Setyembre ang buwan noong ika'y aking nakita Sa saradong puso, ika'y kumatok at nag-anyong bisita Ako'y nabighani sa taglay na kislap ng 'yong mga mata Mistulang gimik ng mahika ang una nating pagkikita
Suot mo'y berdeng kasuotan, salungat sa pulang mansanas Walang bakas ng pagdududa, nahumaling sa ngiting ipinamalas Mahigit sa madalas ang naging pagtatagpo ng dalawang landas Tadhana'y gumawa ng kumpas upang ako'y maniwala sa senyas
Batid ko ang pahiwatig ng mabilis ngunit madalas na sandali Sa kasamaang palad, sumang-ayon sa atin ang oras ng pagkakamali Ikaw man ang taong napili, ika'y nakatakdang magmadali Ako'y iyo lamang nilagpasan para sa iba manatili
Ginoong Berde, marahil ika'y bituin, 'di kayang sungkitin, Pagtingin ay may agwat, espasyo sa pagitan ng damdamin Kung gayon, sa pwestong 'to, ika'y aabutin na lamang ng tingin Pintig na sumibol ngayong buwan, ang kulay ng nabuong damdamin
"Sa buwan ng Setyembre, ika'y aking nadiskubre, Ginoong Berde."
