GR- 20

827 25 4
                                    

sınır koyduğum bir önceki bölümde 2 k bile değildik. Düne kadar. Saatlerine kadar hatırlıyorum. Birden bire 3.5k ya ulaşmış olmamıza çok sevindim. Sizin beğenmeniz, beğenerek okumanız çok daha önemli sınır koymayı şuanlık düşünmüyorum ama yorum yaparsanız gerçekten mutlu olurum. Sadece ne düşünüyorsunuz bunu merak ediyorum eleştiriye açık bir insanım sorun olmayacaktır.

O kadar salak davranışlarım üzerine 1 saattir psikologa gitmeyeceğimi dile getiriyorum ve hala ısrarcıla bu konuda.

Allah'ın belaları.
Tatlı bela.

"Gidiceksin diyorum sana. İyi değilsin. Haraketerlere bak ciddiye bile almıyorsun kızım dalga geciyorsun, şarkı söylüyorsun, bunlar ne demek bildiğin delirmissin sen tedaviye ihtiyacin var AMK izin verse yardım edelim."
Diyen Merih abiye baktım.

"Deliysem deliyim sanane lan!! SANA MI KALDI DELİLİGİMİ TEDAVİ ETTİRMEK. hastanelerden de, doktorlardan da, yardım edicem ayağına hayatımı mahvedenlerdende, baba bildiğim adamdanda, anne bildiğim kadından da, emir verilmesinden ve en çokta yapmak zorunda hissediyor olmaktan nefret ediyorum. Sus artık gitmiyorum o lanet olası insana hiç bir bok anlatmam anlatsam ÖMER ABİYE zaten anlatırdım elin oruspu çocuğuna hiçbir şey anlatamam ben!

Elin adamından aldığım ilaçları kullanamam onunla aynı odada saatlerimi geçirmem. Kafayı yerim. Şimdiye kadar intihar etmediysem Allah'a olan inancımdandır.

Ama benim üstüme gelmeyin bunu yapmaya zorlamayın beni. Lütfen."
Olmadığım birine dönüşmüştüm.
Ben bu kadar cesur değildim. Ben bu kadar konuşkanda değildim.

Ard arda akan göz yaşlarım boğazımdan kontrolsüz çıkan hıçkırıklar...

Şimdiye kadar içimde tuttuklarım yüzünden o kadar kolay sinirlenip çok büyük tepkiler gösteriyordumki
Belli etmesem bile içimde yaşanan bişey di böyle olmasından nefret ediyorum ama sonradan bir rahatlama geliyor.

İyi hissediyorum rahatlamış hissediyorum bir kaç saate belki birkaç güne ine öyle hissedeceğim :) buna inanmak istiyorum.

Hıçkırarak ağlamaya devam ederken barış abi ve ömer abi hızlı adımlarla gelip bana sarıldılar kollarım aşağıda sallanırken tek yaptığım başımı Ömer abinin omzuna yaslamak olmuştu hıçkırarak ağlamaya devam ediyordum Semih ve Merih abiye bakmasamda ikisininde agladigini gelen iç çekiş seslerinden anlayabiliyordum.

Hepimiz ağlıyorduk.

Dilara hanım ve Demir bey de dahil.

GEÇMİŞİN RAYLARI Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt