ကမ္ဘာပျက်ကပ်၏ အရှင်သခင်မလေး (ဘာသာပြန်)

(၁၁) ညရောက်ရှိလာခြင်း

ယွင်လင်က ပြောလိုက်သည်။ "စခန်းကို အရင်ဆုံး ရှာတွေ့ပြီး ကံကောင်းစွာနဲ့ စနစ်ကပေးတဲ့ တာဝန်ကို ပြီးမြောက်ခဲ့တာကြောင့် ဝင်ထွက်ခွင့်ရဖို့ အရည်အချင်းပြည့်မီပြီး ကိုယ်ပိုင် သိုလှောင်ရုံအဖြစ် နေရာလွတ်ကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့တာ။ ဒီအဖြေကို ကျေနပ်ရဲ့လား။"

ထိုသုံးယောက်က အချင်းချင်း တီးတိုးပြောဆိုနေကြပြီးနောက် စကားတစ်ခွန်းမှမဆိုဘဲ ထွက်သွားခဲ့သည်။

ဝေ့ချင်က သံသယဖြစ်နေသည်။ "အဲဒါက အမှန်ပဲလား။"

ယွင်လင်က ပြောလိုက်သည်။ "အမှန်ပဲ။"

Beta အတောအတွင်း တစ်စုံတစ်ယောက်က ကိုယ်ပိုင်သိုလှောင်ရုံကို ထိုနည်းလမ်းဖြင့် ရရှိနိုင်ပေသည်။

"ငါ ဘယ်လိုလုပ်ရင် ဒီလို ကံကောင်းမှုမျိုး ရလာနိုင်မှာလဲ။" ဝေ့ချင်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

**

စားသောက်ပြီးနောက် ယွင်လင်က သိုလှောင်ရုံအတွင်း ပုန်းနေခဲ့ပြီး ပစ္စည်းစာရင်းကို စစ်နေခဲ့သည်။

အကုန်တွက်ချက်ပြီးနောက် သူမတွင် ကြေးနီပြား ၁၃၅ ပြား၊ ပိုးချည်မျှင်လုံး ခုနစ်လုံးနှင့် လီနင်ပိတ် နှစ်ဆယ့်တစ်စ ရှိနေကြောင်း သိလိုက်ပေသည်။

ယွင်လင်က အနည်းငယ် စိတ်ညစ်နေခဲ့သည်။ "ရိုးရှင်းတဲ့ ပတ်တီးလိပ်လေးလုပ်ဖို့ကို လီနင်ငါးစနဲ့ ပိုးချည်မျှင် တစ်လုံး လိုအပ်တယ်။ လီနင်ကျောပိုးအိတ် လုပ်ဖို့အတွက် လီနင်အစနှစ်ဆယ်နဲ့ ပိုးချည်မျှင်ငါးလုံး လိုအပ်တယ်တဲ့။"

"ပထမတစ်ခုက ငါးစက္ကန့်နေတိုင်း HP 20 ပြန်ရနိုင်တယ်။ ကျောပိုးအိတ်ရဲ့ အရည်အသွေးက သာမန်ပေမယ့် အကန့်လေးခုရှိပြီး အကန့်တစ်ခုစီမှာ တူညီတဲ့ပစ္စည်း ကိုးဆယ့်ကိုးခုစီ ထည့်ထားနိုင်တယ်။ အဲဒါက သယ်ယူဖို့ ပေါ့ပါးတဲ့ အလေးချိန်ရှိ​ပြီး အသုံးအဆောင်ပစ္စည်း ကဏ္ဍထဲ နေရာယူသွားမှာ မဟုတ်ဘူး။"

"ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းမလုံလောက်ဘူး။ ငါ နှစ်ခုထဲက တစ်ခုပဲ ရွေးချယ်ပြီး ပြုလုပ်လို့ရမယ်။ ဘယ်ဟာကို ရွေးရမလဲ....။"