𝒯𝒪𝑀 𝑀𝒜𝑅𝒱𝒪𝐿𝒪 𝑅𝐼𝒟𝒟𝐿𝐸 / 𝐓𝐡𝐞 𝐝𝐚𝐧𝐠𝐞𝐫 𝐢𝐭𝐬𝐞𝐥𝐟

B.11

—————————————————
Her bölümde gözden kaçırdığım yazım yanlışlarım oluyor uykusuzluktan bunları göremiyorum geriye baktıkça düzeltiyorum. Umarım bu sizi rahatsız etmiyordur. Ediyorsa da özür dilerim. Normalde ingilizce klavye kullanıyorum. Türkçeye geçtiğimde ise alışmam uzun sürüyor🫶🏻
—————————————————

Bugün 2. Gün ve o hala ortalıkta yok. Her zamanki gibi kalktım ve özenmeden,sıradan bir kombin yapıp bahçeye inicektim ki Pansy durdurdu.

Pansy: Günaydın demeden nereye böyle güzellik?

Sara: Günaydın Pansy bahçeye çıkıyorum biraz müzik dinleyeceğim.

Pansy: Kahvaltı yapmayacak mısın?

Sara: Aç değilim.

Pansy: Sen kafayı yemişsin. İlk önce yemeğini yiyeceksin, sonra istediğin yere gidebilirsin.

Sara: Of Pansy-

Pansy: Oflama sus bakayım! Hadi yürü kızım.

İstemeye istemeye Pansy ile beraber kahvaltıya indim.

Mattheo: Günaydınn

Pansy: Günaydın Matt

Mattheo ve Pansy'nin bakışları bana dönmüştü. Yavaşça slytherin masasını inceliyordum. Bir umut Tom'u görürüm diye.

Mattheo: Sana da günaydın Sara.

Sara: Hı? Aa şey Tom'u gördün mü? Bir de günaydın...

Mattheo: Hayır görmedim. Pansy bak Tom döner dönmez bu ikisini evlendiriyoruz ısrar istemiyorum.

Hala Tom'u düşünüyordum. Dalgınlıkla başımı kaldırdım be Mattheo'nun dediği şeyi yavaş yavaş algıladım.

Sara: Delirdin mi Mattheo? Kafa mı buluyorsun benimle?

Mattheo: Gayet ciddiyim.

Pansy'nin kıkırdadığını gördüm. Neredeydi? Ya hiç dönmezse? Korkuyordum.

Ağzıma bir kaç parça şey attım. Yemek istemiyordum ve kalkmaya karar verdim.

Sara: Ben odaya çıkıp uyuyacağım. Görüşürüz. Tom'u görürseniz uyandırın.

Evet kafayı Tom ile bozmuştum.

Mattheo: Yenge daha gelinlik seçecektik ya(!)

Göz devirdim ve odaya çıktım. Uzandım. Tom'un yanağımdan öptüğünü hatırladım. Hatırladıkça içimdeki kelebekler canlanıyordu. Bunu hissedebiliyordum...

Saatlerce kitap okudum. Uykumun geldiğini hissettim. Gözlerimi kapattım. Tom'u hayal ediyordum. Yanımda... keşke yanımda olsaydı. Keşke sarılsaydım diye düşündüm. Yavaş yavaş uykuya daldım...

—————————————————
Tom'un ağzından
—————————————————

Bu gece Hogwarts'a dönüyordum. Babam tahmin ettiğimden daha kısa sürede salmıştı beni. Gelir gelmez ilk onu görmeyi planlıyordum. Ona bir özür borçluydum.Saat 01:38'di. Slytherin ortak salonunda Mattheo ve Pansy'i gördüm. Beni görmüşlerdi. Yanlarına gittim.

Pansy: Tom neredeydin? Sara çok kötü bir halde akşam yemeklerini yemiyor sadece uyuyor,kitap okumaya çalışıyor,müzik dinliyor ve her gün aralıksız seni sayıklıyor. Uykusunda bile! Kahvaltısını zorla yaptırdım. Ona da kahvaltı denilirse. Düzgün yemek yemiyor.şu kızı düşün birazc-

Tom: Pansy susar mısın? Gitmek zorundaydım ve geldim. Abartılacak bir şey yok. İznin olursa yukarı çıkacağım.

Pansy: Peki.

Merdivenlerden çıktım ve Sara'nın odasına yöneldim. Lütfen uyuyor ol...
Tam tahmin ettiğim gibi uyuyordu. Yanına gittim. Saçlarını okşadım. Yatağım içine girmemişti. Hava soğuktu. Hafifçe kaldırıp yatağın içine girmesini sağladım. Neden bu kadar düşünüyordum bilmiyorum. Biraz daha ona baktıktan sonra o odadan çıktım. Sabah ona bir sürprizim vardı. Umarım beni affederdi. Odama geçtim. Çok erkenden kalkacaktım. Bu yüzden günlüğümü yazar yazmak uykuya daldım.