Chapter 5

23 3 0
                                    

Nag mamadali akong lumabas ng office ni ma'am chaves dahil panay parin ang pang-aasar nito sakin kanina.

Sa sobrang kahihiyan ginusto ko nalang magpakain sa lupa. Pinayagan ako nitong pag patuloy ang pag take ng quiz, pero ang mapang asar nyang tingin ay di na nya inalis. Ni hindi ko ko man lang nagawang tumingin kay ma'am habang nag papasalamat pag tapos kong mag quiz. Alam ko kasing nakangisi nanaman ito habang nakatingin lang sakin. Hindi ko akalaing may pilyang pag-uugali din pala si ma'am. holy sht.

Dumeretyo agad ako ng susunod kong klase kahit pa meron pang natitirang 25 minutes. Sumakit ang ulo ko kay ma'am at parang gusto ko nalang munang matulog. Naisipan ko sana sa library nalang pero ayoko at baka malate naman ako ng gising.

Iilan palang nung estudyante sa loob ng room pag dating ko. Ang iilan ay gumagawa ng assignment, yung iba naman ay nakikipag kwentuhan sa katabi. Naupo ako kaagad sa pangatlong upuan mula sa pinaka likod, sa aisle.

10 minutes na akong nakayuko pero hindi padin ako makatulog. Naiinis akong umayos ng upo at nag labas na lamang ng sketch pad at chuckie mula sa bag ko. Kailangan ko ng pang patanggal ng frustration.

Nasa kalagitnaan ako ng pag d-drawing ng maramdaman kong nag vibrate ng cellphone ko. It was our gc nila kai at theia.

THE BTCHS

Kai-kai:
"@everyone Natatae ako btchs"

NANAY Theia:
"Ang baboy mo talagang walangya ka"

Lieutenant Zel:
"Manahimik nga kayong dalawa"


Kai-kai:
"Lieutenant zel! Tara punta ka club mamaya!"
" Nandon kami ni theia for celebration ng deal namin sa ibang investor na gusto mag invest sa bubuksang branch ng club sa makati"

Lieutenant Zel:
"Count me in. Pupunta ako dyan after ko dumaan kila ate pagtapos ng klase."

NANAY Theia:
" Walang mag lalasing mamaya. Pare-parehio tayong may klase kinabukasan."

Kai-kai:
" Opo nay"

Lieutenant Zel:
"Opo nay"
Natawa nalang ako ng mahina ng pareho ang maging sagot namin ni kai.

NANAY Theia:
"🤦🏻‍♀️"

Saming tatlo, si theia kasi ang nagiging mala-nanay samin. Si kai naman ang balahurang henyo, apaka bastos ng bunganga at ultimo pag tae nya eh pinapaalam pa samin. Pareho sila ni theia na napaka talino at masasabi kong masipag. At ako? Wag nyo na tanungin, dahil hindi ako matalino at di din bobo pero napaka tamad. Hindi ko din malaman bakit naging kaibigan ko yung dalawang ugok na yon, samantalang marami-rami din ang mga pagkakaiba namin. Ganon pa man, heto kami ngayon at mahigit limang taon nading magkakaibigan.


"Si miss laureano daw po nandito na?"
Narinig kong sabi ng isang babaeng naka silip sa pintuan pero hindi ko kilala.


"Ate, pwede ka po lumabas sandali?"
Hindi paman ako nakakasagot pero lumabas na ito agad. Wala akong nagawa kung hindi tumayo at lumapit sa pinto.


Pagkabukas ko palang ng pintuan, pag mumuka na ni kage ang bumungad sakin.
'ah. Oo nga, tanda ko na. Si mizuki, nakababatang kapatid ni kage.

Ngiting ngiting nakaharap sakin si kage habang hawak hawak ang isang bouquet ng rosas, habang nakatayo sa likod nito ang kapatid nya at tahimik lang na nakatingin saming dalawa.

"Six beautiful roses for a beautiful lady I've been courting for 6 months now"

Tiningnan ko lang yung bulaklak na inaabot nya sakin at napabuntong hininga.

"Kage, please stop already. I already told you not to court me, right?" I softly said, trying to be as cautious as i possibly can. He's a nice guy I don't think he deserves to be humiliated. Although I've always told him he doesn't and would never have a chance on me.

"Come on babe, you know I'll wait for you"

"But I don't need nor want you to wait. I just want you to stop already"

"Are you already in a relationship?"

"No, but-"

"Then I won't stop, babe. I like you and I won't stop until you like me back" he confidently said but the way he smiled was somewhat bitter.

Someone grabbed the flowers in his hands and handed it to me. It was he's sister.

"Please, just take this" She sadly smiled at me and as soon as my hand touched the flower she then grabbed his brother's wrist and took him far from me.

"Ehem"

Agad din akong napalingon na magandang dilag na nasa tapat ng pintuan.

"Hi ma'am ganda" i said while smiling from ear to ear.

"Anak, hanggang kaylan mo balak hayaan si pogi na mag habol at manligaw sayo?" Tanong ni ma'am Elaine sakin.

Nanay Elaina Jorge. She's my second mom and my 'kasangga' in school. She's the best! Sa tuwing hindi ako okay at wala akong mapagsabihang nakakatanda, she's always always there for me. She's knows me like a book and i let her because i feel safe around her. She's like a family i never had, so i treasure her like my own mother. She's close to me and ate brian, since she's Ate's former tutor In cooking and baking. Since then, i asked my family if i could also take classes with ma'am. Whenever we see each other, she'd ask me how my day was, and would attentively listen to me. She's a teacher here so sometimes we eat at the cafeteria together and sometimes with ate din kapag dinadalan nya kami ni ma'am ng pagkain. And it felt warm like I'm having dinner with my family. She was there when no one was and no one knew what i was going through.




















___________
Hope y'all have someone like nanay Elaina:>
Sorry for the short update. Good day!

Attempt (GxG) [ON HOLD]Where stories live. Discover now