KİMYACI // MİNSUNG

Yeni Kimyacı

"EŞARBINI YAN BAĞLAMA, EŞARBINIĞĞ YAN BAĞLAMAAA, BEN SÖYLEYİM SEN AĞLA, ZALIM ANAN BANA VERMEZ, ZALIM ANAN BANA VERMEZ. OTURUPTA SEN AĞLAMAAAAA." Hyunjin'in, kulağıma gelen cırtlak sesiyle yataktan düşüp gözlerimi açtım. Etrafta Hyunjin'i arıyordum. Biraz etrafta gözlerimi gezdirdikten sonra aklıma daha yeni dank eden şeyle boşluğa bir küfür savurup yakağa tutunarak ayağa kalktım. Komidinin üzerinde ki telefonu elime alıp alarmı kapattım. Duyduğum ses evet Hyunjin'e aitti ama ses kaydıydı. Bugün okulun ilk günü olduğu ve ben biraz geç kalktığımdan dolayı ve beni sadece o kaldırabildiği için sesini kaydedip alarm sesim yapmıştı.

Biraz olsun kendime gelebilmek için tekrardan yatağa oturdum ve gözlerimi ovalamaya başladım. Ayıldıktan sonra kalkıp annemin dün gece ütülediği okul formamı alıp odamdaki banyoya girdim. Küçük bir el yüz yıkama seromonisinden sonra pantolonumu ve gömleğimi giydim. Amına koyayım gömleğin düğmelerini ilikleyince boğdu. Gömleği üzerimden çıkartıp yerine siyah kısa kollu bir tişört geçirdim ve gömleği de tişörtün üzerinden giydim. Bu sefer düğmelerini iliklemedim. Raftan en sevdiğim çam kokulu parfümümü alıp üzerime sıktıktan sonra tekrardan rafa koydum. Hazırdım.

Banyodan çıkıp çalışma masamın kenarında ki boş sırt çantasını aldım. Masanın üzerine koyup fermuarını açtım. İçine ne koysam diye düşünürken bugün derslerin boş geçeceğini bildiğim için çantayı kapatıp aynı yerine geri bıraktım. Bugün çanta almayacaktım yanıma. Çekmeceden beyaz bir çorap giyip odadan çıkmak için kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda gördüğüm şeyle gözlerim büyümüştü. Annem elinde süpürge sapıyla kapının önünde duruyordu. O da aynı benim gibi gözlerini büyütmüştü.

"Anne o süpürge sapıyla odamın kapısında ne yapıyorsun?"

"Sen ne zaman kalktın lan? Normalde bu saatte kalkmazdın."

Aynı anda konuştuğumuz için sesler birbirine girmiş ve ortaya kötü bir gürültü kirliliği çıkmıştı. Elimle annemi göstererek konuşmasını söyledim.

"Sen ne ara kalktın Minho? Normalde asla bu saatte kalkmazdın."dedi. Telefonumu göstererek "Hyunjin kendi sesiyle alarm kurmuş o yüzden erken kalktım."dedim ve ardından konuşmaya devam ettim. "Asıl sen elindeki o süpürge sapıyla odamın kapısında ne yapıyorsun anne?" Annem elindeki süpürge sapına bakıp tekrardan bana baktı. "Seni uyandırmaya geliyordum. Kalkmazsan diye de dürtmek için yanımda getirmiştim."dedi. Söyledikleriyle gözlerim daha da büyümüştü. "Ne demek dürtmek için anne? Sen şimdi bu ultra mega yakışıklı oğlunu cidden süpürge sapıyla götünden dürterek mi uyandıracaktın?"diye sordum. Annem göz devirmişti. "Kendi doğurduğum çocuğu nasıl uyandıracağıma ben karar veririm çocuk. Madem uyandın git kahvaltını et. Ondan sonra da geç kalmadan evden çık ve doğruca okula git. Ayrıca bana bak çocuk bu sene okulundan asla ve katiyen elalemin çocuğuna tasaştığına dair şikayet almak istemiyorum." dedi. Sırıtarak yanaklarını sıktım. "Söz veriyorum annem okuldan gelmeyecek ama okul dışından gelir mi onu bilemem işte."dedim. Annem kafama bir tane vurup, "Bak Minho ciddiyim geçen seneki gibi her gün beni o okula getirtme. Ne halt yiyorsan da düzgünce ye. Hem her zaman arkandayız diye de bize güvenme ve o yüzden de çok zorlama." Başımı aşağı yukarı sallayarak annemi onayladım.

Normalde hareketlerime fazla karışmazlardı ama geçen sene bu konu hakkında okuldan çok fazla şikayet alınca artık her gün uyarmaya başlamıştı. İki yanağına da öpücük kondurup sarıldım. "Tamamdır Karı Bayan söz bu sene düzgün duracağım."
______

Annemle sarıldıktan sonra aşağıya inip kahvaltımı yapmıştım. Karnımı doyurduktan sonra Hyunjin'e evden çıkması için mesaj atıp anneme haber vererek evden çıkmıştım. Şuan ise Hyunjin'le beraber sanki babamızın yoluymuş gibi yolun ortasından yürüyorduk. Hyunjin koluma girip sırıtarak bana bakmaya başladı. Bende ona bakıp ne bakıyon lan dercesine kafa salladım. Hyunjin daha da yanaşarak "Kanka ben sana bir şey diyeceğim."dedi. Bu çocuk böyle koluma girip sırıtınca üstüne birde bir şey söyleyeceğim deyince korkuyordum. Çünkü her seferinde altından bir bokluk çıkıyordu.