuzuyu gördüm.

"Bazamın altında buldum. Eliz'in mi?" diye sorduğumda başını iki yana salladı.

"Sana almıştım." dediğinde şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım.

Hediye olarak oyuncak alacak yaşı geçtiğimi düşünüyordum. Ayrıca aldığı hediyenin bazanın altında ne işi vardı?

Bir HayliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin