BEN KARSU VURAL

Bölüm 1: Tanışma

Ben Karsu Vural. Asker olmak için yıllarını harcayan o kişi, yıllarımın sonunda babamın isteğiyle abimle aynı timde buluştum. Babamın yarbay olması benim için büyük bir hazine, biliyordum ki benim o timde oluşum ise herkes için büyük bir hazineydi.

KARAKTERLER:
            KIDEMLİ ÜSTEĞMEN HAZAR KARAÇAĞIL

           YARBAY KEREM VURAL    

           UZMAN ÇAVUŞ KARAN VURAL

            ÜSTÇAVUŞ KARSU VURAL

            BAŞÇAVUŞ EMİRHAN ASLAN

             ÜSTÇAVUŞ BERKAY TANIŞ

             BAŞÇAVUŞ EFE YİĞİT AKMAN

            BAŞÇAVUŞ EZEL KAYA

            ÜSTÇAVUŞ YASİN ALİ ÖZÇELİK

            KEREM VURAL EŞİ SEVDA VURAL

         KEREM VURAL’IN OĞLU (17) EMİR VURAL

         YEMEKHANE AŞÇILARI İREM, MERVE VE ROJİN HANIM

 

 

Sonunda o gün geldi ve timin yanına gitmek için o tatlı sabah uykumdan uyanmaya çalışıyordum, alarm sesinden uyanamadığım için çözüm yolu annemdi, annemin sürekli
“Karsu geç kalırsan baban keyfi amaçlı seni cezalandırır.” demesiyle kafama dank eden şeyle gözlerimi açtım doğru ya ben artık babamın insafına maruz kalmıştım. Hemen üniformamı üstüme geçirdim ve saçlarımı yukardan at kuyruğu yaptım, yüzüm her zamanki gibi çok cansız duruyordu, yüzüme doğal görünüm sağlayan bir makyaj da yaptıktan sonra şapkamı takıp askeri botlarımı giydim. Çok iyi duruyordum ya da ben öyle buluyordum ama bir doğru vardı ben yanılmazdım. Arabama binip askeriyenin yolunu tuttum içim kıpır kıpırdı inşallah ilk günden sıkı yönetime başlamayız, bu söylediğime ben dahi inanmıyordum. Giderken şarkılarda bana eşlik ediyordu tam moda girmişken askeriyenin demir kapısı sürüklenip bana açıldı işte o an strese girmeye başlamıştım, zaten çok stres yapan biriydim şimdi daha da kötü olmuştum babamın beni karşılaması için rehberimdeki: “KAHRAMANIM” adlı kişiye tıkladım, Allah’tan ilk çalışta açtı ama açmaz olaydı kesin çok geç kalmıştım ve o sert ses duyuld “Karsu neredesin? Biz seni her sabah bu şekilde mi bekleyeceğiz? Gelmek gibi bir niyetin yoksa söyle bilelim kızım.” Sonunda benim de konuşmama fırsat tanımıştı ve sadece 7 kelime kurmuştum
“ Baba ben geldim de beni alır mısın?”  Babam tabii ki de bana çok nazik bir cevap verdi “Bekle, geliyorum.” Babamı galiba birazcık sinirlendirmiştim, mini minnacık bir sinirdi, sadece bana ölümcül bakışlar atıp bu saate kadar neler yaptığımı sorup beni azarlayacaktı ama bana kıyamıyordu bazen kurt bakışlım. Evet orada bir yiğit, bir cengaver gözüküyordu, çatık kaşlarını saymazsak. “Karsu ilk günden ceza almaya meyillisin galiba kızım” adam da haklı sonuçta babamın nasıl biri olduğunu biliyordum ama ben yine de imkansızı zorlamak istedim: “ Baba sabaha kadar uyuyamadım hastalıktan ölüyordum sonra tam hazırlanacaktım ki başım döndü ve bayıldım” babam bu söylediklerimden sadece birine inanmıştı o da baba kelimesiydi, bi an bu kız benim kızım mı diye düşünmediyse benim de adım Karsu değil.
“ Karsu burası askeri alan bana burada baba demen yasak, burada ben senin komutanınım baban değil!”
Nasıl yani ben babama baba diyemeyeceksem neden babam? Bence 4 harfin kimseye zararı dokunmaz sonuçta yalan söylemiyorum ki babamdı ve benim bildiğim evlatlar babalarına baba derdi ama bu hakkı benim elimden alıyorlardı. Acaba bu düşüncelerimi babama söylersem ne derdi? “ Peki abime, abi diyebilir miyim?” babam bu kızda sorun var der gibi baksa da umursamadım benim aklım cevaptaydı “ Karsu burada ki komutanlara komutanım, kendi timindekilere de kod adlarıyla sesleneceksin.” Birde başıma kod adı çıkmıştı kesin bana kedi diyeceklerdi çünkü benimde, abimin de bir gözü mavi diğer gözünün ise yarısı mavi yarısı kahverengiydi abim ayreten sarışındı da, ben bu düşüncelerimin içinde boğulurken altı kişi sıraya geçmiş, kim olduğunu bilmediğim ama komutan olan bir kişi ise karşılarında durup bir şeyler söylüyordu. Adımlarımız oraya yaklaştıkça sesleri kesilmeye başlamıştı ve hepsini bakışları bana döndü, ama tuhaf bakışları vardı işte o sıkıntıydı ; abim herkese benden bahsettiğini söylemiş ve herkesin babamın kızı olduğumu biliyordu bu düşünce biraz da olsa beni rahatlatıyordu. Babam söze başladı
“ Karsu Vural, keskin nişancı ve bomba imha edici. 26 yaşında ve askeri görevine burada devam edecek. Karsu sen sağ başa geç.”
İşte benim hikayem şimdi başlıyordu. Babamın yanında ki komutan söze girdi
“ TİM komutanı Kıdemli Üsteğmen Hazar Karaçağıl. Herkes kısaca kendini tanıtsın ardından kuralları anlatmaya başlayacağız.”
En sonda olan kişi konuşmayı devraldı.
“ Üsteğmen Berkay Tanış, her türlü kılığa girerim, MİT’de görevliyim ve ayrı bir yakışıklılığım var.”
Bu sözlerden sonra adamın komik ve sevecen biri  olduğu ortaya çıkmıştı, sadece Berkay’ a yarım ağız gülmüştüm. Yanında abim vardı kendini tanıtmasa da olurdu sadece dağ ayısı deyip geçseydi hepimiz anlardık.
“ Uzman Çavuş Karan Vural, sesim çok güzeldir ayrıca çok güzel keman çalarım. Yakışıklılığımdan bahsetmiyorum zaten herkes bunun farkında.”
Herkes sırıtsa da ben sadece göz devirmekle yetindim ve o an Hazar komutanla göz göze geldik, gözleri o kadar güzeldi ki yeşil gözleri, sarı saçları ve beyaznteni kendini daha belirgin göstermesine sebep oluyordu. İnsanlarla göz göze gelmekten nefret ediyordum bu yüzden hemen gözlerimi kaçırdım. Abimin yanında olan esmer çocuk konuşmaya başladı:
“ Başçavuş Emirhan Aslan. Keskin nişancıyım.” Onun da konuşması bittikten sonra yanındaki sarışın ve ürkek bakan çocuk konuşmaya başladı: “Başçavuş Efe Yiğit Akman.” Kısa ve öz konuşmuştu. Sonra yanındaki iri yarı adam konuşmaya başladı: “Üstçavuş Yasin Ali Özçelik. Tek yumruğum ile birini bayıltabilirim.” Ses tonu çok kalın ve ürkütücüydü. Tek bir kişi kalmıştı. Yanımdaki kişi konuşmaya başladı: ”Başçavuş Ezel Kaya. Bomba imha edici.” Kendimi tanıtma gereği duydum ve söze başladım: “Üstçavuş Karsu Vural. Keskin nişancı ve bomba imha ediciyim. Bunun yanında 5 yaşından beri kick boks eğitimi alıyorum. Tek yumruğumda bayıltmasam da ikincide işi bitiririm.” Sonunda tanışma faslı bitmişti. Hazar komutan konuşmaya başladı
“ Burada hal ve hareketlerinize dikkat edin askeri koğuştasınız, bir birinizle uyum içinde olmanız gerekiyor ayrıca görevdeyken ağzınızdan tek bir argo kelime duymayayım hepinizi öldürürüm.” Anlamıyorum benim ne suçum var hepimiz ölürmüşüz, onlar küfür ediyorsa BANANE. Hazar komutanın söyledikleri bittikten sonra babam yani komutan babam konuşmaya başladı “ Bu söylenenlerin dışında 1. Dereceden akrabanız dahi olsa komutansa komutan, timden biriyse de kod adıyla sesleneceksiniz anlaşıldı mı?” Galiba anlaşılmamıştı çünkü kimseden ses çıkmıyordu, babam da bunu fark etmiş olacak ki yüksek bir sesle tekrar sordu
“ ANLAŞILDI MI DEDİM!”
ne yapalım bu yüksek sese maruz kalmamak için hep bir ağızdan “ Emredersiniz komutanım!” desek de ben tam olarak emredersiniz diyemiyordum sebebi ise sanki benim adım Emre’ de o şekilde seslenseniz olurmuş gibi bir anlam katıyordu, babama bunu söylesem adam benim yüzümden delirirdi. “ O zaman kod isimlerinize geçelim.”
İşte şimdi bitmiştik Allah’ ım bana kedi gelmesin, ama şimdi abime kedi gelirse işime gelirdi.