Light on me

ČTEŠ

Fanfikce

ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားနဲ့ ပတ်သက်လာရင် မည်သူနဲ့မျှစစ်မဖြစ်လို🤍

#jikook

Intro 1

Začít od začátku

od Chochoyaminhlaing

>>>>>>>>>>>>>♥

''Hello''

''သူပြန်လွတ်လာပြီတဲ့''

''....''

ဖုန်းလေးသည်လက်မှတဆင့်ကြွေပြားပေါ်သို့လွတ်ကျသွားတော့သည်။ပြန်လွတ်လာပြီတဲ့။သူသေသေချာချာချုပ်နှောင်ထားခဲ့တာပါ။ဘာကြောင့်လွတ်လာရတာလဲ။နှစ်ပြည့်တယ်ပြောရအောင်လည်းဒီနေ့မှငါးနှစ်ပြည့်တာလေ။မဖြစ်နိုင်ပါ။ခြေအစုံသည်မခိုင်တော့ပဲ ယိုင်နဲ့သွားတော့သည်။ဝမ်းသာသလိုဝမ်းနည်းသလိုခံစားချက်ကြီးကရင်ထဲကြီးစိုးလျက်။

''အိမ်ပြောင်းရမယ် ငါ့ကိုထပ်တွေ့လို့မဖြစ်ဘူး ငါသူ့ကိုသိပ်ကြောက်တာ သိပ်ကြောက်တာမို့ ဝေးဝေးမှာနေပါ ကူးငယ်ရယ်''

အဖြစ်အပျက်တွေအကုန်လုံး ခေါင်းထဲတိုးဝင်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ငယ်သည်လည်း ထောင့်တစ်နေရာမှထမလာတော့။ပြန်လွတ်လာပြီဆိုတဲ့ပဲ့တင်သံတို့သည်အခန်းထဲဝယ်ကျယ်လောင်စွာကြားနေရသည်။

''ဟင့်အင်းလေ ကူးငယ်လေးက ကိုကို့ဆီထပ်မလာနဲ့တော့နော် ''

တစ်ယောက်ထဲညီးညူကာနားနှစ်ဖက်ကိုအတင်းပိတ်ထားလျက်။နာကျင်ခဲ့သော အချိန်တွေက ကုန်ခဲ့ပီမို့ ထပ်မဆုံချင်တော့။ အိပ်ဆေးလိုတယ်။ အိပ်နေရင်သူ့ကိုမတွေ့ရတော့ဘူးလေ။

ကမန်းကတန်းထကာ အံဆွဲအထပ်ထပ်ကို မွှေနှောက်ရှာတော့သည်။ဒီနေ့ကျမှဆေးတွေအကုန်ကုန်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှဖုန်းလေးအားကောက်ကာDr.Kimဆီသိူ့အကြောင်းကြားရမည်။

''Hello Dr.''

''အင်းပြောလေ''

''ကျွန်တော် အိပ်ဆေးလိုတယ် သူပြန်လွတ်လာပြီတဲ့Dr ကျွန်တော် ထွက်ပြေးရမယ်''

''မေ့နေနိုင်ပီမဟုတ်လား ဆေးသောက်ဖို့မလိုတော့ဘူးလေ''

''လိုတယ်Dr စကားတွေအများကြီးမပြောပါနဲ့တော့ ကျွန်တော်အိပ်ပျော်ဖို့လိုတယ်''

''အင်းအင်းကိုယ်အခုလာပြီ''

''သူမတွေ့စေနဲ့နော်''.

''အင်းပါ''

လူနာတွေထဲမှာမှ အထူးဆန်းဆုံးလူနာက သူပင်။အမြဲလိုလိုလူတစ်ယောက်အားမေ့နေနိုင်အောင်ဆေးတွေတောင်းသတဲ့။တကယ်ပါအဲ့ကလေးဆေးပျက်တာမကြာသေးပေ။အရိပ်လေးပင်မတွေ့ရသေးတာတောင် အသံကြားရုံနဲ့တင် သူ့မှာ အဖျားခတ်နေပြီ။သူသိပ်ကြောက်တတ်တာ။

မြို့အစွန်ဆုံးကတောင်ကုန်းလေးပေါ်မှာ သစ်ပင်ကြီးကြီးတို့ အုပ်စိုးထားတဲ့အိမ်ဟာ တိတ်ဆိတ်လျက်။အိမ်တစ်ခုလုံးမီးမှိတ်ထားကာ အခန်းငယ်လေးတစ်ခုသာ အလင်းမှိန်မှိန်လေးကျရောက်နေသည်။

''Dr.သူအခန်းထဲမှာ ရှိတယ် ဘာမှလည်းထွက်မစားဘူး သူတစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်ထင်တယ်''

''အင်းJung Kookပြန်ရောက်လာလို့''

''အဲ့လူက အခုထိသိပ်ကိုသူ့စိတ်ထဲကြောက်စရာကောင်းနေတုန်းထင်တယ် ကျွန်တော်ကမေ့ပြီထင်နေတာ''

''ကိုယ်ရောပဲလေ ဒီနေ့ကျမှဖုန်းဆက်ခေါ်လို့ မီးတွေဖွင့်ထားလိုက်ပါ ကိုယ်သေချာရှင်းပြလိုက်ပါမယ်''

Dr.Kimအပြောကြောင့်စိတ်ချရကာ တစ်အိမ်လုံးမီးတွေပြန်လင်းထိန်လာတော့သည်။နားနှစ်ဖက်ပိတ်ကာ ချောင်လေးထဲထိုင်နေသူသည် မီးဖွင့်သံတွေဆူညံသွားတာကြောင့်ဒေါသအနည်းငယ်ထွက်လာတော့သည်။ဒင်းတို့မို့အကြောက်တရားမရှိ။

''ဘယ်သူထွန်းတာလဲ ပိတ်စမ်းအခု မကြောက်မလန့်နဲ့ အခုပိတ်''

''ကောင်လေး''

''Dr.''

''ကိုယ်ဖွင့်ခိုင်းလိုက်တာ မှောင်နေရင်ပိုသံသယဖြစ်မှာဆိုးလို့''

''ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် ပြောတဲ့အိပ်ဆေးရောဟင်''

အခြေအနေတွေသည်လွန်ခဲ့သော လများနှင့်များစွာကွာခြားသွားတော့သည်။ကောင်လေးဟာ တစ်ညနေထဲနှင့်ပိန်ကျသွားသလို။ဖရိုဖရဲပုံစံနှင့်လက်သေးသေးလေးအားဖြန့်ကာ သူ့ထံမှ အကူညီတောင်းသလိုမျက်ဝန်းတွေနှင့်။တော်သေးတာပေါ့ ဘာထိခိုက်ဒဏ်ရာမှဖြစ်မထားလို့။

''သူ့ကိုကျွန်တော်မေ့ဖို့လိုတယ် မဟုတ်ရင် ကျွန်တော်သေမှာ''