bazı yaraları bant kapayamaz

00.00

Seni hayatta bırakmam dedi.

Sıradan hayatıma sıradan devam ederdim. Huzurluydum. Arkadaşlarımla takılır, kendimle ilgilenirdim. Geleceğe dair beklentim de kariyer hayatımın parlak olmasıydı yalnızca.

Doğru kişiyi bulup mutlu yaşamak aklıma pek gelmezdi. Üzülmek istemezdim. Sevilmek güzel fakat üzülmek büyük azaptı.

Üzülmektense doğru kişiyi bulmazdım, ne kaybederdim ki?

Sonra o girdi hayatıma. Bana mevcut hayatımın daha güzelleşebileceğini gösterdi. Sevince, sevilince dünyanın pespembe olacağını öğretti. İçime kelebekler saldı, baharı getirdi gönlüme. O vardı ya o vardı. Benimleydi. Çok seviyordu, çok seviyordum. Beraber mutluyduk biz. Birbirimize yetiyorduk. Aşktan eriyor bitiyorduk. Hal böyle süperötesi olunca ben dedim ki, doğru kişi bu! Buldum onu nihayet. Geleceğe yönelik hayaller kurmaya başladık, güzel hayatımızı daha da güzelleştireceğiz dedik çünkü aşıktık anlıyor musunuz?

Ve o çıktı hayatımdan. Bana mevcut hayatımın bir anda dibe batabileceğini gösterdi. Sevince dünyanın gel bana vurmana hazırım konumunda olduğumu gösterdi. İçime saldığı kelebekler vardı ya hani, midemde uçuşurlardı. Şimdi onları kusturuyor bana. Kışa çevirdi gönlümü. O yoktu ya o yoktu. Benimle değildi. Çok seviyordum, o ne yapıyordu bilmiyordum. Beraber değiliz. Birbirimize de yetmiyoruz. Acıdan eriyor bitiyordum. Hal böyle olunca ben dedim ki, yanlış kişi bu! Acıtı acıta öğretti ama öğrendim nihayet.

Çok güzel şeyler yaşattı bana. Hayal bile edemeyeceğim kadar güzeldik. Arkadaş çevremize aşkın gerçek olduğunun göstergesiydik. Bir elmanın iki yarısı denir ya oyduk biz. Onun ismi geçtiğinde akıllara ben, benim ismim geçtiğinde akıllara o gelirdi. Allah'ım!! Bizi birbirimizin öyle karşısına çıkarmıştı ki bu uyum dünyada bulunamazdı. Allah'ım her şey çok güzeldi!!

Aşktan çıldırıyorduk. Dağa taşa haykırmak istiyorum sana aşkımı derdi. Aramızda kalsın da şimdi sevgisinin kırıntısını bile hissedemiyorum. Bana bir bakardı, içimden bir şeyler akar akar giderdi. Ay bir de bana şey derdi, sana içim gidiyor Ceylan.

Peki şimdi için gidiyor mu bana Yalçın? Yoksa sen benden mi gidiyorsun Yalçın?

Önceden erkekler kapatılsın derdim şaka olsun diye. Şimdi gerçekten istiyorum, şaka olsun diye değil canım yandığı için.

En güvendiğim adam bana bunu dedirtti kızlar.

Nankörlük yapma Ceylan diyebilirsiniz hikayemi anlattıktan sonra fakat yaşattığı her güzel gününü çeker alırcasına kalbime kırgınlıklar bıraktı. Tek damla göz yaşıma kıyamıyordu kızlar, şimdi sebep olduğu göz yaşlarının hesabını tutamam.

Güzel günlerimizdeki bir atışmamızda beni kırdığını düşünüp saatlerce onun üzgünlüğünü yaşamıştı. Yalçın, şimdi beni parçalara ayırdığın halde nasıl bu kadar mutlusun? Yalçın, yaşattığını yaşa olur mu, ben kalbimin acısınından uyuyamazken sen gününü gün ediyordun. İyi ol ama yaşattığını yaşa Yalçın.

Beni merak etmedi kızlar. Bir iki saat haber alamayınca endişeden çıldıran adam, günlerdir benden habersiz yaşıyor. Yaşıyor ha. Öfkemden demiyorum bunu. Görüyorum, hissettiriyor.

Benden esirgediği zamanı gani gani başkalarına veriyor kızlar. Bana söyler misiniz canımın yanmasını önlemek için ne yapmalıyım?

Kalbime bir kurşun girdi bugün arkadaşımla konuşurken. Kurşunun adı şuydu; senden sıkılmış.

Mümkün müydü? Kızlar, bana senden asla sıkılmam dedi. İnsan sevdiğinden sıkılır mı ya dedi bana. Kusura bakmayın bazen göz yaşlarından andan kopuyorum, konudan konuya atlıyorum. Doluyum biraz kızlar anlarsınız ya beni.

Hikayemi sizlere anlatacağım. Bekletmek istemiyorum. Önce biraz içimi dökmek istedim, kafayı yemeyeyim anlatmadan değil mi?

Çok üşüyorum. Gözlerim doluyor taşıyor. Bir şeyler anlatmak istiyorlar ama onları dinleyen yok ki. Kıyamam size ben. Ama o kıydı.

Bazen eski mesajları okuma hatasına düşüyorum. Canım yana yana, yaşlar akıta akıta, yaralarımı kanata kanata okuyorum. İflah olmuyorum. Eskiden bugüne doğru okurken beynimde kırmızı ışıklarla artık seni istemiyor, artık seni sevmiyor yazısı çıkıyor. Evet biliyorum. Kalbime anlatması zor işte.

Konuşmak istiyorum, mecalim kalmıyor. Ondan uzaklaşmak istiyorum, beni her defasında paramparça ediyor. Konuşmasak da beni üzmeyi nasıl başarıyorsun Yalçın? Ben seni merak etmiyorum biliyor musun Yalçın, ne halin varsa görmeye devam edebilirsin fakat kalbimden de beynimden de çıkıp git önce.

Keşke sevmeseydim seni. Keşke konuşmasaydım seninle. Hayatımdaki bütün keşkeler sana ait. Hiç iyi ki bırakmadın bende. Sana dair her şey bir acı anı benim için. Baharımı çalıyorsun, ben çiçeklerin açışını izlemek isterken. Gündüzlerimi çalıyorsun, ben aydınlıkta kalmak isterken. Uykularımı çalıyorsun, ben yalnızca orada rahat edeceğimi düşünürken.

İlk başta seni hayatta bırakmam dedin, biz olduk artık tamamız dedin hayatta bırakmam, senden gitmem dedin.

Aslında haklıymışsın. Sen beni hayatta bırakmadın. Yaşıyorum ama hayatta değilim.

En çok da sabahları canım acıyor. Ondan bir günaydın mesajı gelmiyor. Sorun değil. Günlerdir günüm de aymıyordu zaten.

Ben üzülüyorum Yalçın. Senin umurunda bile değil. Peki şimdi söyle bana, nasıl sana karşı eskisi gibi kalayım ki?

Sen beni üzdüğünü bile bile yaptın. Beni kaybetmeyi göze aldın.

Bugün neye denk geldim hemen anlatayım kızlar. Yani denk geldim diyemem henüz onu stalklamayı kesemiyorum. Stalklarken diyeyim. Beğendiği tweetlere bakıyordum. İki kişilik piknik alanı gibi güzel döşenmiş bir yerin fotoğrafını beğenmiş. Fotoğrafın açıklamasında da 'şurada sabahlara kadar..' yazıyordu.

Canımı söküp alıyor gibi hissettim o an. Onu bir başkasıyla orada.. Cümlenin sonu beni yakardı.

Ben kavrulurken o başkasıyla güzel günlerin hayalini mi kuruyordu? Yalçın! Yeter artık! Hayatımı mahvetmeyi bırak. Git. Kal demiyorum, git. Gelmezsin de hadi gelsen yine de kal demem sana. Kal dersem en büyük ayıbı kendime yaparım. Kendimi hiçe sayamam. Senin benden esirgediğin sevgiyi ben kendimden esirgeyemem.

Rüyalarıma da gelme Yalçın.

Seni tanıdığıma bin bir pişmanım ben.

Kızlar hikayeyi merak ettiğinizi biliyorum, eski günleri anlatmam için o günlere dönecek cesareti arıyorum kendimde. Acı verecek evet ama anlatmazsam da içimde kalacak.  Bu şekilde yaşamak istemiyorum. Yarabandını bir anda çekelim değil mi? Acıtır sonra geçer. Başlıyorum kızlar...

•
yaşar -yazar
yaşadıklarını yazar